Uploaded with ImageShack.us

Mια θερμοφορα για το κρυο...(πολυ ενδιαφερουσα για ...κυρίους)......

Δεν υπαρχεις ρεεεεε....δεν υπαρχεις.....χαχαχα.....χοχοχο ....

...πραγματικη ...θερμοφορα.......χωρανε τα παντα....χεχεχεχεχεχε.......

.............. Κυριος που εχει ανακαλυψει ενδιαφεροντα..................

Uploaded with ImageShack.us


.........Kυριος χωρις ενδιαφεροντα............

[size=18]Ρόµπερτ Γκριν και Φαουζί Σαουσί: δύο τερµατοφύλακες που δέχονται επιθέσεις για τα
µοιραία λάθη τους στο Μουντιάλ, και που γι αυτό ακριβώς αξίζουν τη
συµπάθεια και τη συµπαράστασή µας.

Στον Σλαβόι Ζίζεκ αρέσει το
ποδόσφαιρο. «Ως παλιός µαρξιστής», λέει σε συνέντευξή του στη Λιµπερασιόν, «µ αρέσει η ιδέα ότι η
αποτελεσµατικότητα επιτυγχάνεται όταν το ατοµικό ταλέντο συντονίζεται µε τη
συλλογική στρατηγική». Η καλύτερή του στιγµή είναι όταν δίνεται ένα φάουλ κοντά
στην περιοχή και οι παίκτες που στήνονται στο τείχος προστατεύουν τα γεννητικά
τους όργανα. «Μερικές φορές, µάλιστα, προστατεύουν και το κεφά λι τους: να
σηµαίνει άραγε αυτό ότι διαθέτουν και εγκέφαλο;». Οσο για τον αγαπηµένο του
παίκτη, είναι ο τερµατοφύλακας. Κι αυτό, επειδή την περισσότερη ώρα δεν κάνει
τίποτα κι έτσι έχει όλη την άνεση να αυνανίζεται… Εκτός από το ποδόσφαιρο, ο
σλοβένος φιλόσοφος είναι φανερό ότι αγαπά και τις προκλήσεις (ή τις εξυπνάδες).
Τα λάθη πάντως τόσο του τερµατοφύλακα της Αλγερίας, χάρις στο οποίο η χώρα του
Ζίζεκ κατέκτησε την Κυριακή τη νίκη, όσο και του γκολκίπερ της Βρετανίας στον
αγώνα µε τις Ηνωµένες Πολιτείες δύσκολα µπορεί να εξηγηθούν µε τη θεωρία του
αυνανισµού. Μάλλον θα πρέπει να αποδοθούν στην κατάρα του τερµατοφύλακα, ο
οποίος γίνεται συ χνά ο αποδιοποµπαίος τράγος για την αποτυχία ολόκληρης της
οµάδας του. Ποιος θυµάται την καταπληκτική απόκρουση του Γκριν, χάρις στην οποία
η Βρετανία απέφυγε την εξευτελιστική ήττα; Κανείς. Ολοι µένουν στην άτυχη στιγµή
του. Είναι άδικο, είναι άκοµψο, είναι όµως και άρρηκτα συνδεδεµένο µε αυτή τη
θέση.

Ο µόνος
τερµατοφύλακας που έχει κερδίσει τον τίτλο του Ευρωπαίου Ποδοσφαιριστή της
Χρονιάς ήταν ο µεγάλος Λεβ Γιασίν, το 1963. Οπως επισηµαίνει όµως στην Γκάρντιαν ο (πρώην τερµατοφύλακας και νυν
ποιητής) Σάιµον Αρµιτατζ, στη λογοτεχνία οι τερµατοφύλακες κυριαρχούν. Ο Αλµπέρ
Καµύ έγραψε τον Ξένο, αφού είχε παίξει τερµατοφύλακας
στην οµάδα του Πανεπιστηµίου του Αλγερίου. «Ολα όσα ξέρω για την ηθική και το
καθήκον», έλεγε, «τα οφείλω στο ποδόσφαιρο». Ο Βλαντίµιρ Ναµπόκοφ πάλι,
σπουδαίος τερµατοφύλακας κι αυτός, τόνιζε: «Δεν υπερασπιζόµουν τόσο ένα τέρµα
όσο ένα µυστικό». Τα τελευταία λόγια του Τσε Γκεβάρα πριν πεθάνει («Ξέρω ότι
είσαι εδώ για να µε σκοτώσεις. Ρίξε, δειλέ, θα σκοτώσεις µόνο έναν άνθρωπο») θα
µπορούσε να έχουν σχέση µε την παλιά του θέση µπροστά στο τέρµα αν δεν
απευθύνονταν στον βολιβιανό εκτελεστή του. Ο τερµατοφύλακας είναι µοναχικός,
είναι εκκεντρικός, είναι ηγέτης. Είναι, ας πούµε, ο ποιητής του γηπέδου. Οπως ο
ποιητής, από την πλευρά του, είναι ο τερµατοφύλακας του λογοτεχνικού κόσµου. Η
τελευταία γραµµή άµυνας απέναντι στην ισοπέδωση.
[/size]

Φόρος βλακείας στο κράτος .... στοκάροντας όμως και τις τρύπες του προϋπολογισμού ... αλλά ενισχύοντας και το αγροτικό εισόδημα των καπνοπαραγωγών ..... κι ο ΚΡΟΙΦ κάπνιζε αλλά ήταν παιχταράς...

φίλε δώσ' του χαιρετίσματα

Το στάδιο Μαρακανά στο Ρίο ντε Τζανέιορο φωταγωγήθηκε με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας της Βραζιλίας για να γιορτάσει τα 60 χρόνια από την ανέγερση του.

έχει τρεξίματα η Σκόντα .. .που από τσέχικη την έκαναν ΤΟΥΡΚΙΚΗ γαλλικά δημοσιεύματα
dokari.gr

«Δώστε πίσω τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013.Οταν τον Οκτώβριο οι άνεργοι θα έχουν ξεπεράσει το 1,5 εκατομμύριο και δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει κυβέρνηση ή τι είδους κυβέρνηση θα έχουμε, είναι δυνατόν κάποιοι να θέλουν σώνει και καλά να σπαταλήσουν 250 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν είναι δικά μας, αλλά δανεικά από το ΔΝΤ;Τη στιγμή που δεν υπάρχει... σάλιο, όπως παραστατικά παραδέχτηκε ο κ. Λοβέρδος, η επιμονή κάποιων στους Μεσογειακούς είναι τουλάχιστον ύποπτη και απαράδεκτη, εν μέσω της τραγωδίας που περνάει και θα περάσει τα επόμενα χρόνια η χώρα»

Κώστας Ουίλς, διευθυντής των Μεσογειακών Αγώνων του 1991.

[size=9]Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ήδη πολύ διδακτικό. Σε σημείο
που πρέπει να το παρακολουθήσουν κι εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται για το
ποδόσφαιρο, όπως οι γυναίκες (όχι όλες), οι διανοούμενοι (τέλος πάντων, αρκετοί
από αυτούς) και κάτι περίεργοι. Πάρτε, για παράδειγμα, τη δύση της Ευρώπης. Οι
εθνικές ομάδες της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Δανίας, οσονούπω της Αγγλίας,
εντάξει και της Ελλάδας, έχουν ήδη βγει νοκ άουτ, ενώ θριαμβευτικά προχωρούν οι
Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα- και, εκτός συγκλονιστικού
απροόπτου, η Γερμανία (άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι ως γνωστόν το άθλημα όπου
αγωνίζονται έντεκα και νικούν πάντα οι Γερμανοί). Τι καλύτερο συμβολισμό θα
χρειαζόταν κανείς για τα νέα κέντρα εξουσίας στον πλανήτη; Ιδιαίτερο ενδιαφέρον
παρουσιάζει η περίπτωση της Γαλλίας. Δεν υπήρξε πολιτικός ή δημοσιογράφος που να
μη συνέδεσε τον ποδοσφαιρικό εξευτελισμό των Βleus (που θα έπρεπε να ονομάζονται
ορθότερα Βlanc-noir-beur, λευκοί-μαύροι-βορειοαφρικανοί) με τη γενικότερη
κατάσταση της χώρας. Η Μοντ έκανε παραλληλισμό ανάμεσα σ΄ αυτή
την «περίεργη ήττα» και τα γεγονότα του 1940. Ο πρώην ηγέτης των σοσιαλιστών
Φρανσουά Ολλάντ δήλωσε ότι το φιάσκο της Νότιας Αφρικής «αποκαλύπτει τις
υπερβολές της γαλλικής κοινωνίας: χρήμα και ατομισμός». Οι λέξεις «λιποτάκτες»
και «στασιαστές» έδωσαν και πήραν. Ο Εκόνομιστ, σχολιάζοντας την ανταρσία των
γάλλων παικτών, θυμήθηκε τη Ζακερί, την εξέγερση των γάλλων χωρικών εναντίον των
ευγενών το 1358 (ανάλογες ιστορικές αναφορές είχαν γίνει και για μας, στη
διάρκεια του περιβόητου Δεκέμβρη). Και ο Ρότζερ Κόεν των Νιου Γιορκ Τάιμς εκθειάζει τη σχετική αφέλεια, τους
σχετικά χαμηλούς μισθούς και τον σχετικά συμπαθή προπονητή της εθνικής ομάδας
των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οσο για το Εθνικό Μέτωπο των
Λεπέν, πραγματικά ξεσάλωσε. Αυτή τη φορά όμως οι ακροδεξιοί δεν ήταν μόνοι. Τον
αποτροπιασμό του για την απροθυμία πολλών παικτών να τραγουδήσουν τη
Μασσαλιώτιδα εξέφρασε και ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας. «Μα διάβασα τον εθνικό
ύμνο με προσοχή, και δεν μπορώ να πω ότι η φράση ΄΄Πολίτες, στα όπλα! ΄΄ με
αντιπροσωπεύει», είπε κάποτε ο αριστερός αμυντικός Ερίκ Αμπιντάλ, με γονείς από
τη Μαρτινίκα, που ασπάστηκε το Ισλάμ όταν γνώρισε την αλγερινής καταγωγής
μέλλουσα γυναίκα του. Αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα: η Γαλλία είναι εκτός
κλίματος. Επαναπαυμένη στις παλιές δόξες της, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις
προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Κι έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία, έφτασαν
οι εκατομμυριούχοι να κατεβούν σε απεργία...
[/size]

Ο πόλεμος της μπάλας








Της ΒΑΛΙΑΣ ΚΑΪΜΑΚΗ





Μήπως τελικά πρόκειται για συγκαλυμμένο ρατσισμό, αναρωτιέται ο
αρθρογράφος των «Financial Times», Γκίντεον Ράχμαν. Ο λόγος για τα
γεγονότα που σημάδεψαν την παρουσία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της
Γαλλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η οποία τελικά αποχώρησε την περασμένη
Τρίτη από τη Νότια Αφρική έπειτα από σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό
της, την αποπομπή Ανελκά και την παραίτηση του αντιπροέδρου της
Ομοσπονδίας.







Ο Λούλα και η κυρία προέδρου αποχαιρετούν την εθνική Βραζιλίας για τον «πόλεμο» της Ν. Αφρικής.

Δεν είναι μόνο που ο Νικολά Ανελκά είναι μαύρος, όπως και ο Πατρίς
Εβρά, ο αρχηγός, ο οποίος συγκρούστηκε σφοδρά με το γυμναστή της ομάδας
και ήταν ο υποκινητής της αποχής από την προπόνηση. Είναι που η μισή
και πλέον ομάδα φέρει το χρώμα του έβενου, ενώ, αντίθετα, οι κατακριτές
της, πολιτικοί και δημοσιογράφοι είναι όλοι ανεξαιρέτως λευκοί.
Τραβηγμένη από τα μαλλιά η θεωρία; Πιθανόν, ωστόσο,
η παρουσία πάνω από 2.000 Αφρικανών στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει
πυροδοτήσει συζητήσεις γύρω από τον ρατσισμό και τον εθνικισμό στην
Ευρώπη. Κι έπειτα είναι κοινός τόπος ότι το ποδόσφαιρο, πέρα από την
αθλητική και ψυχαγωγική του πλευρά, κρύβει μεγάλα οικονομικά και
πολιτικά διακυβεύματα.
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα, είτε στην
Ευρώπη, με τον Μουσολίνι να ανάγει τους παίκτες της Σκουάντρα Ατζούρα
σε «στρατιώτες του έθνους» (ενόψει Μουντιάλ 1934) είτε στη Λατινική
Αμερική με τον Βιντέλα να καμαρώνει τους παίκτες της Αργεντινής, δεν
έμειναν ασυγκίνητα στη δύναμη της στρογγυλής θεάς να κινητοποιεί τα
πλήθη. Αλλωστε, ακόμα και στον «Μικρό Κόσμο του Δον Καμίλο», το ματς
ανάμεσα στη Δυναμό του Πεπόνε και την Πρωτοπορία του Δον Καμίλο
βαραίνει και στο αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών!
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και απελευθερωτικά
κινήματα που επένδυσαν στο ποδόσφαιρο, όπως το FLN στην Αλγερία. Οι
παίκτες του θυσίασαν την καριέρα τους στη Γαλλία για να συμμετάσχουν
στην εθνική ομάδα. Και παρά το ότι έγιναν γνωστοί ως «Μαύρα Διαμάντια»
δεν κατάφεραν να συμμετάσχουν στο Μουντιάλ του 1962, αφού η FIFA όχι
μόνο δεν τους αναγνώρισε αλλά θέσπισε και κυρώσεις για όποιο από τα
μέλη της θα έπαιζε μαζί τους. Οσο για τη Μπάρτσα, που της καταλογίζουν
ότι εκτελεί χρέη συμβόλου της καταλάνικης ανεξαρτησίας, πράγματι υπήρξε
φάρος της δημοκρατίας κατά τη διάρκεια του φρανκικού καθεστώτος.
Στις διεθνείς σχέσεις, ο εθνικισμός που εκφράζεται
μέσω των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων προκάλεσε μέχρι και τον πόλεμο
των Εκατό Ωρών (ή πόλεμο του ποδοσφαίρου), το 1969. Το Ελ Σαλβαδόρ
κερδίζει την Ονδούρα (3-2) στη φάση των προκριματικών για το Μουντιάλ
του 1970 και μέσα στην ευφορία του, το στρατιωτικό καθεστώς αποφασίζει
να τακτοποιήσει τις διαφορές του με τη γείτονα χώρα, εισβάλλοντας στην
Ονδούρα και προκαλώντας το θάνατο 2.000 ατόμων. Και παλιότερα όμως
είχαν σημειωθεί διασυνοριακά επεισόδια έπειτα από σημαντικούς αγώνες,
όπως τον τελικό του Μουντιάλ 1930 ανάμεσα στην Ουρουγουάη και την
Αργεντινή (4-2).
Εθνική συνείδηση

Και
στην Αφρική όμως, ενώ από τη μία το ποδόσφαιρο βοήθησε στη σφυρηλάτηση
εθνικής συνείδησης και ομοψυχίας, όπως έγινε στη Νότια Αφρική μετά το
απαρτχάιντ, στη Σιέρα Λεόνε, στην Ακτή Ελεφαντοστού κ.α., σε άλλες
περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε ως κανάλι ενδυνάμωσης εθνοτικών ταυτοτήτων,
εντάσεων και βίας, όπως έγινε στην Κένυα και στη Ρουάντα. Δικτάτορες
όπως ο Μομπούτου στο Ζαΐρ και ο Ντόε στη Λιβερία δημιούργησαν και
στήριξαν εθνικές ομάδες προς δικό τους όφελος.
Γεγονός είναι ότι ακόμα και πολιτικοί της
δημοκρατικής παράδοσης προσπαθούν να κερδίσουν από τη λάμψη του
ποδοσφαίρου κάθε φορά που αυτό είναι δυνατόν. Δεν ξεχνάμε τον Μπλερ και
τις δηλώσεις του για τον τραυματισμό του Μπέκαμ, το 2002, ούτε το
γεγονός ότι η νίκη της Γαλλίας, το 1998, κατέληξε σε εθνική αργία. Το
άκρως αντίθετο από την πρόσφατη τελευταία σελίδα της «Liberation», όπου
μια πολυεθνική παιχνιδομηχανών έμπηξε το μαχαίρι βαθιά: ένας κόκορας,
το εθνικό έμβλημα των Γάλλων, αποκεφαλισμένος και από κάτω: «Game
over».

Ποδοσφαιρικό trafficking και πλαστά διαβατήρια!

Κάθε βράδυ, εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική κοιμούνται αγκαλιά με μια μπάλα ποδοσφαίρου. Ονειρεύονται ότι αγωνίζονται σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο, ότι το γήπεδο φωνάζει όρθιο το όνομά τους, ότι έχουν αποκτήσει φήμη και αμύθητα πλούτη.
Tο ντοκιμαντέρ της σειράς «Εμπόλεμη Ζώνη» -με τίτλο «Ο Πρίγκηπας και τα Μαύρα Διαμάντια»- παρουσιάσε την οδύσσεια των νεαρών ποδοσφαιριστών από την Αφρική και τις αλάνες της Γκάνας, ως την Ευρώπη και τη Θεσσαλονίκη.

Στην Γκάνα, ένας «πρίγκηπας» αναλαμβάνει να κάνει το όνειρο τους πραγματικότητα. Κάποια απ’ αυτά τα «μαύρα διαμάντια» όμως, θα το ζήσουν ως το χειρότερό τους εφιάλτη...

Την ώρα που στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής βρίσκεται σε εξέλιξη το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου στη «μαύρη ήπειρο», η Εμπόλεμη Ζώνη του Σωτήρη Δανέζη αποκάλυψε ένα νέο σκλαβοπάζαρο στο όνομα της «στρογγυλής θεάς».

Από την έρευνα της εκπομπής προέκυψε ότι κάποιοι Αφρικανοί πληρώνουν μεσάζοντες - μάνατζερ προκειμένου να τους πάνε σε ομάδες της Ασίας και της Τουρκίας. Τις περισσότερες φορές μένουν χωρίς ομάδα, χωρίς στέγη και χωρίς χρήματα.

Ένας από τους ποδοσφαρισιτές που μίλησε on camera είπε ότι δεν μπόρεσε να μείνει στην Τουρκία επειδή δεν είχε διαβατήριο και ήρθε στην Ελλάδα επειδή οι φίλοι του του είπαν ότι εδώ είχαν φτιάξει χαρτιά!

Επίσης η εκπομπή αποκάλυψε ότι στη Θεσσαλονίκη εδρεύει "γραφείο ποδοσφαίρου" που διαχειρίζεται ο αστυνομικός (σ.σ.!!!) Παναγιώτης Τάτογλου ο οποίος μαζέυει αφρικανούς ποδοσφαιριστές που έχουν μείνει χωρίς ομάδα και λειτουργεί σαν μάνατζερ. Όπως ειπώθηκε μαζί του συνεργάζεται ο παλιός ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Καραϊσκός, ενώ όταν πρόκειται να γίνει μεαγραφή σε μεγάλη ομάδα συνεργάζεται μάνατζερ αναγνωρισμένος από τη ΦΙΦΑ...

Υπενθυμίζεται ότι αλλοδαποί (μη κοινοτικοί) ποδοσφαιριστές απαγορεύεται σύμφωνα με τον ΚΑΠ να μετέχουν στο πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής, της Γ' Εθνικής ενώ στη Β' Εθνική επιτρέπονται μέχρι τρεις.

Το σκάνδαλο με τα πλαστά διαβατήρια και η σιωπηρή αντιμετώπισή του…

Με αφορμή την έρευνα της «Εμπόλεμης Ζώνης» το SoccerPlus φέρνει στην επιφάνεια ένα παρεμφερές θέμα: το σκάνδαλο με τα πλαστά διαβατήρια που απασχόλησε το ελληνικό ποδόσφαιρο του δύο τελευταίου μήνες του 2008.

Λίγο πριν η ΕΠΟ αλλάξει οριστικά χέρια…

Στο ποδόσφαιρο, όπως συνέβη και με τα «ύποπτα παιχνίδια» παιχνίδια του στοιχήματος κανείς δεν ξέρει τίποτα. Και όταν προκύψει ένα σοβαρό θέμα οι άνθρωποι χώρου προσπαθούν να το λύσουν όσο πιο σιωπηρά και ήρεμα γίνεται. Με τις μικρότερες δυνατές απώλειες…

Τον Νοέμβριο του 2008 λόγω αλληλοκαρφωμάτων μάνατζερ και προπονητών από την βόρεια Ελλάδα μαθεύτηκε ότι στη Γ’ Εθνική υπάρχουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται ως κοινοτικοί ενώ δεν είναι! Παίζουν, δηλαδή με πλαστά διαβατήρια.

Αυτό συνέβαινε επειδή στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν επιτρέπεται να αγωνίζονται μη κοινοτικοί ποδοσφαιριστές.

Βγήκε στη φόρα ότι Αλβανός ποδοσφαιριστής αγων'ιζεται με βελγικό διαβατήριο. Λατινοαμερικάνος ποδοσφαιριστής είχε καταθέσει διαβατήριο το οποίο ανήκε σε γυναίκα!

Αφορμή υπήρξε ένσταση που ήρθε από πλευράς Οδυσσέα Αναγέννησης για τον αγώνα ενάντια στον Εθνικό Κατερίνης. Η νεοφώτιστη ομάδα των Σερρών στάθηκε στη συμμετοχή των Αλβανών ποδοσφαιριστών Στέλιο Σέου και Ελβιστ Τσίκου, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος στο πρωτάθλημα έχοντας βέλγικο και νορβηγικό διαβατήριο, αντίστοιχα.

Οι αρμόδιες αρχές εξέτασαν την ένσταση και δικαίωσαν σε πρώτο βαθμό τον σύλλογο του Οδυσσέα! Παραδέχτηκαν, δηλαδή την πλαστοπροσωπία!

Αμέσως η πιάτσα βρώμισε και οι ομάδες της κατηγορίας άρχισαν να ψάχνουν τα διαβατήρια των αλλοδαπών ποδοσφαιριστών τους: Ο Εθνικός Κατερίνης έλυσε τα συμβόλαια των Αράπι και Εμπους, ο Φωστήρας του Γκούτμαν, ενώ η Ρόδος κάλεσε τον Εντι Ουμ, έναν Καμερουνέζο που είχε στην κατοχή του... φινλανδικό διαβατήριο!

Όπως μας λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην διακίνηση ποδοσφαιριστών το κόλπο με τα διαβατήρια γινόταν κυρίως με Αλβανούς και Αφρικανούς που έρχονταν κατά κύματα για δοκιμή.

«Εκείνη την περίοδο δόθηκε εντολή στις ομάδες της κατηγορίας να καθαρίσουν από τέτοιες περιπτώσεις μέχρι τις 11 Νοεμβρίου», μας λέει παράγοντας ομάδας που δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του και προσθέτει: “Όλα ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη. Η συγκεκριμένη ιστορία πριν από δύο χρόνια είχε βγει από ένα προπονητή και έναν μάνατζερ που έχουν το ίδιο επώνυμο και αρχίζει από «Κ».

Η συνθήκη «Κοτονού»

Πριν από μερικά χρόνια επιχειρήθηκε να περάσει και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο η συνθήκη Κοτονού. Με απλά λόγια η συνθήκη αυτή θα σήμαινε την εξομοίωση των αφρικανών ποδοσφαιριστών με τους κοινοτικούς με το πρόσχημα των «εργασιακών λόγων»!

soccerplus

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ...ΓΙΑΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕΓΑΛΟΣ.....................


Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έχει δει τον εαυτό του να γίνεται πρωτοσέλιδο όχι μόνον για τις ποδοσφαιρικές του επιδόσεις αλλά και για πολλά αρνητικά για τον θρύλο του περιστατικά, μέσα σε ένα κατά γενική ομολογία έκλυτο βίο.
Οι προσωπικές του.....

επιλογές τον οδήγησαν σε αδιέξοδο και οι μάχες που έδωσε για να κρατηθεί «ζωντανός» γίνονται συχνά-πυκνά θέμα βαθύτερης ανάλυσης ακόμη και από τους πιο σκληρούς επικριτές του.
Η έντονη και εκρηκτική προσωπικότητα του βρήκε πρόσφορο έδαφος να εκδηλώσει κάθε εντυπωσιακή πτυχή της, μέσα στις δεκαετίες που ακολούθησαν την πρώτη του επαφή με τους δημοσιογράφους στην ηλικία των δώδεκα ετών ,όταν αποκάλυπτε με απόλυτη αυτοπεποίθηση τα όνειρα του και την πρόθεση του να τα πραγματοποιήσει
Στην ίδια τρυφερή ηλικία βρισκόταν και ο επιθετικός της Ουρουγουάη Ντιέγκο Φορλάν όταν εκμυστηρευόταν και αυτός το όνειρο του να γίνει ένας μεγάλος τενίστας. Το όνειρο του όμως δεν έμελε να πραγματοποιηθεί όπως του Ντιέγκο...Ενα τροχαίο ατύχημα οδήγησε την αδελφή του ένα βήμα πριν το θάνατο και.
η αδυναμία της οικογένειας του να ανταπεξέλθει οικονομικά στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αποκατάσταση της υγείας της έγινε ο χειρότερος εφιάλτης του
Και ο μικρός Ντιέγκο Φορλάν το μόνον που παρακαλούσε Το Θεό ήταν να βάλει Το χέρι Του και να βοηθήσει την αγαπημένη του αδελφή.
Και εκείνος τον άκουσε. Ο «Θεός» Μαραντόνα έδωσε χείρα βοηθείας στην οικογένεια ενισχύοντας την με 250.000 δολάρια.
Ετσι απλά, αυθόρμητα, παρορμητικά στάθηκε βράχος δίπλα στην οικογένεια του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της Ουρουγουάης Πάμπλο Φορλάν και έδωσε για μια ακόμη φορά ένα κομμάτι της ψυχής του γιατί ...το πίστευε.
Με αυτόν τον μοναδικό δικό του τρόπο που οδηγεί εκατομμύρια οπαδών του να τον λατρεύουν ότι κι αν κάνει ,όσο και αν προκαλεί να τον κατακρυμνήσουν από το βάθρο του απόλυτου θρύλου...
Αυτός ο Ντιέγκο που διατηρεί ακόμη και σήμερα αποθέματα αθωότητας για άλλες εκατό ζωές μπορεί να γίνεται το ίνδαλμα για κάθε παιδί που βρίσκεται στο δρόμο του αναζητώντας το δικό του όνειρο...Ο 31χρονος Ντιέγκο Φορλάν είναι ένα ηχηρό παράδειγμα ενός ανθρώπου που τον «άγγιξε» ο Θεός! ....................................................from troktiko...................

.......ε οχι παντως και σκατογυφτος,οπως αρεσκονται πολλοι εδω μεσα να
τον αποκαλουν....παρτε την καπνα του....................................

Αναδιαπραγματεύεται το «92,4%» του χρέους της η Αργεντινή




Η Αργεντινή επέτυχε τη συναίνεση του 70,2% των πιστωτών της για ανταλλαγή των τίτλων τους με νέα κρατικά χρεόγραφα προκειμένου να ρυθμισθεί η διαφορά που έχει προκύψει από την αδυναμία αποπληρωμής των δανείων της το 2001. Η ανταλλαγή θα αφορά 18,3 δισ.δολάρια (14,6 δισ.ευρώ) στα οποία...... θα πρέπει να προστεθούν και 9 δισ. δολάρια από συγκεντρωμένα επιτόκια από το 2005.

Η Αργεντινή προσπαθεί να προσελκύσει το μέγιστο δυνατό ποσοστό των δανειστών της, που είχαν αρνηθεί την αναδιαπραγμάτευση του χρέους της, που είχε ξεκινήσει το 2005 ο τότε πρόεδρος Νέστορ Κίρτσνερ.

Τότε το Μπουένος Άιρες είχε αναδιαπραγματευθεί το 76,15% του προτεινόμενου ποσού, όμως οι πιστωτές που κατείχαν το υπόλοιπο 23,85% είχαν αρνηθεί την συναλλαγή.

Μετά τη νέα συναλλαγή, η χώρα θα έχει καταφέρει να αναδιαπραγματευθεί συνολικά το «92,4%» του χρέους του 2001 που αρνήθηκε τότε να πληρώσει...

Αναρτήθηκε από troktiko στις 8:15 μ.μ.

όταν έχετε χρόνο να διαβάσετε
διαβαστε αυτό εδώ
και αυτό εδώ εδώ
όπως επισης και αυτό εδώ

ή τυπώστε και πάρτε τα στην παραλία για χαλαρό διάβασμα ..... κοινωνικοπολιτικά του ποδοσφαίρου

Δημοσιονομική πειθαρχία όχι μόνο στα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και στους... ποδοσφαιρικούς συλλόγους!






Η UEFA, η αρχή διοίκησης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, είναι
αποφασισμένη να αναλάβει ρόλο... ΔΝΤ! Αυτή, μάλιστα, το «Μνημόνιό» της
το επέβαλε με τη μία σε όλες τις ευρωπαϊκές ομοσπονδίες που ανήκουν στη
δύναμή της, καθώς η σχετική απόφαση υπεγράφη ήδη από τον Μάιο -
ταυτόχρονα σχεδόν με το «επάρατο» μνημόνιο της κυβέρνησης Παπανδρέου με
το... «ορίτζιναλ» ΔΝΤ.
Ανησυχώντας για την εξωφρενική αύξηση των εξόδων των μεγάλων
ευρωπαϊκών συλλόγων, η UEFA παρήγγειλε μια μελέτη για την οικονομική
κατάσταση των ομάδων.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν τον Φεβρουάριο και προκάλεσαν σοκ,
πείθοντας την UEFA ότι πρέπει να δράσει αμέσως: οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι
χρωστούν το τεράστιο ποσό των 6,3 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Συμφορά πραγματική στην Πρέμιερ Λιγκ της Αγγλίας, όπου καθώς
παρεπιδημούν εκεί όλοι οι «φωστήρες» του χρηματοπιστωτικού συστήματος
και έχουν μπει και στο ποδόσφαιρο οι διάφορες μέθοδοι που οδήγησαν σε
χρεοκοπία ολόκληρες χώρες, έχουν πνιγεί στα χρέη και οι αγγλικές ομάδες
που τόσο θαυμάζουμε, συσσωρεύοντας χρέη που υπερβαίνουν τα 3,5
δισεκατομμύρια ευρώ.
Μπορεί να ήταν ευρωπαϊκές οι εθνικές ομάδες που κατέκτησαν και τις
τρεις πρώτες θέσεις στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής και αυτό έχει βεβαίως
να κάνει με το υψηλό επίπεδο ποδοσφαιριστών και αγωνιστικού επιπέδου
που εξασφαλίζουν οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι στα σημαντικότερα
πρωταθλήματα, αλλά αυτή η κατάσταση με τα χρέη δεν μπορεί να
συνεχιστεί, αποφάσισε ο Μισέλ Πλατινί, ο πρόεδρος της UEFA.
Ο σοβαρός ευρωπαϊκός Τύπος άλλωστε, με αφορμή το Μουντιάλ, γέμισε
σχετικά δημοσιεύματα το τελευταίο δεκαπενθήμερο - και δεν εννοούμε στις
αθλητικές σελίδες των εφημερίδων. «Στον βάλτο των χρεών» ήταν π.χ. ο
τίτλος ολοσέλιδης ανάλυσης της γερμανικής «Ντι Βελτ». Στο ίδιο μήκος
κύματος και η ισπανική «Ελ Παΐς» την Κυριακή: «Συστημικός κίνδυνος στο
ποδόσφαιρο». Είχαν προηγηθεί μια μέρα νωρίτερα οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς»
του Λονδίνου: «Ο πρόεδρος της UEFA είναι αποφασισμένος να κάνει τις
ομάδες να ξοδεύουν εντός των δυνατοτήτων τους» έγραφαν στους τίτλους
της σχετικής ανάλυσής τους.

Η γραμμή Πλατινί είναι γραμμή... Μέρκελ: από την ποδοσφαιρική
περίοδο 2013-2014, οπότε και θα ισχύσουν οι νέοι κανόνες, οι
ισολογισμοί των ομάδων όχι μόνο θα είναι απολύτως διαφανείς, αλλά
οφείλουν να είναι και ισοσκελισμένοι! Οποιος σύλλογος δεν συμμορφώνεται
θα αποκλείεται αυτομάτως από τις διοργανώσεις της UEFA, το Τσάμπιονς
Λιγκ και το Γιουρόπα Λιγκ, πράγμα που σημαίνει οικονομική καταστροφή!
Μια ματιά στους πίνακες εσόδων των μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων καθιστά αμέσως σαφές ποιοι κερδίζουν στα γήπεδα και γιατί.

Βάσει στοιχείων που δημοσίευσε η γερμανική «Ντι Βελτ» για την
προηγούμενη σεζόν (2008-2009), παρατηρούμε ότι οι δύο ευρωπαϊκοί
σύλλογοι με τα μεγαλύτερα έσοδα (εξαιρουμένων των ποσών που αφορούν
αποδεσμεύσεις παικτών) ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα - 401
εκατομμύρια ευρώ η πρώτη, 366 η δεύτερη. Τρίτη η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
(327 εκ.), τέταρτη η Μπάγερν (290 εκ.) και πολύ πιο πίσω οι τρεις
μεγάλες ιταλικές ομάδες (Γιουβέντους, Ιντερ, Μίλαν) με περίπου 200 εκ.
ευρώ.
Πώς θα μπορούσε ποτέ κάποια ομάδα από μικρότερη ευρωπαϊκή χώρα να
ανταγωνιστεί αυτά τα οικονομικά μεγαθήρια; Μόνο κατ’ εξαίρεση και
πιθανόν για κάποια μοναδική φορά.
Πόσο όμως μπορούν να αντέξουν οι ομάδες σε τέτοια οικονομικά μεγέθη;
Η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι για τη φετινή
χρονιά που έκλεισε στις 30 Ιουνίου 2010 τα έσοδά της ανήλθαν στα 445,5
εκατομμύρια ευρώ, καθιστώντας την τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σύλλογο
του κόσμου.
Ταυτόχρονα έγινε γνωστό ότι η ίδια ομάδα αναζητά δάνειο ύψους 150
εκ. ευρώ για να καλύψει ταμειακές της ανάγκες! Πόσο σαθρό είναι το
οικονομικό της οικοδόμημα...

Ομάδες
Ομόλογα, δάνεια και χρεοκοπίες
Η ρομαντική εικόνα που έχουν οι οπαδοί για την ομάδα τους, όπου ένας
«τρελός» πλούσιος βάζει λεφτά και μυριάδες φίλαθλοι έχουν τη φανέλα ως
ιδεολογία, ανήκει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Τώρα οι σύλλογοι ζουν και
μεγαλουργούν ή πεθαίνουν όπως ακριβώς οι άλλες επιχειρήσεις. Η
Μπαρτσελόνα ψάχνει για δάνειο 150 εκατομμυρίων ευρώ. Η Μάντσεστερ
Γιουνάιτεντ, την οποία οι τράπεζες θεωρούν επισφαλή, αναγκάστηκε να
εκδώσει φέτος ομολογιακό δάνειο με επιτόκιο... 9% (!), κάτι που το
κατατάσσει περίπου στην κατηγορία των «σκουπιδιών». Στον πάτο η
φιναλίστ του Κυπέλλου Αγγλίας Πόρτσμουθ, η οποία χρεοκόπησε
κυριολεκτικά και υποβιβάστηκε από την Πρέμιερ Λιγκ!

έναν από τους αγαπημένους μου τρωκτικούς τον έφαγαν ...... ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν ένα απο τα ιδρυτικά μέλη του μεγαλύτερου μπλογκ στα χρονικά του ιντερνετ...... απέναντί του ήταν μόνο το ψέμα και προφανώς τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτό τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ.

...εγω να βαλω την αλλη διασταση που ακουγεται στα Αθηναικα ραδιοφωνα για το θεμα της δολοφονιας του Γκιολια..."παιζει" περιπτωση να εκβιαζε καποιους μεγαλους με αποκαλυψεις,γι αυτο και τον κλαδεψανε.........σε καθε περιπτωση ομως,δολοφονια δημοσιογραφου, ειναι βιασμος στην ελευθερη σκεψη και εκφραση.............καραχουντα και χειροτερα περναμε...

ρε admin αυτό το θέμα πως άλλαξε όνομα και από "παγκόσμια" έγινε "πακόσμια"

σε αυτή την (ειρωνική) περίπτωση έπρεπε να γράψει ΠΑΝΚΟΣΜΙΑ .....άρα πάλι λάθος ήταν ..... ας το ξεκαθαρίσει όμως τι ήθελε κι ας του αφήσουμε να έχει την επιλογή της βάφτισης του θέματος

«Επίσημα ως μπλογκ σάς αναφέρουμε ότι το όραμα και η ιδέα του troktiko ήταν του Σωκράτη Γκιόλια! Και όλοι εμείς πορευτήκαμε με τούτη την ιδέα,ενός ανεξάρτητου μπλογκ που θα μπορούσε να είναι η φωνή όλων σας. Αυτό που ήθελε ο Σωκράτης είναι να υπάρχει ένα ανεξάρτητο μέσο στο οποίο όποιος αισθάνεται αδικημένος να μπορεί να εκφράσει το παράπονό του, την καταγγελία του, χωρίς δόλο και σκοπιμότητες!
Και βάση αυτού πορευτήκαμε όλοι εμείς χωρίς καλά καλά να γνωριζόμαστε μεταξύ μας αφού άλλωστε είμαστε χιλιάδες! Η ανιδιοτέλεια ήταν πάντα ο οδηγός μας για να βάζουμε το οποιοδήποτε κείμενο!Αυτό πλήρωσε ο Σωκράτης Γκιόλιας.Για όλους εμάς ουσιαστικά πλήρωσ όσο για το κείμενο που μπήκε νωρίτερα,συγχωρέστε μας υπάρχουν και νέα παιδιά που όντως δεν γνώριζαν το Σωκράτη μας και το ΟΡΑΜΑ του για το οποίο και πλήρωσε.Το όραμα του Σωκράτη ήταν να μην ανήκει σε κανέναν. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΣΑΣ!»


troktiko