karafatme έγραψε:

0,5 Ευρώ στον νταουλτζή για να παίξει ???

185 δραχμές σε νταουλτζή ;
πάει μας μάμησες.

Μηνά

κιάλλο , κιάλλο, κιάλλο

είσαι άπαιχτος πάντως.

Στα τελευταία του ο ΒοΒ δεν κάπνιζε χόρτο (όταν κοιμόταν), η κόκα -καθαρή τζαμαϊκανή- τον έστειλε.
Οπως και ο chet που νόμισε ότι ήταν πουλί και πέταξε από τον 5ο όροφο ξενοχείου (στυλ Ορφέα) στο Αμστερνταμ.

[img][/img]

Δουλευε και το δεξι παρεπιμπτοντως...πολυεργαλειο...
Τοροσιδης με ραστα...

Kαι ο αλλος παντως την ειχε την ψωρα με το πελαγος...
Λες να μαζευε σαργους με την τρομπετα...?
Για ψαξτο λιγακι...Κανε μια δοκιμη με τον καραφατμε
νταουλτζη πανω στη βαρκα...Και Σαργοι να μη ζυγωσουν,
ολο και καμια σαργανα αλανιαρα,μπορει να σαγηνευσετε
εκει απεναντι απο καγκελες... [img][/img]

Αμα βαλετε και τον Αdmin Nταντα να χορευει χορο
της κοιλιας,δε θα σηκωνεται το παραγαδι απο το πληθος
σαργανων,τσιπουρων,μελανουριων και λοιπων θαλασσιων ειδων
που θα τσιμπησουν το δολωμα(admin νταντα)....

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΒΗΣΩ ΡΕ ΛΑΜΟΓΙΟ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ

.... μήπως δεν φτάνουν τα άστρα ????

karafatme έγραψε:

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΒΗΣΩ ΡΕ ΛΑΜΟΓΙΟ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ

.... μήπως δεν φτάνουν τα άστρα ????

Andia αν δεν έχω delete
δεν έχει κότα

[img][/img]

Andia,μη ψαρωνεις...
Κοτοπουλο με σαλμονελα φουλ θα σε πλασαρει,
για να γινει αρχιστρατηγος.
Admin νταντα σου λεω...οχι παιξε γελασε...

Καλα ρε andia,περα απο τα αστερια,τι εξουσιες του εδωσες?
Kι αλλος επιτιμος μετα το μητσοτακη και τον καραφατμε...?

968 ΑΤΟΜΑ ΜΕ 100.000 ΕΥΡΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ... ΜΑΛΑΙΣΙΑΣ

Τελικά η παράγκα στην Ελλάδα, είχε όνομα, επίθετο, και τραπεζικό λογαριασμό. Και όταν μιλάμε για παράγκα δεν εννοούμε ένα δύο άτομα άλλα 968. 968 είναι οι λογαριασμοί σε τράπεζα της Μαλαισίας, που είχαν ποσό 100.000. Τα ονόματα αυτών των...



...968, στέλνει ο Μπιτσαξής στον εισαγγελέα.

Ούτε λόγος φυσικά να δωθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα.

Απλά ένα παράδειγμα της έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδος (από εκεί προκύπτουν τα ονόματα και όχι από τη θεία Κούλα), υπήρχε πρόεδρος Β' Εθνικής που πόνταρε 1,000,000 σε ήττα της ομάδας του και έβγαλε 10 τούβλα... (εκατ. εννοείται)

troktiko

Να γραφτείς για να τα δεις ..... μολών λαβέ

Οταν ο Φειδίας πήγε φυλακή








Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΥΡΙΛΛΑ





Πώς θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι ο Φειδίας φυλακίστηκε για το
χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς, ο Περικλής κατηγορήθηκε για σπατάλη
στην Ακρόπολη, ο Θεμιστοκλής είχε μάλλον... μακρύ χέρι, ο Αριστοτέλης
στηλίτευε τον πλουτισμό κάποιων εφοριακών τη στιγμή που η άμεση
φορολογία θεωρούνταν προσβλητική για τους Αθηναίους, ενώ ένας από τους
πιο στενούς συνεργάτης του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν μέγας καταχραστής;

Αλλά και στο Βυζάντιο: τους τελευταίους αιώνες, τους αιώνες της
μεγάλης κρίσης και της πτώσης, οι πλούσιοι γίνονταν πλουσιότεροι και οι
φτωχοί φτωχότεροι.
Οσο ειδυλλιακή εικόνα κι αν μας αρέσει να έχουμε
για τους «αρχαίους ημών προγόνους», η διαφθορά είναι σύμπτωμα όλων των
καιρών. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά τού τότε με το τώρα: «Εκείνη
την εποχή, οι θεσμοί και το νομοθετικό πλαίσιο αποθάρρυναν τέτοια
φαινόμενα και όταν εμφανίζονταν το πολιτειακό σύστημα τα εξόριζε
κυριολεκτικά και συμβολικά», επισημαίνει στο «7» ο καθηγητής
Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Βαλαβάνης.
Το ίδιο το πολίτευμα, λοιπόν, δεν δίστασε να ορίσει
δικάσιμο για τον Περικλή, αφού τα μνημεία της Ακρόπολης συνδέθηκαν ίσως
με τη μεγαλύτερη κατάχρηση της εποχής. Η χρήση των χρημάτων του ταμείου
της Αθηναϊκής Συμμαχίας, αλλά και οι υποψίες ότι ο Φειδίας νόθευσε το
κράμα χρυσού του αγάλματος της Αθηνάς, αμαύρωσαν, τότε, το έργο.
Δεδομένου όμως ότι το πολίτευμα δεν ήταν «ελέω θεού» αλλά... «ελέω
πολιτών», κινήθηκαν όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της εποχής. Αν και
ορίστηκε δικάσιμος, ο Περικλής δεν δικάστηκε ποτέ, διότι ξεκίνησε ο
Πελοποννησιακός Πόλεμος. Ωστόσο, πριν ξεκινήσει η ανέγερση του ναού της
Αθηνάς Νίκης, ελεγκτές ξεσκόνισαν τη μελέτη του Καλλικράτη. Οσο για τον
Φειδία, δικάστηκε και απέδειξε την αθωότητά του. Αλλά αμέσως μετά
κατηγορήθηκε για αλαζονεία επειδή είχε απαθανατίσει τον εαυτό του και
τον Περικλή στην ασπίδα της Αθηνάς και φυλακίστηκε!
Η πολύ οικεία σε μας διένεξη των πολιτικών που
συνοψίζεται στο «ποιος έκλεψε περισσότερο από τον άλλον»,
διαδραματίστηκε ανάμεσα στον δημοκρατικό Θεμιστοκλή και τον συντηρητικό
Αριστείδη, τον επονομαζόμενο «δίκαιο». Ο Αριστείδης, ως υπεύθυνος των
δημόσιων εσόδων, κατηγόρησε τον Θεμιστοκλή για κατάχρηση. Ο δεύτερος,
όμως, όχι μόνο κατάφερε να τον παύσει από τα καθήκοντά του, αλλά τον
κατηγόρησε, επίσης, για ατασθαλίες. Οπως σημειώνει στο βιβλίο του
«Οψεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου» ο καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ,
Μ. Τιβέριος, όταν ο Αριστείδης επανήλθε στη θέση του, απευθυνόμενος στα
πλήθη, είπε: «όταν εκτελούσα ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου, με
αποδοκιμάζατε. Τώρα που έχω αφήσει τους κλέφτες να αλωνίζουν το δημόσιο
χρήμα, σας φαίνομαι σπουδαίος».
Το δωράκι του Δημοσθένη

Ομως και ο Δημοσθένης το 324 π.Χ. εξορίστηκε από την Αθήνα με την
κατηγορία ότι συνεργάστηκε με τον μεγαλύτερο καταχραστή της εποχής, τον
Αρπαλο. Στον τελευταίο ο Μέγας Αλέξανδρος είχε αναθέσει την ευθύνη των
οικονομικών της στρατιάς και αργότερα του θησαυροφυλακείου της
Βαβυλώνας. Καθώς όμως ήταν άπληστος καταχραστής και φοβήθηκε την οργή
του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δραπέτευσε στην Αθήνα. Ο Δημοσθένης αρχικά
εισηγήθηκε την απέλασή του, αλλά, έπειτα από μια γενναία... δωρεά από
τον Αρπαλο, άλλαξε γνώμη...
Και ενώ εμείς ετοιμαζόμαστε να πληρώσουμε τους
σκληρότερους φόρους, οι πολίτες της αρχαίας Αθήνας όχι μόνο δεν τους
είχαν σε καμία υπόληψη, αλλά στην κλασική Αθήνα η άμεση φορολογία
θεωρούνταν προσβλητική και τυραννική. «Η οποιαδήποτε φορολογία εργασίας
και περιουσίας λογιζόταν ως ασύμμετρη προς την ιδιότητα του ελεύθερου
πολίτη», αναφέρει ο Μ.Τιβέριος. Επειδή, όμως, καμία κρατική μηχανή δεν
μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά, εξαιρέθηκαν μεν οι πολίτες, αλλά
τους φόρους τούς επωμίστηκαν οι μέτοικοι (οι ξένοι που διέμεναν στην
Αθήνα).
Οι μόνοι πολίτες που πλήρωναν ήταν όσοι έκαναν
ατιμωτικά επαγγέλματα, όπως οι «πορνοβοσκοί», ή τυχοδιωκτικά, όπως οι
θαυματοποιοί, διότι τότε θεωρούνταν τυχοδιώκτες, ενώ από το
χριστιανισμό και μετά είναι... σταρ. Και κυρίως πλήρωναν οι «έχοντες
και κατέχοντες» πολίτες, με τη μορφή της «εισφοράς» για τις έκτακτες
λειτουργίες της πόλης, όπως κάλυψη πολεμικών αναγκών, δραματικούς και
μουσικούς αγώνες κ.ά. Και επειδή, όπως είναι φυσικό, στους έχοντες
καθόλου δεν άρεσε να πληρώνουν, έρχονταν σε διενέξεις μεταξύ τους
προκειμένου να αποφύγουν τις εισφορές. Και κάπως έτσι η Δημοκρατία
μετέφερε την... κρίση στα πλούσια στρώματα της κοινωνίας και το έκανε
τόσο επιτυχημένα ώστε, όπως αναφέρει και πάλι ο Μ. Τιβέριος, ένας
ολιγαρχικός Αθηναίος του 5ου αι. έλεγε ότι «ο λαός απαιτεί να παίρνει
χρήματα και να τραγουδά, να τρέχει, να χορεύει, να ταξιδεύει, να έχει ο
ίδιος χρήμα και οι πλούσιοι να γίνουν φτωχότεροι».
Οσο για τους εφοριακούς, το επάγγελμα απαντάει και
στη Σπάρτη. Μάλιστα ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του είναι πολύ σαφής:
«Λανθασμένες είναι και οι ρυθμίσεις για τους εφόρους. Παρά το ότι είναι
η σημαντικότερη εξουσία, ωστόσο προέρχονται από όλο το λαό και πολλές
φορές συμβαίνει να παίρνουν το αξίωμα πολύ φτωχοί άνθρωποι, που
χρηματίζονται εξαιτίας της φτώχειας τους». Και συμπληρώνει: «Ο τρόπος
απονομής του αξιώματος είναι παιδαριώδης. Επρεπε να εκλέγονται από όλο
το λαό και όχι όπως γίνεται τώρα. Αλλωστε, δεν είναι διακεκριμένοι
πολίτες και, επειδή παίρνουν σοβαρές αποφάσεις, θα ήταν καλύτερα να
κρίνουν με βάση γραπτή νομοθεσία και όχι αυθαίρετα. Ούτε όμως η ζωή
τους συμβαδίζει με τους νόμους. Οι έφοροι ζουν με άνεση, ενώ οι άλλοι
με σκληρούς περιορισμούς, με αποτέλεσμα να μην αντέχουν τη ζωή τους και
να καταπατούν τους νόμους, για να απολαύσουν κρυφά τις σωματικές
ηδονές...».
Φαίνεται πως το αρχαιότερο επάγγελμα, εκτός από
αυτό που όλοι ξέρουμε, είναι και του τραπεζίτη, που δεν έχαιρε καμίας
εκτίμησης από τους πολίτες της Αρχαίας Αθήνας. Και μπορείτε να
υποψιαστείτε το γιατί: Οι τράπεζες και τότε σχετίζονταν με δάνεια και
γι' αυτό ο Πλάτων στους «Νόμους» ζητά να απαγορευτούν τα έντοκα δάνεια.
Εδώ, όμως, έρχεται το πολίτευμα το οποίο με τους νόμους θέτει εμπόδια
σε κάθε σκοτεινό ανθρώπινο ένστικτο που επιζητά τον ληστρικό πλουτισμό.
Οι τραπεζίτες, λοιπόν, ήταν έντιμοι και ήταν επειδή δεν είχαν άλλη
επιλογή, αφού τραπεζίτες επιτρεπόταν να γίνουν μόνο οι μέτοικοι, οι
οποίοι δεν είχαν δικαίωμα στην κατοχή ακίνητης περιουσίας. Ετσι, όταν
δάνειζαν, δεν μπορούσαν να υποθηκεύσουν περιουσίες των πολιτών.
Ιερά με τόκο!

Ολ' αυτά,
όμως, αφορούν τις ιδιωτικές τράπεζες. Διότι υπήρχαν και κρατικές και
ήταν τα μεγάλα Ιερά (π.χ. Δήλος) στα οποία οι ιδιώτες κατέθεταν τα
λεφτά τους χωρίς τόκο. Οταν εμφανίστηκαν οι ιδιώτες, τα Ιερά άρχισαν
και εκείνα να βάζουν τόκους, αλλά κατόπιν κρατικής έγκρισης.
Πολλούς αιώνες αργότερα, οι ευκατάστατοι έγιναν
απρόθυμοι στις εισφορές. «Οι έχοντες να ανοίξουν τα βαλλάντια και τα
κιβώτιά τους» γράφει ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Συμεών στον τελευταίο
βυζαντινό αυτοκράτορα, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, καταγγέλλοντας ότι οι
πλούσιοι «θησαυρίζουσι» και διαπράττουν κάθε λογής αδικίες εις βάρος
των φτωχών. Η αλαζονεία, δε, ήταν τόσο απροκάλυπτη, ώστε, όπως
σημείωνει η καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης,
Τόνια Κιουσοπούλου, «αυτόπτες μάρτυρες της Αλωσης λένε ότι ακόμα και οι
τούρκοι στρατιώτες εντυπωσιάστηκαν από τους θησαυρούς που βρήκαν στα
σπίτια των πλουσίων, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι δεν συνεισέφεραν
καθόλου στις αμυντικές δαπάνες της πόλης». Πριν από την Αλωση, η
ανερχόμενη τάξη των εμπόρων, που αντικατέστηκε την παλιά αριστοκρατία,
είχε τον έλεγχο της πόλης και εμπλεκόταν στα δημόσια έργα, όχι όπως
άλλοτε, μόνο για λόγους κύρους και υστεροφημίας, αλλά και με άλλα
κίνητρα... Ο Μανουήλ Παλαιολόγος Ιάγαρις, λίγα χρόνια πριν από την
Αλωση, ανέλαβε την επισκευή των τειχών και κατηγορήθηκε ότι
καταχράστηκε δημόσιο χρήμα. *
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

* Μιχάλης Τιβέριος, «Οψεις του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου, (αν)επίκαιρες αρχαιογνωστικές συμβολές», 2007, εκδ. Πατάκη.

* Τόνια Κιουσοπούλου, «Βασιλεύς ή Οικονόμος, πολιτική εξουσία και ιδεολογία πριν την Αλωση», 2007, εκδ. Πόλις.

Αθήνα... όπως ΔΝΤ;

Μπορεί οικονομικές και πολιτικές αντιστοιχίες να μην υπάρχουν, αλλά η
Ε.Ε. δεν είναι ο πρώτος οικονομικός συνασπισμός στην ιστορία της
Ευρώπης και το ΔΝΤ δεν είναι ο πρώτος οργανισμός που παρεμβαίνει με το
πρόσχημα της βοήθειας.
Η Αχαϊκή Συμπολιτεία διήρκεσε 130 χρόνια, σε αυτήν
συνασπίστηκαν 44 κράτη, τα οποία θεσμοθέτησαν και νομισματική ένωση με
κοινό νόμισμα. Ομως στη Δηλιακή Συμμαχία, που εξελίχθηκε σε Αθηναϊκή
Ηγεμονία, προσχώρησαν 400 μέλη κάτω από μία κοινή πολιτική και κοινό
νόμισμα. Ο Θουκυδίδης είχε από την αρχή αμφισβητήσει τους σκοπούς της
συμμαχίας και έλεγε ότι η περσική απειλή είναι το πρόσχημα, ο πλούτος
είναι η αιτία. Και έτσι έγινε... Η Αθήνα πλούτιζε από τις εισφορές και
εισέβαλε βίαια σε όσους είτε αρνούνταν να συμμαχήσουν (π.χ. Κάρυστος)
είτε επιθυμούσαν να φύγουν, όπως η Νάξος, η Θάσος, η Μήλος.
Και βέβαια ως πόλη-ηγεμόνας δεν έχανε την ευκαιρία
να επεμβαίνει όπου της ζητούσαν βοήθεια... Οταν, η Εγεστα, πόλη της ΒΔ
Σικελίας, ζήτησε από την Αθήνα να επέμβει για να λυθεί η διένεξη που
είχε με τον Σελινούντα εξαιτίας μιας αμφισβητούμενης μεταξύ τους
περιοχής, οι Αθηναίοι δέχτηκαν αμέσως, σκεπτόμενοι ότι είναι μια πολύ
καλή ευκαιρία να επέμβουν και στα πράγματα της Σικελίας. Ομως εδώ η
Αθήνα έπεσε στην παγίδα που έστησε, διότι οι Εγεσταίοι παραπλάνησαν ότι
έχουν χρήματα και οι Αθηναίοι επεχείρησαν την ολέθρια τελικά σικελική
εκστρατεία το 415 π.Χ.

Αλλά και στο Βυζάντιο: τους τελευταίους αιώνες, τους αιώνες της
μεγάλης κρίσης και της πτώσης, οι πλούσιοι γίνονταν πλουσιότεροι και οι
φτωχοί φτωχότεροι.
Οσο ειδυλλιακή εικόνα κι αν μας αρέσει να έχουμε
για τους «αρχαίους ημών προγόνους», η διαφθορά είναι σύμπτωμα όλων των
καιρών. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά τού τότε με το τώρα: «Εκείνη
την εποχή, οι θεσμοί και το νομοθετικό πλαίσιο αποθάρρυναν τέτοια
φαινόμενα και όταν εμφανίζονταν το πολιτειακό σύστημα τα εξόριζε
κυριολεκτικά και συμβολικά», επισημαίνει στο «7» ο καθηγητής
Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Βαλαβάνης.
Το ίδιο το πολίτευμα, λοιπόν, δεν δίστασε να ορίσει
δικάσιμο για τον Περικλή, αφού τα μνημεία της Ακρόπολης συνδέθηκαν ίσως
με τη μεγαλύτερη κατάχρηση της εποχής. Η χρήση των χρημάτων του ταμείου
της Αθηναϊκής Συμμαχίας, αλλά και οι υποψίες ότι ο Φειδίας νόθευσε το
κράμα χρυσού του αγάλματος της Αθηνάς, αμαύρωσαν, τότε, το έργο.
Δεδομένου όμως ότι το πολίτευμα δεν ήταν «ελέω θεού» αλλά... «ελέω
πολιτών», κινήθηκαν όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της εποχής. Αν και
ορίστηκε δικάσιμος, ο Περικλής δεν δικάστηκε ποτέ, διότι ξεκίνησε ο
Πελοποννησιακός Πόλεμος. Ωστόσο, πριν ξεκινήσει η ανέγερση του ναού της
Αθηνάς Νίκης, ελεγκτές ξεσκόνισαν τη μελέτη του Καλλικράτη. Οσο για τον
Φειδία, δικάστηκε και απέδειξε την αθωότητά του. Αλλά αμέσως μετά
κατηγορήθηκε για αλαζονεία επειδή είχε απαθανατίσει τον εαυτό του και
τον Περικλή στην ασπίδα της Αθηνάς και φυλακίστηκε!
Η πολύ οικεία σε μας διένεξη των πολιτικών που
συνοψίζεται στο «ποιος έκλεψε περισσότερο από τον άλλον»,
διαδραματίστηκε ανάμεσα στον δημοκρατικό Θεμιστοκλή και τον συντηρητικό
Αριστείδη, τον επονομαζόμενο «δίκαιο». Ο Αριστείδης, ως υπεύθυνος των
δημόσιων εσόδων, κατηγόρησε τον Θεμιστοκλή για κατάχρηση. Ο δεύτερος,
όμως, όχι μόνο κατάφερε να τον παύσει από τα καθήκοντά του, αλλά τον
κατηγόρησε, επίσης, για ατασθαλίες. Οπως σημειώνει στο βιβλίο του
«Οψεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου» ο καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ,
Μ. Τιβέριος, όταν ο Αριστείδης επανήλθε στη θέση του, απευθυνόμενος στα
πλήθη, είπε: «όταν εκτελούσα ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου, με
αποδοκιμάζατε. Τώρα που έχω αφήσει τους κλέφτες να αλωνίζουν το δημόσιο
χρήμα, σας φαίνομαι σπουδαίος».
Το δωράκι του Δημοσθένη

Ομως και ο Δημοσθένης το 324 π.Χ. εξορίστηκε από την Αθήνα με την
κατηγορία ότι συνεργάστηκε με τον μεγαλύτερο καταχραστή της εποχής, τον
Αρπαλο. Στον τελευταίο ο Μέγας Αλέξανδρος είχε αναθέσει την ευθύνη των
οικονομικών της στρατιάς και αργότερα του θησαυροφυλακείου της
Βαβυλώνας. Καθώς όμως ήταν άπληστος καταχραστής και φοβήθηκε την οργή
του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δραπέτευσε στην Αθήνα. Ο Δημοσθένης αρχικά
εισηγήθηκε την απέλασή του, αλλά, έπειτα από μια γενναία... δωρεά από
τον Αρπαλο, άλλαξε γνώμη...
Και ενώ εμείς ετοιμαζόμαστε να πληρώσουμε τους
σκληρότερους φόρους, οι πολίτες της αρχαίας Αθήνας όχι μόνο δεν τους
είχαν σε καμία υπόληψη, αλλά στην κλασική Αθήνα η άμεση φορολογία
θεωρούνταν προσβλητική και τυραννική. «Η οποιαδήποτε φορολογία εργασίας
και περιουσίας λογιζόταν ως ασύμμετρη προς την ιδιότητα του ελεύθερου
πολίτη», αναφέρει ο Μ.Τιβέριος. Επειδή, όμως, καμία κρατική μηχανή δεν
μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά, εξαιρέθηκαν μεν οι πολίτες, αλλά
τους φόρους τούς επωμίστηκαν οι μέτοικοι (οι ξένοι που διέμεναν στην
Αθήνα).
Οι μόνοι πολίτες που πλήρωναν ήταν όσοι έκαναν
ατιμωτικά επαγγέλματα, όπως οι «πορνοβοσκοί», ή τυχοδιωκτικά, όπως οι
θαυματοποιοί, διότι τότε θεωρούνταν τυχοδιώκτες, ενώ από το
χριστιανισμό και μετά είναι... σταρ. Και κυρίως πλήρωναν οι «έχοντες
και κατέχοντες» πολίτες, με τη μορφή της «εισφοράς» για τις έκτακτες
λειτουργίες της πόλης, όπως κάλυψη πολεμικών αναγκών, δραματικούς και
μουσικούς αγώνες κ.ά. Και επειδή, όπως είναι φυσικό, στους έχοντες
καθόλου δεν άρεσε να πληρώνουν, έρχονταν σε διενέξεις μεταξύ τους
προκειμένου να αποφύγουν τις εισφορές. Και κάπως έτσι η Δημοκρατία
μετέφερε την... κρίση στα πλούσια στρώματα της κοινωνίας και το έκανε
τόσο επιτυχημένα ώστε, όπως αναφέρει και πάλι ο Μ. Τιβέριος, ένας
ολιγαρχικός Αθηναίος του 5ου αι. έλεγε ότι «ο λαός απαιτεί να παίρνει
χρήματα και να τραγουδά, να τρέχει, να χορεύει, να ταξιδεύει, να έχει ο
ίδιος χρήμα και οι πλούσιοι να γίνουν φτωχότεροι».
Οσο για τους εφοριακούς, το επάγγελμα απαντάει και
στη Σπάρτη. Μάλιστα ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του είναι πολύ σαφής:
«Λανθασμένες είναι και οι ρυθμίσεις για τους εφόρους. Παρά το ότι είναι
η σημαντικότερη εξουσία, ωστόσο προέρχονται από όλο το λαό και πολλές
φορές συμβαίνει να παίρνουν το αξίωμα πολύ φτωχοί άνθρωποι, που
χρηματίζονται εξαιτίας της φτώχειας τους». Και συμπληρώνει: «Ο τρόπος
απονομής του αξιώματος είναι παιδαριώδης. Επρεπε να εκλέγονται από όλο
το λαό και όχι όπως γίνεται τώρα. Αλλωστε, δεν είναι διακεκριμένοι
πολίτες και, επειδή παίρνουν σοβαρές αποφάσεις, θα ήταν καλύτερα να
κρίνουν με βάση γραπτή νομοθεσία και όχι αυθαίρετα. Ούτε όμως η ζωή
τους συμβαδίζει με τους νόμους. Οι έφοροι ζουν με άνεση, ενώ οι άλλοι
με σκληρούς περιορισμούς, με αποτέλεσμα να μην αντέχουν τη ζωή τους και
να καταπατούν τους νόμους, για να απολαύσουν κρυφά τις σωματικές
ηδονές...».
Φαίνεται πως το αρχαιότερο επάγγελμα, εκτός από
αυτό που όλοι ξέρουμε, είναι και του τραπεζίτη, που δεν έχαιρε καμίας
εκτίμησης από τους πολίτες της Αρχαίας Αθήνας. Και μπορείτε να
υποψιαστείτε το γιατί: Οι τράπεζες και τότε σχετίζονταν με δάνεια και
γι' αυτό ο Πλάτων στους «Νόμους» ζητά να απαγορευτούν τα έντοκα δάνεια.
Εδώ, όμως, έρχεται το πολίτευμα το οποίο με τους νόμους θέτει εμπόδια
σε κάθε σκοτεινό ανθρώπινο ένστικτο που επιζητά τον ληστρικό πλουτισμό.
Οι τραπεζίτες, λοιπόν, ήταν έντιμοι και ήταν επειδή δεν είχαν άλλη
επιλογή, αφού τραπεζίτες επιτρεπόταν να γίνουν μόνο οι μέτοικοι, οι
οποίοι δεν είχαν δικαίωμα στην κατοχή ακίνητης περιουσίας. Ετσι, όταν
δάνειζαν, δεν μπορούσαν να υποθηκεύσουν περιουσίες των πολιτών.
Ιερά με τόκο!

Ολ' αυτά,
όμως, αφορούν τις ιδιωτικές τράπεζες. Διότι υπήρχαν και κρατικές και
ήταν τα μεγάλα Ιερά (π.χ. Δήλος) στα οποία οι ιδιώτες κατέθεταν τα
λεφτά τους χωρίς τόκο. Οταν εμφανίστηκαν οι ιδιώτες, τα Ιερά άρχισαν
και εκείνα να βάζουν τόκους, αλλά κατόπιν κρατικής έγκρισης.
Πολλούς αιώνες αργότερα, οι ευκατάστατοι έγιναν
απρόθυμοι στις εισφορές. «Οι έχοντες να ανοίξουν τα βαλλάντια και τα
κιβώτιά τους» γράφει ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Συμεών στον τελευταίο
βυζαντινό αυτοκράτορα, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, καταγγέλλοντας ότι οι
πλούσιοι «θησαυρίζουσι» και διαπράττουν κάθε λογής αδικίες εις βάρος
των φτωχών. Η αλαζονεία, δε, ήταν τόσο απροκάλυπτη, ώστε, όπως
σημείωνει η καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης,
Τόνια Κιουσοπούλου, «αυτόπτες μάρτυρες της Αλωσης λένε ότι ακόμα και οι
τούρκοι στρατιώτες εντυπωσιάστηκαν από τους θησαυρούς που βρήκαν στα
σπίτια των πλουσίων, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι δεν συνεισέφεραν
καθόλου στις αμυντικές δαπάνες της πόλης». Πριν από την Αλωση, η
ανερχόμενη τάξη των εμπόρων, που αντικατέστηκε την παλιά αριστοκρατία,
είχε τον έλεγχο της πόλης και εμπλεκόταν στα δημόσια έργα, όχι όπως
άλλοτε, μόνο για λόγους κύρους και υστεροφημίας, αλλά και με άλλα
κίνητρα... Ο Μανουήλ Παλαιολόγος Ιάγαρις, λίγα χρόνια πριν από την
Αλωση, ανέλαβε την επισκευή των τειχών και κατηγορήθηκε ότι
καταχράστηκε δημόσιο χρήμα. *
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

* Μιχάλης Τιβέριος, «Οψεις του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου, (αν)επίκαιρες αρχαιογνωστικές συμβολές», 2007, εκδ. Πατάκη.

* Τόνια Κιουσοπούλου, «Βασιλεύς ή Οικονόμος, πολιτική εξουσία και ιδεολογία πριν την Αλωση», 2007, εκδ. Πόλις.

Αθήνα... όπως ΔΝΤ;

Μπορεί οικονομικές και πολιτικές αντιστοιχίες να μην υπάρχουν, αλλά η
Ε.Ε. δεν είναι ο πρώτος οικονομικός συνασπισμός στην ιστορία της
Ευρώπης και το ΔΝΤ δεν είναι ο πρώτος οργανισμός που παρεμβαίνει με το
πρόσχημα της βοήθειας.
Η Αχαϊκή Συμπολιτεία διήρκεσε 130 χρόνια, σε αυτήν
συνασπίστηκαν 44 κράτη, τα οποία θεσμοθέτησαν και νομισματική ένωση με
κοινό νόμισμα. Ομως στη Δηλιακή Συμμαχία, που εξελίχθηκε σε Αθηναϊκή
Ηγεμονία, προσχώρησαν 400 μέλη κάτω από μία κοινή πολιτική και κοινό
νόμισμα. Ο Θουκυδίδης είχε από την αρχή αμφισβητήσει τους σκοπούς της
συμμαχίας και έλεγε ότι η περσική απειλή είναι το πρόσχημα, ο πλούτος
είναι η αιτία. Και έτσι έγινε... Η Αθήνα πλούτιζε από τις εισφορές και
εισέβαλε βίαια σε όσους είτε αρνούνταν να συμμαχήσουν (π.χ. Κάρυστος)
είτε επιθυμούσαν να φύγουν, όπως η Νάξος, η Θάσος, η Μήλος.
Και βέβαια ως πόλη-ηγεμόνας δεν έχανε την ευκαιρία
να επεμβαίνει όπου της ζητούσαν βοήθεια... Οταν, η Εγεστα, πόλη της ΒΔ
Σικελίας, ζήτησε από την Αθήνα να επέμβει για να λυθεί η διένεξη που
είχε με τον Σελινούντα εξαιτίας μιας αμφισβητούμενης μεταξύ τους
περιοχής, οι Αθηναίοι δέχτηκαν αμέσως, σκεπτόμενοι ότι είναι μια πολύ
καλή ευκαιρία να επέμβουν και στα πράγματα της Σικελίας. Ομως εδώ η
Αθήνα έπεσε στην παγίδα που έστησε, διότι οι Εγεσταίοι παραπλάνησαν ότι
έχουν χρήματα και οι Αθηναίοι επεχείρησαν την ολέθρια τελικά σικελική
εκστρατεία το 415 π.Χ.

Οι δρόμοι του τζόγου και του μαύρου χρήματος








Του Φ. Συρίγου





Με τον αναμενόμενο κωμικοτραγικό τρόπο φαίνεται (σύμφωνα με τα ρεπορτάζ
που δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες) να προχωράει η έρευνα για τα ύποπτα
ποδοσφαιρικά ματς, τα οποία εντόπισε το δίκτυο της UEFA στον ελληνικό
χώρο.

Ο αθλητικός εισαγγελέας Κ. Σιμιτζόγλου, ο οποίος
διερευνά την υπόθεση, κάλεσε στο γραφείο του τον πρόεδρο της ΠΑΕ
Παναθηναϊκός Ν. Πατέρα, τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός Γ. Λούβαρη
(ναι, τον ίδιο Λούβαρη που το '89 κυκλοφορούσε με κολάρο...), τον εξ
Αγγλίας πρόεδρο της ΑΕΚ Στ. Αδαμίδη και τον γενικό διευθυντή της Super
League Π. Κομνηνό, για να εξασφαλίσει, όπως διάβασα στις εφημερίδες, τη
συναίνεσή τους!
Εάν, όμως, πράγματι, ο αρμόδιος εισαγγελέας θεωρεί
ότι του είναι απαραίτητη η συναίνεση των εκπροσώπων του ποδοσφαιρικού
συστήματος, για να προχωρήσει την απαιτούμενη έρευνα, τότε η όλη
διαδικασία μοιάζει ναρκοθετημένη εξαρχής. Γιατί, το ποδοσφαιρικό
σύστημα, σε πλήρη σύμπλευση με τον γεν. γραμματέα Αθλητισμού Π.
Μπιτσαξή, δεν κάνει άλλο τίποτα από το να προσπαθεί να υποβαθμίσει αυτή
τη δυσάρεστη ιστορία.
Το υποδεικνύουν τα όσα είπαν οι ποδοσφαιρικοί
παράγοντες μετά την έξοδό τους από το εισαγγελικό γραφείο. Και για του
λόγου το αληθές, ιδού:
Ν. Πατέρας: «Κάθε έρευνα για ένα τέτοιο θέμα είναι απόλυτα ορθή» (...).

Στ. Αδαμίδης: «Η ΑΕΚ κουβαλάει πληγές από τις μεθοδεύσεις οι οποίες της
έχουν στερήσει αυτά που δικαιούται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους».
(Δηλαδή, ο καθένας με τον πόνο του...).
Π. Κομνηνός: «Ο εισαγγελέας ήθελε λύσεις ή
προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Τα στοιχεία δεν
ονοματίζουν στημένους αγώνες, αλλά εντοπίζουν ασυνήθη στοιχηματική
συμπεριφορά». (Ναι, ναι, το έχουμε καταλάβει ότι δεν μιλάμε για στημένα
ματς, αλλά για περίεργη συμπεριφορά των τζογαδόρων, την οποία οφείλουμε
να διορθώσουμε!. Οπως αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, το θέμα είναι
παιδαγωγικό, γι' αυτό και ο εισαγγελέας ζήτησε προτάσεις από τους...
αρμόδιους!).
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο εισαγγελέας
Σιμιτζόγλου θα ζητήσει (μεταξύ άλλων και από τον ΟΠΑΠ!) επιπλέον
στοιχεία για να διαπιστώσει αν μπορεί να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα του
ξεπλύματος μαύρου χρήματος, προφανώς σε βάρος ατόμων που φημολογείται
ότι εμπλέκονται σ' αυτή την ιστορία.
Λαμπρά! Γιατί εκ των πραγμάτων ο ΟΠΑΠ, ως το
μεγαλύτερο επίσημο πλυντήριο μαύρου χρήματος στην Ευρώπη, είναι ο πιο
κατάλληλος φορέας να παράσχει πληροφορίες και συμβουλές επί του
θέματος. Μια όμως και ο εισαγγελέας θα ανοίξει, απ' ό,τι φαίνεται,
νταραβέρι μαζί του, μήπως πρέπει να τον ρωτήσει γιατί εξακολουθεί να
μην απαιτεί τον ονομαστικό τρόπο στοιχηματισμού από τους πελάτες του;
Γιατί, μεταξύ μας τώρα, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν υπέρ της άποψης
ότι ο ΟΠΑΠ παρέχει την ανωνυμία στους τζογαδόρους ώστε να προσελκύει
αυτό ακριβώς που προσπαθεί να κυνηγήσει ο εισαγγελέας· το μαύρο χρήμα!
Το οποίο μαύρο χρήμα επιστρέφει στον κάτοχό του διά
των κερδών, ή αν δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα κέρδη, διά της...
γνωστής βεβαίωσής τους, πιο λευκό και από τη ζάχαρη! Και έτσι
γλυκαίνεται όλο το σύστημα: οργανωμένο έγκλημα, ενδιάμεσοι, πράκτορες
και πάνω απ' όλους ο ίδιος ο ΟΠΑΠ, που, για δικό του και μόνο όφελος,
έχει στήσει αυτό το τρομερό πλυντήριο μαύρου χρήματος.
ΥΓ.: Α, με την ευκαιρία, μήπως μπορεί κάποιος να
μας πληροφορήσει τι έχει απογίνει εκείνη η πικραμένη ιστορία, που
αποκάλυψε πριν από καιρό η Λιάνα Κανέλλη και αφορούσε την εξαργύρωση
ιδιαίτερα μεγάλων κερδών από πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα; Εκτός εάν για
τον ΟΠΑΠ ισχύει ο νόμος της σιωπής, όπως στα συνδικάτα του
εγκλήματος...

Kabano..............αυτος ειναι ο τυπος με την "λιστα ονοματων" εξω απο το γηπεδο.........τι να πω περισσοτερο.....τιποτε δεν μενει κρυφο σ αυτη την ζωη................


..............Βε Προεδρε... (ενας ειναι ο Προεδρος)...βλεπω το γυρισαμε στο κοπυ παστε........ διατι αραγε ? στερεψαμε απο Προεδρικες φλασιες ? τον Συριγο αμα θελουμε,τον διαβαζουμε και στις φυλλαδες της Τεγοπουλου....ο
Γερολυκος,τι να λεει αραγε..........................

Αφιερωμένο σε μια φουκαριάρα που στηρίζει ακόμη πασοκ

ένα τραγούδι του επίκαιρου ΤΟΛΗ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ας είμαστε ρεαλισταί
τι κι αν υπήρξαμε ερασταί
στο βάθος τίποτα δεν νοιώσαμε οι δυο μας
γιατί λοιπόν ανησυχείς
σαν άνθρωποι της εποχής
απλώς περάσαμε ωραία τον καιρό μας

Κάτι άλλο
πιο μεγάλο
όλοι περιμένουνε
κι από χείλη σ’ άλλα χείλη
όλοι μας πηγαίνουμε
Κάτι άλλο πιο μεγάλο
όλοι περιμένουνε
που δεν έρχεται ποτέ
Ας είμαστε ρεαλισταί

Ας είμαστε ρεαλισταί
δεν νοιώσαμε έρωτα ποτέ
κι αν στην καρδιά κάποια βραδιά νοιώσαμε κάτι
είχε χαθεί με την αυγή
κι από το χώμα κι απ’ τη γη
δεν ανεβήκαμε ποτέ ένα σκαλοπάτι

χρέος ύψους 5,5 εκατ. ευρώ του Βοσκόπουλου προς την εφορία,

από το 1993 έχει να κάνει δήλωση στην εφορία ο Τολης .... από την οικουμενική δηλαδή

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η πορεία των ερευνών για τους ύποπτους αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα ανιχνευθεί στην εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού BLUE SKY, "Η ΔΙΚΗ", σήμερα , στις 23.00.

βέβαια επειδή δεν τον πιανετε στην επίγεια τηλεόραση αλλά ούτε και στη δορυφορική
μπειτε εδώ BLUE SKY

Στο μεταξύ, αντιπροσωπεία των ποδοσφαιριστών του Πανθρακικού βρέθηκε το πρωί της Τρίτης (18/5) στο Μειονοτικό Γυμνάσιο - Λύκειο Κομοτηνής στο πλαίσιο των επισκέψεων σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Νομού Ροδόπης.

sentragoal

ΜΠΡΑΒΟ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΙΔΕΑ και να συνεχιστεί σε όλα τα Γυμνάσια - Λύκεια

Ο Ντογιάκος παίρνει τη σκυτάλη για τα σικέ ματς

Με εντυπωσιακή ταχύτητα παρενέβη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου στην υπόθεση της απόρρητης έκθεσης της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία συνδέεται με τα στημένα ματς.

Ο εισαγγελέας εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος πήρε τη σκυτάλη από τον Αναστάσιο Κανελλόπουλο και την Τρίτη καλεί τους πρώτους μάρτυρες.

Στην έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος, που συντάχθηκε το 2008, εμφανίζονται 968 φυσικά πρόσωπα να στέλνουν ποσά άνω των 100.000 ευρώ ο καθένας σε Τράπεζα της Μαλαισίας και να τους...επιστρέφονται πολλαπλάσια ποσά!

Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόεδρος ομάδας Β΄εθνικής πόνταρε στην ήττα της ομάδας του,σε ασιατική εταiρεία στοιχημάτων, 1 εκ.ευρώ και κέρδισε 10 εκ.!

Υιός παράγοντα ομάδας της Superleague στοιχημάτισε 1,6 εκ. ευρώ ότι θα χάσει η ομάδα του και αποκόμισε κέρδη 12,5 εκ.!

Σχετική αναφορά, μετά τη δημοσιογραφική αποκάλυψη, έστειλε στην εισαγγελία του Αρ.Πάγου, ο ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής.

ΥΓ πριν 2 μερες σε συζήτηση στην Βουλή για τα στημένα ο Πλεύρης πρότεινε μεταξύ άλλων και " Ζωντανές τηλεοπτικές μεταδόσεις όλων των αγώνων της Super League της Β΄Εθνικής και του Κυπέλλου" ..... αν και λαϊκίστικος ο λόγος .... καθ' όλα εξυπηρετικότατος για να μην τρέχουμε στην Ρόδο