Φίλε Γερόλυκε, άντε και βρίσκουμε στη χώρα μας έναν άνθρωπο με τις ικανότητες του Λούλα. Δεν ξέρω αν θα έχει διαβάσει Μάρξ ή Γκράμσι, αλλά έστω ότι έχει τον τρόπο του να πείσει τους βιομηχάνους - κεφάλαιο, για αύξηση των μισθοδοσιών των εργατών - εργαζομένων. Το πρόβλημα όμως θα συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί τα εξτρά λεφτά που θα πάρουμε, θα γίνουν κατευθείαν θυσία στις "καταναλωτικές ανάγκες" που καθημερινά δημιουργούνται. Στη Βραζιλία ξοδεύτηκαν- για την ακρίβεια ΕΠΕΝΔΥΘΗΚΑΝ- τόσα χρήματα για την παιδεία, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας καθώς και να αλλάξει ο οικονομικός χάρτης της χώρας τους. Στη χώρα μας, πόσα χρήματα πρέπει να επενδυθούν στον τομέα της "αλλαγής νοοτροπίας"; Έτσι ώστε να σταματήσουν όλοι οι γονείς να θέλουν τα παιδιά τους γιατρούς, δικηγόρους ή αρχιτέκτονες; ποιος δάσκαλος - γονιός θα μάθει στα Ελληνάκια την αξία της εργασίας; και, κυρίως, ΠΩΣ θα τη μάθει αν δεν τη γνωρίζει ο ίδιος; Πως θα καταπολεμηθεί η "λαμογιά" όταν εφαρμόζεται από όλους, όσο και όπως μπορούν; εδώ έχουμε φτάσει να θεωρούμε νόμιμο το παράνομο, ανάλογα με το ποιος το έχει κάνει. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει πια ο διαχωρισμός νόμιμου - παράνομου, αλλά συλληφθέντος και μη. Όσο για την ηθική τάξη του πράγματος, ας το αφήσουμε καλύτερα. Προσωπικά πιστεύω πως μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα. Χρειάζεται πολλά χρόνια και, μάλλον, αυτοί που θα σχεδιάσουν μια τέτοια αλλαγή δε θα προλάβουν να δουν τα αποτελέσματά της. Αλλά, ποιοι είναι τόσο αλτρουιστές (το αντίθετο του εγωιστή) ώστε να δουλέψουν για κάτι που δε θα δούνε ποτέ;
Επιστολή Μίκη Θεοδωράκη στον Γιώργο Λακόπουλο στην εφημερίδα «Τα Νέα» 28/09/2010
Αγαπητέ μου Γιώργο Επειδή μου έκανες την τιμή και μου πρόσφερες τη χαρά με την αναφορά σου στην εορταστική συναυλία στον Λυκαβηττό προβάλλοντας και σχολιάζοντας τη φοβερή λέξη «Κατοχή» που εξεστόμισα εκεί, με προκαλείς να εκφράσω δυο-τρεις σκέψεις που δύσκολα βρίσκουν (για ανεξήγητους λόγους εδώ και καιρό) φιλόξενο χώρο στις «καθώς πρέπει» εφημερίδες, με την κρυφή ελπίδα μήπως και η στήλη σου αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Δεν είπα όμως μόνο τη λέξη «Κατοχή» αλλά και απηύθυνα προς κάθε κατεύθυνση την προειδοποίηση ότι με βάση την ιστορική πείρα «ο Έλληνας όταν στριμώχνεται, καθώς είναι πολυμήχανος, υποχωρεί, με τη σκέψη ότι τελικά κάτι θα γίνει για να αποφύγει το κόστος της αναμέτρησης. Υποχωρεί, υποχωρεί λοιπόν έως ότου τον αναγκάσουν να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Τότε μη έχοντας άλλη διαφυγή, θα γίνει είτε ήρωας είτε ραγιάς». Είναι λοιπόν φρόνιμο, για τους εκάστοτε δυνατούς, να μη ξεγελιώνται από την υπομονή, την παθητικότητα και την υποχωρητικότητα του ελληνικού λαού αγνοώντας είτε υποτιμώντας το γεγονός ότι ο ίδιος έχει θέσει λόγω της ιδιομορφίας του χαρακτήρα του την κόκκινη γραμμή, όπου η «σύνεση» μεταβάλλεται σε κείνο το γνωστό ΟΧΙ, χάρη στο οποίο άλλωστε η έννοια «ελληνικότητα» από αρχαιοτάτων χρόνων είναι συνυφασμένη με υπεράνθρωπες θυσίες με καταστροφικές για τον ίδιο συνέπειες, που όμως τελικά μας χαλυβδώνουν το ήθος και μας επιτρέπουν να βαδίζουμε όρθιοι με το κεφάλι ψηλά. Κι αυτός είναι ο λόγος που αγάπησα με τόσο πάθος την Ελλάδα και τους Έλληνες, ενώ πρέπει να ομολογήσω ότι η καθημερινότητά τους με απωθεί σε σημείο που να αποζητώ την απομόνωση. Γνωρίζω όμως και κάτι άλλο: ότι ο Έλληνας με τους καλούς γίνεται καλλίτερος, ενώ με τους κακούς χειρότερος. Γι’ αυτό και το σύνθημα «η Ελλάδα στους Έλληνες» τον ομόρφυνε και τον συστράτευσε, γιατί πίσω απ’ αυτό έβλεπε ότι κάποιοι δυνατοί θέλουν να παλέψουν μαζί του για κείνο που αγαπά περισσότερο: την εθνική ανεξαρτησία! Κοίταξε όμως πόσο παράξενος σκηνοθέτης είναι η ζωή, ώστε ύστερα από τριάντα χρόνια να βρεθεί ένας «κλώνος» εκείνου που ανέμισε το σύνθημα αυτό πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων, να πει το ακριβώς αντίθετο! Ότι δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι να παραχωρήσουμε ένα μέρος από την εθνική μας ανεξαρτησία. Υποχρεωμένοι από ποιους; Και τι είναι η εθνική ανεξαρτησία για να την παραχωρείς και μάλιστα εθελοντικά πιστεύοντας και διαλαλώντας ότι έτσι σώζεις τον λαό; Όμως η εθνική ανεξαρτησία είναι η ψυχή, η πνοή, η ίδια η ζωή ενός ελεύθερου λαού. Χωρίς αυτήν ο λαός είναι ουσιαστικά νεκρός. Μιας και η ψυχή δεν είναι ένα φτηνό πανί που το κόβεις για να δώσεις ένα κομμάτι εδώ κι ένα κομμάτι εκεί. Είναι ένα ΟΛΟΝ, ομοούσιο και αδιαίρετο. Και μου προκαλεί αληθινό πόνο το γεγονός ότι τόσοι πολλοί και αξιόλογοι, ξεκινώντας από τον Γιώργο Παπανδρέου, λησμόνησαν τις θυσίες αυτού του λαού για την υπεράσπιση της εθνικής του ανεξαρτησίας. Θα ΄θελα εδώ να υπενθυμίσω ότι ο Ιταλός πρεσβευτής στις 28 Οκτωβρίου του 1940 ζήτησε από τον Ιωάννη Μεταξά την άδεια να χρησιμοποιήσουν οι Ιταλοί ορισμένα λιμάνια και αεροδρόμια. Και εκείνος είπε ΟΧΙ εκφράζοντας την θέληση ολόκληρου του ελληνικού λαού. Δεν δήλωσε «για να γλιτώσω την χώρα από την καταστροφή ενός ενδεχομένου πολέμου “παραχώρησα ένα μέρος της εθνικής μας ακεραιότητας”». Και ρωτώ: συγκριτικά ποια παραχώρηση είναι πιο σημαντική για την ανεξαρτησία ενός λαού; Ο έλεγχος 2-3 λιμανιών ή η καθολική υποταγή της οικονομίας; Με άλλα λόγια ποια θα ήταν βαρύτερη μορφή ξένης κατοχής; Η πρώτη ή η δεύτερη; Και κάτι ακόμη: Πιστεύω και μπορώ να το αποδείξω, ότι δεν είναι η οικονομική μας κρίση που οδήγησε την Τρόϊκα στη χώρα μας αλλά ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνωμοσίας με όργανα τρεις Τράπεζες, μια Αμερικανική και δυο Ευρωπαϊκές. Το πώς και το γιατί, όπως φαίνεται, ο ελληνικός λαός θα το δει μόνο όταν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Και τότε θα πονέσει πολύ. Πάρα πολύ. Όσο για τον ρόλο του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης θέλω να εκφράσω μόνο μια ευχή: Ότι έχουν πέσει θύματα της πρωτοφανούς συκοφαντικής εκστρατείας που κάποιοι ενορχήστρωσαν κατά της χώρας και του λαού μας με καταστροφικές βλέψεις για το μέλλον μας, που άλλωστε δεν τις κρύβουν και που για ανεξήγητους λόγους δεν φαίνεται να τις έχουν αντιληφθεί ακόμα τόσοι και τόσοι αξιόλογοι άνθρωποι, των οποίων την ευθύνη και τον πατριωτισμό κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Όμως και μόνο το γεγονός αυτό αποτελεί κατά την ταπεινή μου γνώμη μέγιστη τραγωδία, δεδομένου ότι γίνονται έτσι άθελά τους ο καλλίτερος αγωγός -σε σχέση με την κομματική γεωγραφία της χώρας μας- για να επιβληθεί η πιο σατανική και καταστρεπτική επίθεση από όσες έχει δεχθεί ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα. Γιατί χτυπούν ταυτόχρονα το σώμα και την ψυχή μας αποβλέποντας στην ολοκληρωτική μας διάλυση.
ίναι ένα βιβλίο γεµάτο µε υπερβολές. Υποστηρίζει, για παράδειγµα, ότι οι πολίτες δεν είναι πιο ελεύθεροι από τα µαζικά εκτρεφόµενα κοτόπουλα. Και ότι η δηµοσιογραφία είναι απλώς η προπαγάνδα των ελίτ. Αναδεικνύει όµως, παρά ταύτα, ένα υπαρκτό πρόβληµα.
Ο Νταν Χιντ είναι µαθητής του Τσόµσκι. Και πιστεύει, όπως εκείνος, ότι η δηµοσιογραφία είναι τελειωµένη. Πρώτον, επειδή τα µέσα ενηµέρωσης αποκρύπτουν πληροφορίες από το κοινό. Δεύτερον, επειδή λειτουργούν ως προπαγανδιστές των καπιταλιστικών (και ιµπεριαλιστικών) κρατών. Ολα είναι λάθος. Η συγκέντρωση, η επεξεργασία και η µετάδοση των ειδήσεων.
Οι υποθέσεις που κάνουν οι δηµοσιογράφοι για το κοινό τους. Η επιλογή των θεµάτων µε τα οποία θεωρούν σκόπιµο να ασχοληθούν. Και, πάνω απ όλα, η υποταγή τους στα αφεντικά. Η κατάσταση αυτή δεν διορθώνεται. Δεν πρόκειται εδώ για το αν ο Σαντάµ έχει ή όχι όπλα µαζικής καταστροφής. Ούτε για το αν µπορούσε να προβλεφθεί η οικονοµική κρίση.
Η αρρώστια δεν γιατρεύεται µε λίγο µεγαλύτερη προσπάθεια. Χρειάζεται άλλη θεραπεία.
Και η θεραπεία αυτή, γράφει ο Χιντ στο βιβλίο του «Η Επιστροφή του Κοινού» (Εκδ. Verso), είναι η υπαγωγή των δηµοσιογράφων σ έναν ιδιοκτήτη που δεν θα είναι ούτε µεγιστάνας ούτε εταιρεία ούτε το κράτος. Θα είναι το κοινό. Η πρόταση του συγγραφέα είναι να δηµιουργηθεί στη Βρετανία ένα Ταµείο ύψους 80 εκατοµµυρίων λιρών (ή 94 εκατοµµυρίων ευρώ) ετησίως, όπου θα απασχολούνται 3.000 δηµοσιογράφοι. Το κοινό θα συζητά και θα ψηφίζει τα θέµατα που επιθυµεί να ερευνηθούν. Οι δηµοσιογράφοι, οργανωµένοι σε οµάδες, θα πραγµατοποιούν τις σχετικές έρευνες. Και το ΒΒC ή τα άλλα ανεξάρτητα µέσα θα αγοράζουν τα προϊόντα που τους ενδιαφέρουν.
Ακούγεται ασφαλώς ουτοπικό.
Ουτοπική είναι και η ιδέα του αµερικανού φιλοσόφου του 17ου αιώνα Τζέιµς Χάρινγκτον, από την οποία εκκινεί ο Χιντ: ότι στην ιδανική δηµοκρατία όλοι πρέπει να έχουν το ίδιο µερίδιο γης, ώστε να εξασφαλίζεται η πραγµατική ισότητα. Η µεγαλύτερη επιταγή της εποχής, τονίζει ο συγγραφέας, είναι ισότητα στην ενηµέρωση. Κι αν αυτό ακούγεται ελαφρώς συνθηµατικό, δεν µπορεί να παραβλέψει κανείς ότι η ενηµέρωση είναι ένα πραγµατικό, και οξυνόµενο, πρόβληµα για τις σύγχρονες δηµοκρατίες. Στην Ιταλία και τη Ρωσία, οι κυβερνώντες εξαγοράζουν εφηµερίδες και κανάλια. Στις Ηνωµένες Πολιτείες, πολλοί παρουσιαστές «πουλούν» την προπαγάνδα του Τσάι Πάρτι. Και παντού, η κυκλοφορία των εφηµερίδων πέφτει. Αν λοιπόν χρησιµεύει σε κάτι αυτό το βιβλίο σηµειώνει ο Τζον Λόιντ στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιµς» είναι να θυµίσει ότι αποστολή της δηµοσιογραφίας είναι να αποκαλύπτει την αλήθεια. Οσοι γράφουν ή µιλούν πρέπει πάντα να έχουν στο µυαλό τους ότι εκπαιδεύουν τους πολίτες.
Ο Χιντ έχει άδικο, µε λίγη προσπάθεια τα πράγµατα θα γίνουν καλύτερα.
"Στον Πανθρακικό εργάστηκε νεαρός γιος πρώην κορυφαίου παράγοντα της ΕΠΟ. Αµέσως µετά, ο γιος µετακόµισε στον ΠΑΟΚ, όταν ανέλαβε ο Ζαγοράκης. Ο Πανθρακικός ανέβηκε στη Σούπερ Λίγκα εις βάρος του ΠΑΣ Γιάννινα. Οποιος µελετήσει την ιστορία του Πανθρακικού, της Βέροιας και του Αστέρα Τρίπολης, πολλά θα αντιληφθεί για την παράγκα Νο 2"
Τόνισε μεταξύ άλλων σε δηλώσεις του ο Aλέξης Κούγιας.
Δεν μας χε.....ρετάς ρε Αλέξη ..... ο Αλέξης πρόσφατα έφαγε 3 γκολ και ξύλο από το ΡΟΥΦ
Έρευνα στα άκρα Γιορτή της απίθανης επιστήμης με παρωδία των βραβείων Νόμπελ
Οι (πραγματικοί) νομπελίστες Ρ.Γκλάουμπερ, Σ.Γκλάσοου και Τζ.Μούλερ δείχνουν πώς τα σουτιέν μπορούν να γίνουν αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Χάρβαρντ Οι ερευνητές που χρησιμοποίησαν ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο για να συλλέξουν δείγματα μύξας από φάλαινες, και οι βιολόγοι που ανακάλυψαν ότι οι νυχτερίδες απολαμβάνουν το στοματικό σεξ, είναι δύο από τους νικητές των βραβείων Nobel Ig, τα οποία απονεμήθηκαν σε μια ασυνήθιστη τελετή των Χάρβαρντ.
Τα χιουμοριστικά βραβεία, τα οποία τιμούν τις έρευνες που «σε κάνουν πρώτα να γελάς, και μετά να σκεφτείς», απονέμονται κάθε χρόνο από το φοιτητικό περιοδικό Annals of Improbable Research (Χρονικό της Απίθανης Έρευνας). Είναι μια καθιερωμένη παρωδία των Βραβείων Νόμπελ, των οποίων οι νικητές θα ανακοινωθούν την επόμενη εβδομάδα.
Nικητές προηγούμενων ετών, όπως πραγματικοί νομπελίστες, δεν είχαν πρόβλημα να εμφανιστούν στην τελετή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και να απονείμουν τα φετινά βραβεία, τα οποία μάλιστα σχολιάζουν την επικαιρότητα των τελευταίων ετών περιλαμβάνοντας εταιρείες όπως η BP και η Lehman Brothers:
Βιολογία: Μιν Ταν, Γκάρεθ Τζόουνς και συνεργάτες. Συγκέντρωσαν ντοκουμέντα για τη συνήθεια του στοματικού σεξ σε νυχτερίδες των φρούτων. «Οι παρατηρήσεις μας είναι οι πρώτες που δείχνουν ότι υπάρχει συστηματική πεολειχία σε ενήλικα ζώα πλην του ανθρώπου» έγραφαν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση PLoS One.
Μηχανική: Κορίνα Ατσεβέντα-Ουάιτχαους και συνεργάτες. Επινόησαν μια νέα μέθοδο για τη συλλογή δειγμάτων ρινικής βλέννας και αέρα εκπνοής από θαλάσσια κήτη. Η τεχνική περιλαμβάνει «ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο που πετά πάνω από μια φάλαινα καθώς αναδύεται και πιάνει την εκπνοή της φάλαινας σε τρυβλία Πετρί συνδεδεμένα στην κάτω πλευρά του ελικόπτερου» εξηγούν οι ερευνητές σε ανακοίνωσή τους.
Ιατρική: Σάιμον Ρίτβενλντ και Ίλια βαν Μπιστ. Ανακάλυψαν ότι μια βόλτα με τρενάκι ρόλερ-κόστερ μετριάζει τα συμπτώματα του άσθματος.
Σχεδιασμός Μεταφορών: Τοσιγιούκι Νακαγκάκι και συνεργάτες. Χρησιμοποίησαν μύκητες που σχηματίζουν γλίτσα για να προσδιορίσουν τις βέλτιστες διαδρομές στις σιδηροδρομικές τροχιές.
Φυσική: Λίαν Πάρκιν, Σίλα Ουίλιαμς και Πατρίσια Πριστ. Διαπίστωσαν ότι όσοι φορούν κάλτσες πάνω από τα παπούτσια είναι πιο απίθανο να γλιστρήσουν στον πάγο.
Ειρήνης: Ρίτσαρντ Στίβενς, Τζον Άτκινς και Άντριου Κίνγκστον Επιβεβαίωσαν την παλιά πεποίθηση ότι κάποιος που χτυπάει το πόδι του ανακουφίζεται από τον πόνο αν αντιδράσει βρίζοντας.
Δημόσιας Υγείας: Μάνιουελ Μπαρμπέιτο και συνεργάτες. Απέδειξαν πειραματικά ότι τα μούσια των ερευνητών συγκεντρώνουν μικρόβια.
Διοίκηση Επιχειρήσεων: Αλεσάντρο Πλουκίνο και συνεργάτε. Απέδειξαν μαθηματικά ότι οι εταιρείες και οι οργανισμοί θα τα πήγαιναν καλύτερα αν έδιναν προαγωγές στην τύχη.
Χημεία: BP, Έρικ Άνταμς, Σκοτ Σοκολόφσκι και συνεργάτες. Κατάφεραν να διαψεύσουν την παλιά πεποίθησης ότι το νερό και το πετρέλαιο δεν αμειγνύονται.
Οικονομικών: Στα στελέχη και τους διευθυντές των Lehman Brothers, Goldman Sachs, AIG, Bear Stearns, Merril Lynch και Magnetar. Βραβεύονται για τη δημιουργία και προώθησης νέων επενδυτικών τακτικών.
Ο Ανσέντους «Ντέιντζερ» Ακούκου, ο Κενυάτης που παντρεύτηκε 130 γυναίκες και απέκτησε 210 παιδιά, άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα χωριό της Δυτικής Κένυας, κοντά στη λίµνη Βικτόρια.
Ο Ακούκου ήταν µέγας γόης. Ντυνόταν, γελούσε, χόρευε µε σκοπό να γοητεύει τις γυναίκες. Σε ηλικία 22 ετών, είχε ήδη παντρευτεί πέντε. Στα 35 του, παντρεύτηκε την 45η σύζυγό του και τον αποκάλεσαν «Danger», «Κίνδυνο», για τη γοητεία του και για την κλίση του στην πολυγαµία. «Ηµουν πάντα έτοιµος να ξοδέψω χρήµατα για µια γυναίκα», είχε πει κάποτε προσθέτοντας πως για να κρατήσεις µια γυναίκα, πρέπει να ανταποκρίνεσαι στις άµεσες ανάγκες της. Λέγεται ότι είχε κάνει 130 γάµους, είχε διαζευχθεί περισσότερες από 80 συζύγους του και είχε αποκτήσει 104 κόρες και 106 γιους (µερικά από τα παιδιά του έχουν σήµερα πεθάνει). Αλλες, πιο συντηρητικές εκτιµήσεις κάνουν λόγο για 160 παιδιά.
Ο θάνατος τον βρήκε το Σάββατο, σε ηλικία 92 ετών. Στους δηµοσιογράφους και τους τουρίστες που τον επισκέπτονταν, εµφανιζόταν µόνο έναντι αµοιβής. Την οικογένειά του, από την οποία δηµιουργήθηκαν τέσσερα χωριά στην περιοχή Ντίουα της Κένυας, την είχε µετατρέψει σε επιχείρηση. Χάρη στις προίκες που πήρε, έγινε ιδιοκτήτης ενός στόλου από ταξί τα οποία οδηγούσαν οι γιοι του, καθώς και πολλών εµπορικών καταστηµάτων.
Θέμα: κάτι έγραψα για τα 70 χρόνια από τη γέννηση του lennon, αλλά το έφαγε ο μαρμάγκαλος γαμώ το adminisriki σας.anyway, γράψτε κάτι σας παρακαλώ, ιδιάιτερα ο Μηνάς και ο Καραφατμέ, που το έχουν. Δευ 11 Οκτ 2010, 8:52 pm
προσωπικά πιστεύω ότι ο Λένον έζησε ... έγραψε .... και πέθανε ..... ΓΕΜΑΤΟΣ από ΑΓΑΠΗ .... απορώ ακόμη πως βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος που τον έφαγε "λάχανο"
"Imagine" John's "yellow submarine" driven by a "jealous guy" trying to "give peace a chance" and the "power to the people "..... oh John you are here and I feel you might "stand by me" but I don't know if I just "let it be" all this F situation.... and I don't know if you still believe that "all you (we) need is love"
κάτι έγραψα για τα 70 χρόνια από τη γέννηση του lennon, αλλά το έφαγε ο μαρμάγκαλος γαμώ το adminisriki σας.anyway, γράψτε κάτι σας παρακαλώ, ιδιάιτερα ο Μηνάς και ο Καραφατμέ, που το έχουν
ρε γερόλυκε ... στο τίτλο βλέπω γράφεις .... λίγο πιο χαμηλά Πρόεδρε .... στο μεγάλο άσπρο κουτί
κάτι έγραψα για τα 70 χρόνια από τη γέννηση του lennon, αλλά το έφαγε ο μαρμάγκαλος γαμώ το adminisriki σας.anyway, γράψτε κάτι σας παρακαλώ, ιδιάιτερα ο Μηνάς και ο Καραφατμέ, που το έχουν
ρε γερόλυκε ... στο τίτλο βλέπω γράφεις .... λίγο πιο χαμηλά Πρόεδρε .... στο μεγάλο άσπρο κουτί
Προεδρε,οποτε το "τσουζεις"λιγο παραπανω,αποτυπωνεται στο φορουμ...ηλεκτρονικα ιχνη ουζοθεραπειας...
κάτι έγραψα για τα 70 χρόνια από τη γέννηση του lennon, αλλά το έφαγε ο μαρμάγκαλος γαμώ το adminisriki σας.anyway, γράψτε κάτι σας παρακαλώ, ιδιάιτερα ο Μηνάς και ο Καραφατμέ, που το έχουν
ρε γερόλυκε ... στο τίτλο βλέπω γράφεις .... λίγο πιο χαμηλά Πρόεδρε .... στο μεγάλο άσπρο κουτί
Προεδρε,οποτε το "τσουζεις"λιγο παραπανω,αποτυπωνεται στο φορουμ...ηλεκτρονικα ιχνη ουζοθεραπειας...
Eδω ρε Μηνά μπερδεύω τα ονόματα, το άσπρο κουτί δεν θα μπερδέψω ; Με μια θάλασσα ουίσκυ στο κεφάλι μου τόσα χρόνια σίγουρα κάποιες L808 ταλαντώτριες έχουν καεί.Ασε που άμα φύσαγα χθές στον υπολογιστή θα φταχνόσουνα και εσύ. Ευχαριστώ πάντως για τη συμπόνοια που δείχνετε και εσύ και ο καλός μου Καραφατμέ, αλλά και για τα ποσταρίσματα του lennon. Καλό μεσημέρι, την κάνω με ελαφρά πηδηματάικια, για καλαμάρια.Να προσέχετε τα παιδιά, και να μη τα ...βάζετε συνοδηγούς στο αυτοκίνητο.
Η Σουηδέζα Ερικα Λαστ σκηνοθετεί ταινίες πορνό, στις οποίες οι γυναίκες δεν είναι άβουλα σεξουαλικά αντικείµενα, αλλά απολαµβάνουν πραγµατικά το σεξ και παίρνουν πρωτοβουλίες. Στη φετινή ταινία της Ερικας Λαστ µε τίτλο «Life», µια σερβιτόρα και ένας σεφ κάνουν άγριο σεξ αφού κλείνει το εστιατόριο, γιορτάζοντας έτσι τα γενέθλια του σεφ.
Αφού φτάνουν σε οργασµό, η γυναίκα προσφέρει στον άνδρα ένα µικρό πακέτο µε ωραίο περιτύλιγµα και εκείνος βρίσκει στο εσωτερικό του ένα θετικό τεστ εγκυµοσύνης. Τεστ εγκυµοσύνης σε πορνοταινία; «Γιατί όχι;», απαντάει γελώντας η σκηνοθέτιδα. «Είχα καταπληκτικές σεξουαλικές επαφές όταν ήµουν έγκυος. Το σεξ είναι κάτι πολύ προσωπικό».
Το Ερικα Λαστ είναι ψευδώνυµο (lust σηµαίνει λαγνεία στα αγγλικά), το πραγµατικό της όνοµα είναι Ερικα Χάλκβιστ. Γεννήθηκε στη Στοκχόλµη, είναι 33 χρονών και πριν από δέκα χρόνια πήρε το πτυχίο της στις Πολιτικές Επιστήµες από το Πανεπιστήµιο του Λουντ. Πήγε στη Βαρκελώνη και ήθελε αρχικά να ασχοληθεί µε την πολιτική, όµως τα παράτησε αφού, για να το κάνει, ήταν απαραίτητο να µιλάει άψογα τα καταλανικά.
Βρέθηκε στον κόσµο της διαφήµισης και µυήθηκε στην παραγωγή των σποτ. Τότε άρχισε να σκέφτεται να γυρίσει µια πορνοταινία για γυναίκες. Σήµερα είναι πλέον διάσηµη στη Βαρκελώνη ως σκηνοθέτιδα ταινιών Χ. Εχει ιδρύσει µια εταιρεία παραγωγής (Lust Films) µε το σύζυγό της, τον Αργεντινό Κάρλος Ντόµπνερ, και πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Καλό πορνό: οδηγός για γυναίκες». Για την ισπανική εφηµερίδα «Ελ Μούντο», ανήκει στους 50 τριαντάρηδες µε τη µεγαλύτερη επιρροή στην Ισπανία. Οι ταινίες της πωλούνται στη ηλεκτρονική διεύθυνση Lustfilms.com, όπου η σκηνοθέτιδα έχει επίσης ένα µπλογκ.
Η Λαστ δείχνει τις ίδιες ερωτικές πράξεις που δείχνουν οι άνδρες συνάδελφοί της, αλλά πάντα µε ωραίους ηθοποιούς, µε ιδανικό φωτισµό και πολύ προσεγµένο ντεκόρ. Φροντίζει οι ηθοποιοί της να είναι «πρόσωπα ψυχικά ισορροπηµένα, που συνειδητοποιούν τι σηµαίνει να κάνουν σεξ µπροστά σε µια κάµερα. Πρέπει να κάνουν αυτή τη δουλειά επειδή έχουν θετική στάση απέναντι στο σεξ, όχι επειδή έχουν ανάγκη τα χρήµατα», εξηγεί στην ολλανδική εφηµερίδα «Χάντελσµπλαντ». «Αρχισα να κάνω ταινίες πορνό για µένα», προσθέτει. «Δεν υπήρχε τίποτε στον τοµέα αυτό που να µου αρέσει, που να µε διεγείρει… Τα συνηθισµένα πορνό παρουσιάζουν µια νοσηρή εικόνα της γυναίκας». Από την άλλη, «για τους άνδρες το πορνό είναι ένα χρηστικό είδος. Το χρησιµοποιούν για να αυνανιστούν. Ενώ οι γυναίκες το χρησιµοποιούν για να εµπνευστούν, για να ανακαλύψουν αυτό που τις διεγείρει. Η οπτική διέγερση δεν µας αρκεί. Εχουµε ανάγκη να χρησιµοποιούµε όλες τις αισθήσεις µας... Οι σεξοθεραπευτές µερικές φορές προτείνουν τις ταινίες µου σε γυναίκες που δεν καταφέρνουν να νιώσουν σεξουαλική διέγερση. Η επιθυµία µου είναι να δώσω ιδέες στις γυναίκες».
Θαμώνας στριπτιζάδικου, παραλίγο να χάσει το μάτι του όταν μια χορεύτρια τον χτύπησε κατά λάθος με το τακούνι στο πρόσωπο. Τελικά του βγήκε σε καλό, καθώς ο ιδιοκτήτης του έδωσε 650.000 δολάρια για να μη φτάσουν στα δικαστήρια Ένας Αμερικανός στη Φλόριντα, εξασφάλισε χρήματα για σέξι χορούς για το υπόλοιπο της ζωής του, καθώς με εξωδικαστικό συμβιβασμό, θα πάρει ως αποζημίωση 650.000 δολάρια από ιδιοκτήτη στριπτιζάδικου. Ο λόγος, ένα στριπτίζ που έβγαζε μάτι, όχι λόγω των προσόντων της χορεύτριας, αλλά εξαιτίας της απροσεξίας της. Το 2008, ο Μάικλ Αϊρλανt, απολάμβανε το σόου στο "Cheetah Club", όταν πλησίασε λίγο παραπάνω τη σκηνή. Εκείνη τη στιγμή μια στριπτιζέζ με ψηλά τακούνια έκανε στροφή με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει στο μάτι και να του σπάσει οστά κάτω από το μάτι και στη μύτη. Σύμφωνα με τους δικηγόρους του, ο πελάτης τους μετά το χτύπημα τα έβλεπε διπλά. Αυτό βέβαια δεν είναι και τόσο κακό όταν βρίσκεσαι σε στριπτιζάδικο, αλλά τέλος πάντων. Ο ιδιοκτήτης του κλαμπ αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερο να πληρώσει ώστε να μη φτάσει η υπόθεση στο δικαστήριο, καθώς ο τραυματισμός ήταν αρκετά σοβαρός. "Όταν έγινε η μήνυση, πολλοί δεν την πήραν στα σοβαρά, επειδή το περιστατικό συνέβη μέσα σε στριπτιζάδικο. Ωστόσο το ύψος του ποσού δείχνει πόσο σοβαρό ήταν" δήλωσε ο Λέικ Λίταλ, δικηγόρος του θύματος. Πάντως ο Αϊρλαντ, αν ξαναπάει σε στριπτιζάδικο, θα πρέπει να κεράσει ένα γύρο χορούς όλους τους θαμώνες. Τόσα χρήματα πήρε.
Ο Σωκράτης εκτελέστηκε με 17 σφαίρες, πριν από περίπου τρεις μήνες.
Την Τρίτη 19 Οκτωβρίου, στις πέντε το απόγευμα, θα τελεστεί τρισάγιο στο κοιμητήριο της Ηλιούπολης για το τρίμηνο μνημόσυνό του.
Την Τρίτη, επίσης, γύρω στις 12 το μεσημέρι, θα βρίσκεται επιτέλους ''στον αέρα'' του διαδικτύου και το site που ετοίμασαν με πολλή αγάπη και σεβασμό στη μνήμη του, οι δικοί του άνθρωποι, γεμάτο από την αλήθεια της σύντομης αλλά πλούσιας ζωής του.
η υπεράνω φωτογραφία είναι από το μελλοντικό site που θα είναι αφιερωμένο στο ΣΩΚΡΑΤΗ
Για τη μονομερή επαναφορά του καπνίσματος σε καφενεία, μπαρ και εστιατόρια, οι καταστηματάρχες επικαλούνται τη δυσχερή οικονομική τους κατάσταση λόγω ύφεσης, που επιδεινώνει η απαγόρευση καπνίσματος. Είναι και έτσι. Αλλά η ανυπακοή κατά της απαγόρευσης, που εκδηλώνεται μαζικά, δεν θα είχε τις παρούσες διαστάσεις αν ο κόσμος δεν ήταν ήδη δυσαρεστημένος από άλλα αίτια.
Η καπνιστική ανυπακοή εκφράζει μια γενική δυσφορία, διάχυτη και βουβή. Η ύφεση δείχνει τα δόντια της, εγκατασπείρει ανέργους στα νοικοκυριά, η ανασφάλεια και ο φόβος παίρνουν ενδημικό χαρακτήρα. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι η ύφεση δεν είναι απλώς πάγωμα μισθού ή περικοπή της σύνταξης, είναι απώλεια εργασίας και απώλεια προοπτικής. Με τη χώρα διαρκώς υπό πτώχευση, με τις εναλλακτικές λύσεις άδηλες, με τις προοπτικές ανάκαμψης μακρινές, ο δοκιμαζόμενος πολίτης καταφεύγει σε απέλπιδες νησίδες ανυπακοής, σε άτυπη ανταρσία κατά της αντικαπνιστικής ρύθμισης. Δεν είναι κίνηση υπέρ του καπνίσματος, είναι κίνηση εναντίον της απαγόρευσης, μιας ακόμη απαγόρευσης, ενός ακόμη περιορισμού της ελευθερίας. Και είναι σφοδρή αμφισβήτηση της ευθυκρισίας και της αξιοπιστίας του κράτους. Το κάπνισμα μεταβάλλεται σε συμβολικό πεδίο όπου συγκρούονται το υποκριτικό, αυταρχικό, απρόσωπο κράτος με τον συμπιεζόμενο, έμφοβο και βουβό πολίτη. Παρόμοια αντιμετώπιση πιθανόν να έχουν και άλλες μεταρρυθμίσεις, ανεξαρτήτως του εξορθολογιστικού περιεχομένου τους και των καλών προθέσεων της κυβέρνησης. Διότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις· απαιτείται και πειθώ, ειλικρίνεια, ευελιξία, οικονομία σκέψεων και πράξεων. Προ πάντων κατανόηση της πραγματικότητας των ανθρώπων, των αναγκών τους και των αντοχών τους. Καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να εμπεδωθεί αν δεν εξασφαλιστεί μια κρίσιμη ποσότητα συναντίληψης και συναίνεσης στην κοινωνία. Οι βίαιες απαγορεύσεις συχνά οδηγούν σε αντίθετα αποτέλεσματα. Η ποτοαπαγόρευση ενθάρρυνε τη μαφία και τον αλκοολισμό· η απαγόρευση του φεσιού και της μαντίλας έφερε κραταιό τον νεοϊσλαμισμό. Η εξουδετέρωση του βιαστικού αντικαπνιστικού νόμου δεν θα ωφελήσει τη δημόσια υγεία, θα τη βλάψει, αλλά θα βιωθεί ως αντίσταση. Αντίσταση αυτοκαταστροφική...
«Έγινε ανυπόφορος» λέει για τον Μικ Τζάγκερ ο Κιθ Ρίτσαρντς
H βιογραφία του Κιθ Ρίτσαρντς θα κυκλοφορήσει στις 26 Οκτωβρίου.
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Τα ναρκωτικά, η σχέση του με τον Μικ Τζάγκερ και την αρραβωνιαστικιά του Μάριαν Φέιθφουλ, η φυλακή και οι έρωτές του: στα απομνημονεύματά του που αναμένεται να κυκλοφορήσουν στο τέλος του μήνα στη Βρετανία ο Κιθ Ρίτσαρντς, ο κιθαρίστας των Rolling Stones, αποκαλύπτει τον κόσμο του ροκ όπως τον έζησε.
H βιογραφία του με τίτλο «Life» θα κυκλοφορήσει στις 26 Οκτωβρίου.
Ο Ρίτσαρντς αναφέρεται στις τεταμένες σχέσεις του με τον Μικ Τζάγκερ, τον οποίο αποκαλεί «αυτού μεγαλειότης» και «Μπρέντα», λέγοντας μάλιστα πως έγινε «ανυπόφορος» στις αρχές της δεκαετίας του '80.
«Αγαπούσα το Μάικ, αλλά δεν είχα πάει σπίτι του για περίπου 20 χρόνια. Καμιά φορά έλεγα στον εαυτό μου 'μου λείπει ο φίλος μου'. Αναρωτιόμουν πού έχει πάει;» εκμυστηρεύεται.
Ο Ρίτσαρντς διηγείται επίσης πώς έκλεψε την αρραβωνιαστικιά του Μπράιαν Τζόουνς, Ανίτα Πάλενμπεργκ κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στην Ισπανία και πώς αναγκάστηκε να φύγει από το παράθυρο όταν ο Τζάγκερ παραλίγο να ανακαλύψει τη σύντομη σχέση του με τη Μάριαν Φέιθφουλ.
Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, οι Times του Λονδίνου φιλοξένησαν συνέντευξή του.
Στη συνέντευξη, ο 67χρονος Ρίτσαρντς δηλώνει πως σταμάτησε τη χρήση ναρκωτικών μετά το ατύχημα που είχε στα νησιά Φίτζι, ενώ αποκαλύπτει πως συζητούν με τον Μικ Τζάγκερ, παρά την προβληματική σχέση τους, το ενδεχόμενο νέας περιοδείας του συγκροτήματος.
O Αντόνιο Σάλας είναι ο πιο διάσημος ρεπόρτερ-«φάντασμα» στηνΙσπανία. Κανείς δεν ξέρει το αληθινό του όνομα. Εισχωρεί αδίστακτα στιςομάδες που τον ενδιαφέρουν, όπως οι νεοναζιστές χούλιγκαν της ΡεάλΜαδρίτης, οι δουλέμποροι που διακινούν γυναίκες από την ΑνατολικήΕυρώπη στην Ιβηρική ή οι ισλαμιστές τρομοκράτες. Ζει για χρόνια μαζίτους. Γίνεται «ένας από αυτούς». Το τελευταίο του βιβλίο μόλιςκυκλοφόρησε και έχει τίτλο «Ο Παλαιστίνιος». Ο Σάλας περιγράφει πώςέζησε μια ολόκληρη πενταετία σαν επίδοξος τρομοκράτης σε μυστικόστρατόπεδο στη Βενεζουέλα. Εμαθε αραβικά, μελέτησε το Κοράνι, έκανεακόμη και περιτομή ώστε να μην αμφισβητηθεί η δήθεν αραβική τουκαταγωγή. Και κατάφερε να γίνει τακτικός συνομιλητής του διαβόητουτρομοκράτη Ιλιτς Ραμίρες Σάντσες , ή Κάρλος το Τσακάλι, κερδίζοντας τη φιλία και την εμπιστοσύνη του.
Συντροφιά με την ΕΤΑ και τη Χεζμπολάχ Κάποιοιλένε ότι ο Σάλας είναι γύρω στα 35. Μοναδικός εργοδότης του είναι οεαυτός του. Στη Βενεζουέλα πήρε το «βάπτισμα του πυρός» εμπλεκόμενος μεένοπλες ομάδες, από τη βασκική ΕΤΑ και τη Χεζμπολάχ μέχρι τιςΕπαναστατικές Ενοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FΑRC). Οπως ισχυρίζεται,σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών έξω από την πρωτεύουσαΚαράκας γνώρισε τους δύο αδελφούς του Κάρλος, τον Βλαντίμιρ και τον Λένιν Ραμίρες Σάντσες . «Η κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες δεν είχε ιδέα για την ύπαρξητου στρατοπέδου» λέει.
Χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Μοχάμεντ Αμπντουλάχ και παριστάνοντας τονπαλαιστινιακής καταγωγής Λατινοαμερικανό κατάφερε να γνωρίσει όλη τηνοικογένεια Σάντσες, ακόμη και την ίδια την υπέργηρη μητέρα τούτρομοκράτη. Μια μέρα που συνέτρωγε μαζί τους έτυχε να χτυπήσει τοτηλέφωνο. Ηταν ο Κάρλος από τη φυλακή, στο Παρίσι. Τα δύο αδέλφιασύστησαν διά τηλεφώνου τον Αντόνιο στο «Τσακάλι».
«Τον αποκάλεσα “Ιλιτς” και “κομαντάντεΣαλίμ”,το όνομαπου του είχαν δώσειοι παλαιστίνιοισύντροφοί του. Μιλήσαμε για πάνω από μία ώρα» λέειο «Φαντομάς» της ισπανικής δημοσιογραφίας. Λίγες εβδομάδες και μερικέςεκατοντάδες ώρες συνομιλίας μετά, ο Κάρλος ανέθεσε στον Αντόνιο μιααποστολή: να «στήσει» την προσωπική του ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο.
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης παλαιστινιακής του ζωής στη Βενεζουέλαεκπαιδεύτηκε στη χρήση του Καλάσνικοφ ΑSΚ-103, του ισραηλινού ούζι, τηςαμερικανικής καραμπίνας Μ4, καθώς και του βελγικού τουφεκιού FΝ FΑL.
Η αξία της... περιτομής «Η διαδικασία της περιτομής ήταν πιο επώδυνη απ΄ ό,τι φανταζόμουν» τονίζει ο οπαδός της «βιωματικής» δημοσιογραφικής σχολής. Αποδείχτηκε ότι άξιζε ο κόπος:
κάποια στιγμή τον κάλεσαν σε ένα χαμάμ όπου οι άνδρες κυκλοφορούσαν γυμνοί. «Αν δεν είχα κάνει περιτομή,αυτή τη στιγμή μπορείνα ήμουν νεκρός» , λέει.
Προαγωγός, σκίνχεντ, τρομοκράτης... ΟΣάλας έχει δημοσιεύσει μέχρι στιγμής τρία βιβλία,με πρώτο το «Εναςχρόνος που έκανα τράφικινγκ μαζί με γυναίκες» το 2004.Αφού πέρασε πάνωαπό 400 ημέρες στα πιο κακόφημα πορνεία της Βαρκελώνης,της Μαδρίτης καιτης Πόλης του Μεξικού,κατόπιν προχώρησε σε μια σειρά συγκλονιστικώναποκαλύψεων για τα κυκλώματα διακίνησης γυναικών στην Ισπανία,οδηγώντας τις Αρχές στην εξάρθρωση συμμοριών.
Το δεύτεροβιβλίο του ήταν το «Ημερολόγιο ενός σκίνχεντ», το 2006.Είναι ησημαντικότερη εκ των έσω καταγραφή του κινήματος των ισπανώννεοναζιστών, των γνωστών και ως «Ultras Sur»,σκληροπυρηνικών οπαδών τηςΡεάλ Μαδρίτης.Ο Σάλας «έγινε» σκίνχεντ με το ψευδώνυμο «Τiger88».Καιδιαπίστωσε ότι «όλοι οι οργανωμένοι σύνδεσμοι φιλάθλων των μεγάλωνποδοσφαιρικών ομάδων της Ισπανίας διαθέτουν στις τάξεις τους ακροδεξιάστοιχεία».Και μιλάει για πανευρωπαϊκό φαινόμενο: «Οι μεγαλύτεροιαθλητικοί σύλλογοι της Ευρώπης επωάζουν νεοναζιστές στους οπαδικούςτους κόλπους,παρέχοντάς τους κάθε Κυριακή εισιτήρια για τους αγώνες».
«Είχε σκοτώσει 82 ανθρώπους και ανησυχούσε για μένα» Οδιαβόητος τρομοκράτης Ιλιτς Ραμίρες Σάντσες, γνωστότερος ως Κάρλος τοΤσακάλι, είχε συμπαθήσει ιδιαίτερα τον Αντόνιο Σάλας
ΟΚάρλος το Τσακάλι καλούσε συχνά τον Σάλας στο κινητό του τηλέφωνο απότις φυλακές υψίστης ασφαλείας Λα Σαντέ του Παρισιού,όπου εκτίει τηνποινή του,δίνοντάς του σαφείς εντολές τι ακριβώς θα αναρτήσει στηνιστοσελίδα του (www. ilichramirez.blogspot.com).
«Δεν μεάφηνε ποτέ να του κάνω ερωτήσεις.Ηταν φανερό ότι οι ερωτήσεις τονέκαναν να θυμώνει.Οπότε τον άφηνα απλώς να μιλάει»επισημαίνει ο Σάλας,ενώ ταυτόχρονα παραδέχεται στο βιβλίο του ότι υπέκλεπτε τις συνομιλίεςτους. «Τον έχω ηχογραφήσει στο τηλέφωνο να ομολογεί κάποιες από τιςσυνολικά 82 δολοφονίες τις οποίες έχει διαπράξει»γράφει.
ΟΑντόνιο κατέληξε να γίνει τόσο επιστήθιος- αν και πάντοτε απότηλεφώνου- φίλος με τον Κάρλος,ώστε ο τελευταίος «ανησυχούσε μήπως πάθωκάτι κακό. Είναι παράξενο το συναίσθημα να ανησυχεί για σένα κάποιοςπου ευθύνεται για τις στυγερές δολοφονίες τόσων ανθρώπων» προσθέτει οΣάλας. Το αποκορύφωμα της μεταξύ τους σχέσης ήταν όταν το «Τσακάλι»προσκάλεσε τον Αντόνιο να τον επισκεφτεί στη φυλακή στοΠαρίσι.«Αναγκάστηκα να αρνηθώ όμως,αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως θαέπρεπε να αποκαλύψω την πραγματική μου ταυτότητα για να διασφαλίσω τοεπισκεπτήριο»τονίζει ο Σάλας. Και καταλήγει:«Πάνω από οποιονδήποτεΚάρλος βρίσκεται η δουλειά μου.Και πάνω απ΄ όλους,οι αναγνώστες μου. Σεαυτούς λογοδοτώ».
Οι απανωτές... ... αυτοκτονίες νεαρών εργαζοµένων στη Νότια Κίνα, έχουν στρέψει τον τελευταίο καιρό την προσοχή των µέσων ενηµέρωσης στον εργοδότη τους, τη Φόξκον. Η κινεζική εταιρεία έχει γίνει το σύµβολο µιας παγκοσµιοποίησης που καταπίνει νέους ζωντανούς. Ο κινεζικός... ... κολοσσός της παγκόσµιας βιοµηχανίας ηλεκτρονικών ειδών επιχείρησε πρόσφατα να εξωραΐσει τη δυσµενή εικόνα που έχει σχηµατιστεί γι αυτόν στο εξωτερικό µε µια σειρά µέτρων, από υποσχέσεις για αυξήσεις µέχρι τον εξαναγκασµό των εργαζοµένων να υπογράφουν υποσχετικό πως δεν θα αυτοκτονήσουν. Οµως, στα εργοστάσιά της, οι υποσχέσεις δεν έχουν καθόλου ελαφρύνει τη βαριά ατµόσφαιρα. Η επιχείρηση ισχυρίζεται πως οι υπερωρίες δεν ξεπερνούν το όριο των 60 ωρών. Ωστόσο, οι εργαζόµενοί της λένε ότι µόλις το ξεπεράσουν, απλώς η επιχείρηση παύει να µετράει τις επιπλέον ώρες. Οι ίδιοι δεν µπορούν να κάνουν αλλιώς, εξηγεί η δηµοσιογράφος Μισέλ Τσεν. Ο βασικός µισθός δεν φτάνει για να ζήσουν. Ελπίζουν µόνο στις υπερωρίες. Το σύστηµα της εργασίας µε νόρµες είναι εξοντωτικό. Ο στόχος της παραγωγής είναι συνήθως 5.000 κοµµάτια την ηµέρα.
Αν υπάρχει αύξηση των παραγγελιών, ανεβαίνει στα 1.000 κοµµάτια. Η διεύθυνση δοκιµάζει αδιάκοπα την αντοχή των εργατών. Οσο πετυχαίνουν τη νόρµα τους τόσο την ανεβάζει περισσότερο.
Η δρακόντεια διοίκηση έχει επιβάλει µια κουλτούρα απόλυτης υποταγής. Οι εργαζόµενοι που ζουν σε κοιτώνες στις εγκαταστάσεις παραγωγής συχνά υποβάλλονται σε εξονυχιστικές έρευνες και παρενοχλήσεις. Σε αυτό το καθεστώς που θυµίζει πατερναλιστική δικτατορία, οι εργαζόµενοι παρακολουθούνται συνεχώς από φύλακες οι οποίοι έχουν αστυνοµικές εξουσίες.
Το µοντέλο... ... λειτουργίας της Φόξκον έχει µεγάλη επιτυχία και έξω από την Κίνα, καθώς το πελατολόγιο της επιχείρησης περιλαµβάνει µεγάλα ονόµατα, όπως τη Νokia, την Αpple, την Dell και τη Sony. Στις εγκαταστάσεις της Φόξκον στη Νότια Ινδία, συµβασιούχοι εργαζόµενοι αντιµετωπίζουν τα ίδια προβλήµατα µε τους συναδέλφους τους στην Κίνα. Η επιχείρηση προτιµά την προσωρινή εργασία, που στερεί από τους εργαζοµένους το δικαίωµα της συλλογικής διαπραγµάτευσης. Στην Κίνα συνεργάζεται µε τις τοπικές αρχές για την καταστολή κάθε απόπειρας συνδικαλισµού. Το επίσηµο συνδικάτο είναι ελεγχόµενο, αγνοεί τα παράπονα των εργαζοµένων και αποφεύγει να τους ενηµερώνει για τα δικαιώµατά τους. Η Φόξκον είναι η µεγαλύτερη κατασκευάστρια ηλεκτρονικών ειδών στον κόσµο. Οµως, η υπευθυνότητά της έναντι των εργαζοµένων της δεν είναι ανάλογη του µεγέθους της. Και ούτε φαίνεται να βοηθάει καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση το γεγονός ότι οι πελάτες της είναι ονόµατα διεθνούς φήµης.
Γιατί άραγε δεν της ασκούν πιέσεις ώστε να επικρατήσουν ανθρώπινες συνθήκες στη γραµµή παραγωγής;
Με εκατοντάδες... ... χιλιάδες εργαζοµένους σε όλον τον κόσµο, το µιλιταριστικό µοντέλο της Φόξκον είναι κοµµένο και ραµµένο στις ανάγκες της παγκόσµιας οικονοµίας, που θέλει να βλέπει το εργατικό δυναµικό πειθαρχηµένο, οµογενοποιηµένο και ροµποτικά αποδοτικό. Και αυτό θα εξακολουθήσει, για όσο ακόµη οι καταναλωτές και οι πολυεθνικές που αγοράζουν τα προϊόντα της θα βολεύονται µε αυτό.
Θέμα: Απ: Παγκόσμια κοινωνικά θέματα 
Παρ 24 Σεπ 2010, 2:48 pm
AΞΙΟΣ!!! 
