http://www.pamesports.gr/index.php?module=news&id=3363

σημερα το είδα πρώτη φορά ..... προφανώς ο ΑΤ πρέπει είναι ο πασίγνωστος Τραυλός που αν δεν κάνω μεγάλο λάθος έκανε τις περισσότερες μεταγραφές μας στην Σούπερ κλικα, μαζί και το προξενιό με τον Αντικέρ

Πεφωτισμένα όντα ελπίζω να μην δούμε αθέατες πτυχές δραστηριοτήτων σας

o AT o manager από την Θεσσαλλλονίκη υποστήριξε στην σελίδα ΔΙΚΗ

«Μόνο για φορολογικές παραβάσεις ενδέχεται να ελεγχθώ, όπως κάθε έλληνας πολίτης», ισχυρίζεται ο Θεσσαλονικιός μάνατζερ, που φέρεται να εμπλέκεται σε σκάνδαλο παράνομων καταθέσεων 26 εκ.ευρώ.

Η υπόθεση αφορά την ιστορία με την φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος στο ποδόσφαιρο που αποκαλύφθηκε το περασμένο Σάββατο από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».

«Η ΔΙΚΗ« συνομίλησε μαζί του και ιδού ο καμβάς των απόψεων του:

-«Oυδείς έως τώρα με ενόχλησε για φορολογικές παραβάσεις»

-«Ο καθένας μπορεί να έχει παραλείψεις στα φορολογικά του και αν καταλογιστεί πρόστιμο, ασφαλώς και θα το διακανονίσω»

-«Δεν έχω λόγο να δημοσιοποιήσω στοιχεία της ταυτότητάς μου, όσο η υπόθεση ερευνάται και όποιος το κάνει θα έχει νομικές συνέπειες»

-«Παίζω στοίχημα και μάλιστα έχω προσκομίσει στην εφορία βεβαιώσεις κερδών από τον ΟΠΑΠ 2,7 εκ.ευρώ μέχρι το 2006»

-«Τα κερδισμένα του στοιχήματος τα γνωρίζει η εφορία.Τα χαμένα, όμως;»

-«Ούτε σεντ έχω στείλει σε Τράπεζα της Μαλαισίας ή σε οποιαδήποτε ξένη Τράπεζα»

-«Oυδεμία σχέση έχω με την υπόθεση Χόϊτσερ-Σάπινα».(ο γερμανός διαιτητής και οι κροάτες αδελφοί που "έστηναν")

από το ΦΩΣ

Τους έδιωξε το ασυμβίβαστο
H απελευθέρωση του διαδικτυακού στοιχήματος οδηγεί τις ποδοσφαιρικές εξελίξεις.

Αδειες παίρνουν η LADBROKES (Σωκράτης Κόκκαλης), η BΕΤ WIN (οικογένεια Βαρδινογιάννη) και η WILLIAM HILL(Δημήτρης Κοντομηνάς).

Να γιατί και οι τρεις αποχώρησαν από το ποδόσφαιρο.

«Athens», εκστόμισε ο Σάμαρανκ και το γλέντι άρχισε. Νόμιζες, μάλιστα, ότι άρχιζαν ήδη και κάποια αγωνίσματα. Οτι ο Ανδρέας Φούρας, η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και οι λοιποί «σταυροφόροι» της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 λάνσαραν το άθλημα «ταχύ τίναγμα εκ του καθίσματος, μετά επινικίων κραυγών».

Του Διονύση Ελευθεράτου

Μαζί τους τινάχτηκε προς τα πάνω, τρισευτυχισμένο, το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν υποψιαζόταν πόσα -και πόσο αιχμηρά- παλούκια περίμεναν στην προσγείωση. Ηταν σαν σήμερα, 5 Σεπτεμβρίου, το 1997.

Οι αλαλαγμοί χαράς σκέπαζαν τις λιγοστές θαρραλέες «αιρετικές» φωνές που επεσήμαιναν ότι μπαίναμε σε μια ζόρικη περιπέτεια. Περιπέτεια καθόλου γοητευτική (εκτός αν ήσουν μεγαλοεργολάβος ή πρόθυμος καταναλωτής «μεγάλων ιδεών»), μα πολύ επικίνδυνη. Αν κάποια από αυτές τις... παράταιρες φωνές κατόρθωνε να ακουστεί μέσα στον πανηγυρικό ορυμαγδό των καλοπροαίρετων, των «ψωνισμένων», των «εχόντων έννομο συμφέρον» και των πολιτικών εμπόρων αντιμετωπιζόταν με τον στερεότυπο αφορισμό: «Μην ακούτε τις Κασσάνδρες». Βλακώδης προτροπή: όλες οι προβλέψεις της Κασσάνδρας επαληθεύτηκαν και οι Τρώες έκαναν κακό του κεφαλιού τους που δεν την άκουσαν...
Σήμερα σκοράρει σε κενή εστία οποιοσδήποτε επεσημαίνει απλώς ότι οι «αιρετικοί» δικαιώθηκαν πλήρως στις προβλέψεις τους. Γι' αυτό, «τιμώντας» την... αποφράδα επέτειο της 5ης Σεπτεμβρίου 1997, ας κάνουμε κάτι επιπρόσθετο: ας δούμε πόσο πιθανή ή απίθανη ήταν εκ των προτέρων, δηλαδή στη χρονική περίοδο 1997-2004, η διαφορετική εξέλιξη των πραγμάτων. Σε ποιο συμπέρασμα θα καταλήξουμε; Οτι οι «αιρετικοί» δεν είχαν τις μαντικές ικανότητες της Κασσάνδρας, αλλά απλή λογική και στοιχειώδη διορατικότητα.
Πόσο υποχρεώθηκε να πληρώσει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η κοινωνία που τώρα καλείται να θυσιάσει μισθούς και συντάξεις, να χαμηλώσει το βιοτικό της επίπεδο για να «σωθεί η χώρα από τα χρέη και τα ελλείμματα»; Το κόστος έμοιαζε από την αρχή με το ποσό που απαιτούν οι ανελέητοι εκβιαστές: ολοένα και μεγαλύτερο.
Ο αρχικός προϋπολογισμός των Αγώνων, χωρίς τα έξοδα του Οργανισμού «Αθήνα 2004», ήταν 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Πριν ακόμη παραδώσει το ΠΑΣΟΚ την εξουσία στη Ν.Δ. (Μάρτιος 2004), ο λογαριασμός είχε ήδη υπερδιπλασιαστεί, φθάνοντας τα 4,6 δισεκατομμύρια. Προς το τέλος του 2004 η κυβέρνηση Καραμανλή ανακοίνωσε ότι ξοδέψαμε το ποσό των 8,95 δισ. ευρώ, αλλά αργότερα η Standard & Poor's μάς «ξεφούρνισε» άλλο ελάχιστο κόστος: τα 11,27 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 5% του ελληνικού ΑΕΠ. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης: οι Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη στοίχισαν το 1,6% του ισπανικού ΑΕΠ και εκείνοι του 2000 στο Σίδνεϊ, το 1,5% του ΑΕΠ της Αυστραλίας.
Είναι, όμως, «κοινό μυστικό» ότι η πραγματική «λυπητερή» υπερβαίνει -ίσως κατά πολύ- τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, εάν προσμετρηθούν «ομιχλώδεις» δαπάνες που φορτώθηκαν «σιωπηρώς» στο ελληνικό Δημόσιο. Οσο για την -πάλαι ποτέ πολυδιαφημισμένη- «μεγάλη συνεισφορά» των ιδιωτών και των χορηγών, αρκεί να θυμηθούμε τι είχε πει το καλοκαίρι του 2004 η ίδια η αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού Φάνη Πάλλη-Πετραλιά: «Ο Ελληνας πολίτης είναι ο μοναδικός χορηγός των Αγώνων». Το ανέφερε σε συνέντευξή της που δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία», στις 5 Ιουλίου 2004. Την εποχή της γενικής ευφορίας για τις επιδόσεις της Eθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας στο Euro 2004, η διατύπωση μιας αλήθειας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν κόστιζε πολύ...
Σε αυτόν τον παροξυσμό γκλαμουριάς δυο πράγματα αξίζει να ξεχωρίσει κανείς: ένα «έμβολο» κι ένα σύμβολο! Οι «πονηρές», οι... βολικές καθυστερήσεις ήταν το όπλο με το οποίο «εμβολίστηκαν» -κι εν τέλει καθηλώθηκαν- οι όποιες αντιδράσεις θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από τη διόγκωση του κόστους. «Μα, να γίνει η χώρα ρεζίλι; Ας είναι υπερκοστολογημένα, τώρα, τα έργα -σημασία έχει να προλάβουμε...». Ω ναι, πρόλαβαν να κάνουν ακόμη και την περιττή στέγη Καλατράβα! Αυτό ακριβώς είναι το σύμβολο. Σύμβολο ματαιοδοξίας, νεοπλουτισμού, κομπασμού της «ισχυρής Ελλάδας».
Η στέγη Καλατράβα κόστισε 350 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 54% ολόκληρου του ποσού (651 εκατ.) που είχαν ξοδέψει οι Πορτογάλοι για να κατασκευάσουν ή να ανακαινίσουν τα γήπεδά τους, εν όψει του Euro 2004! Θέλετε να λάβουμε υπόψη άλλον υπολογισμό, σύμφωνα με τον οποίο στην Πορτογαλία το πραγματικό, τελικό κόστος των γηπέδων ανήλθε στα 800 εκατ. ευρώ; Ωραία. Η άχρηστη στέγη Καλατράβα κόστισε κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο του μισού (από 44% έως 54%) των χρημάτων που ξόδεψαν οι Πορτογάλοι για κάτι 100% αναγκαίο. Αν κάτι «κατορθώνει» σήμερα η στέγη-μνημείο ανοησίας, είναι να παρακινεί αρκετούς μουσικόφιλους να συζητούν μήπως ευθύνεται για τη «μουντή» ακουστική σε ορισμένες συναυλίες που γίνονται στο ΟΑΚΑ...
Τα Ολυμπιακά Ακίνητα είχαν προϋπολογισμό ενός δισεκατομμυρίου ευρώ και απροσδιόριστο, σίγουρα μεγαλύτερο, τελικό κόστος. Τι αποδίδουν σήμερα; Μόλις 30 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Αχρηστες εγκαταστάσεις, λιγότερο πράσινο, λιγότεροι ελεύθεροι χώροι (σε Γαλάτσι, Μαρούσι, Νίκαια, κ.λπ.), περισσότερο τσιμέντο σε παραλίες (Σχινιάς, Αγ. Κοσμάς) και περισσότερη ασχήμια είναι το κληροδότημα της διοργάνωσης. Α, μαζί με αυτά και το σκάνδαλο του συστήματος ασφαλείας «C4I»: πάλι καλά που αναγνωρίστηκε κι ένα επιμέρους σκάνδαλο, μέσα στο τερατούργημα των Αγώνων του 2004.
«Μα δεν ήταν αναπόφευκτα όλα αυτά», θα πει κάποιος. Θεωρητικώς δεν ήταν, μολονότι η διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων αποδείχθηκε κατά το παρελθόν βαριά υπόθεση, με μακροχρόνιες συνέπειες, ακόμη και για ορισμένες μεγάλες χώρες. Η γραμμή πλεύσης, όμως, των οικονομικών και πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα καθιστούσε σχεδόν βέβαιη τη δικαίωση των «αιρετικών».
Θέλετε παράδειγμα; Τον Αύγουστο του 1997, δηλαδή λίγες εβδομάδες προτού «κερδίσει» η Αθήνα τη διοργάνωση του 2004, είχε διεξαχθεί το «Αθήνα '97», το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου. Πόσο κόστισε η διοργάνωση; Ο αρχικός προϋπολογισμός, τον Μάιο του 1996, ήταν 5,2 δισεκατομμύρια δραχμές. Σε ένα χρόνο κι ένα μήνα (Ιούνιος 1997) πρόλαβε να βρεθεί στα 9,2 δισ. δρχ., αλλά το τρίτο άλμα θα το ζήλευε κι ο... Μπούμπκα: οι δαπάνες εκτοξεύτηκαν στα 19 δισ. δρχ., δίχως καν να κάνει αναμόρφωση προϋπολογισμού η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή! Η φιγουρατζού «μαμά-Ελλάδα» είχε δώσει ήδη δείγματα γραφής.
Τι απέγιναν τα περίφημα «μεγάλα οικονομικά οφέλη» που θα έρχονταν και μάλιστα... για μόνιμη εγκατάσταση, χάρη στους Αγώνες του 2004; «Θα έρθουν εδώ ξένοι επενδυτές», έλεγαν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Ναι, καλά. Κατά το... ένδοξο έτος 2004 η αξία των ξένων επενδύσεων περιορίστηκε στο 0,7% του ΑΕΠ. Το 2005 έπεσε περισσότερο -καθοδική μάλιστα ήταν και η τροχιά των ελληνικών επενδύσεων. Εκπληξη; Καθόλου. Οσοι έχουν στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα γνωρίζουν ότι οι ξένες επενδύσεις είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, ένας (σημαντικότατος, μάλιστα) εκ των οποίων είναι η γεωγραφική θέση της χώρας: η Κεντρική Ευρώπη συμφέρει περισσότερο τους περισσότερους υποψήφιους επενδυτές. Οποιος πίστευε ότι η «πανήγυρις» του 2004 θα συμπεριλαμβανόταν στα κριτήρια των ξένων επενδυτών, μάλλον ήταν -από τότε- «για τα πανηγύρια»...
Παραμονές των Αγώνων του 2004, οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές ζήτησαν στήριξη -κοινώς, ευνοϊκά μέτρα- από την ελληνική κυβέρνηση, διαβλέποντας ύφεση έπειτα από «τη μεγάλη γιορτή». Αχόρταγες; Ναι, αλλά και με επίγνωση της κατάστασης: ήξεραν τι (δεν) θα ακολουθήσει. Ο τομέας, όμως, στον οποίο οι υπερφίαλες προβλέψεις αποδείχθηκαν κωμικές ήταν ο τουρισμός...
Το 2004 ήλθαν στην Ελλάδα ένα εκατομμύριο ξένοι λιγότεροι από όσους μας επισκέφθηκαν το 2003. Στη συνέχεια σημειώθηκαν αυξομειώσεις που σχετίζονταν με «χίλιες δύο» παραμέτρους (τιμές, καλύτερη ή χειρότερη οικονομική κατάσταση διεθνώς κ.λπ.), όχι όμως με τις μνήμες των Αγώνων του 2004. Πώς και γιατί θα μπορούσαν να είναι, δηλαδή, διαφορετικά τα πράγματα; Ας πούμε ότι σκέφτεστε να επισκεφθείτε την Πράγα, το Παρίσι ή την Ινδία. Για να εκτιμήσετε το Taj Mahal, τα κάλλη του Παρισιού, τη Γέφυρα του Καρόλου και τα ωραία πάρκα της Πράγας, θα πρέπει να προηγηθούν... Ολυμπιακοί Αγώνες στις αντίστοιχες χώρες; Γιατί δηλαδή θα υπήρχε... Ολυμπιακό προαπαιτούμενο για την Κέρκυρα, τη Ρόδο, την Ακρόπολη; «Μα η Βαρκελώνη από το 1992 έχει σταθερά υψηλότερο τουρισμό». Πολύ σωστά, διότι η Βαρκελώνη με τους Αγώνες κατόρθωσε να αναμορφωθεί προς το καλύτερο. Η Αθήνα κατάφερε να παραμορφωθεί ακόμη περισσότερο. Αναμενόμενο. Εκτός αν κάποιοι πίστεψαν ότι θα κατέφθαναν Ιάπωνες τουρίστες για να φωτογραφήσουν το γήπεδο του μπάντμιντον ή τον νέο Ιππόδρομο...
Ηταν, λοιπόν, 5 Σεπτεμβρίου 1997. Η Ελλάδα πανηγύριζε, λίγο καιρό αφότου ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης προειδοποιούσε -με το στόμα του καθηγητή Σπράου- ότι σκόπευε να πετσοκόψει συντάξεις. Από τότε μέχρι σήμερα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τσακώνονται ακόμη και για τα οικονομικά της Ανω Ραχούλας. Για την ασύλληπτη ενοχή τους στο οικονομικό αίσχος του 2004 κανείς δεν ανοίγει το στοματάκι του να πει κουβέντα για τον άλλον. Διπλή ενοχή, εξασφαλισμένη σιωπή.
ΥΓ.: Την επόμενη φορά (μάλλον την Τρίτη) ορισμένες σκέψεις για έναν ισχυρισμό: «Μπορεί να αποδείχθηκαν "Βατερλώ" από οικονομικής πλευράς, αλλά οι Αγώνες του 2004 μας έδωσαν κύρος και υπερηφάνεια».

................................................................................................................

...Γι αυτο λοιπον,καθε φορα που θα σας λενε εκλογες...........................

.......να τους παιρνετε με τις κλωτσιες ......................

"H FOOTBALL LEAGUE - FOOTBALL LEAGUE 2 αποφάσισε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή πριν την έναρξη των αγώνων της 1ης αγωνιστικής των Πρωταθλημάτων ΟΠΑΠ FOOTBALL LEAGUE - FOOTBALL LEAGUE 2, στην μνήμη του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή Παναγιώτη Μπαχράμη. Κατά τη τελευταία συνεδρίαση το Δ.Σ. αποφάσισε όπως συμπαρασταθεί στην οικογένεια του με κάθε πρόσφορο τρόπο. Επίσης, τη Δευτέρα και τη διάρκεια της ημερίδας, παρουσία των προπονητών και των αρχηγών των ομάδων της FOOTBALL LEAGUE - FOOTBALL LEAGUE 2 ο Πρόεδρος κ. Σπύρος Καλογιάννης εισηγήθηκε την δημιουργία μιας επίλεκτης ομάδας ποδοσφαιριστών η οποία θα διεξάγει αγώνες, τα έσοδα των οποίων θα διατίθενται σε κοινωνικές πρωτοβουλίες. Η εισήγηση του Προέδρου έγινε αποδεκτή".

Το θεμα δεν ειναι να τους παρουμε με τις κλωτσιες. Το θεμα ειναι να τους κανουμε ζημια στην καλπη.

Με την αποχη,δε ζημιωνονται. Ετσι κι αλλιως και 100 ατομα να πανε,αυτοι θα τα βγαλουν τα ποσοστα.

Ουτε με το λευκο-ακυρο ζημιωνονται,γιατι νομιζω οτι τα προσθετουν στις ψηφους τους. Κατι υπερ πρωτου κομματος,κατι υπερ δευτερου και αλλα γραφικα.

Εκει που τους κανεις ζημια (δηλαδη δεν τους ψηφιζεις πραγματικα) ειναι αν πας στην καλπη και ψηφισεις οποιοδηποτε απο τα μικρα κομματα.

Οποιοδηποτε απο τα κομματα που σε καθε εκλογικη αναμετρηση συγκεντρωνουν το 0,000001 % των ψηφων εκαστο.

Αρκει να μην ειναι ακραια (ειτε απ' τη μια,ειτε απ' την αλλη μερια).

Αν το κανεις αυτο,θα μπορεις να πεις οτι οντως,δεν τους ψηφισες.

Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση,απλα τους ψηφιζεις.

Οχι απλως ειναι δυσκολο ν' αλλαξουν τα πραγματα. Ειναι απιθανο.

Μονο αν γινουν αυτα που λες μπορει να γινει κατι,αλλα δεν προκειται να γινουν,διοτι πρεπει να τα κανουν οι ιδιοι...

Εγω απλως λεω,οτι αν απεχεις,αν ριξεις λευκο,η αν ριξεις γαμωσταυριδι (ακυρο),δεν πετυχαινεις τιποτα. Η μαλλον πετυχαινεις να τους ψηφισεις κιολας...

Ακουω πολλους που λενε "εχω αηδιασει,δεν ξαναπαταω,δεν ξαναψηφιζω,θα ριξω λευκο" και τα λοιπα.

ΟΧΙ. Δεν κερδιζεις τιποτα ετσι. Αυτα τα λαμογια κερδιζουν.

Πρεπει να πας ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ και να ΨΗΦΙΣΕΙΣ ενα οποιοδηποτε απο τα μικρα κομματα. Δοξα τω θεω,υπαρχουν ενα σωρο που κατεβαινουν. Διαλεξε ενα και ριξτο. Εκτος βεβαια απ' αυτα που εκφραζουν ακραιες ιδεολογιες...

Ετσι θα εχεις τη συνειδηση σου ησυχη,οτι εκανες το καθηκον σου.

ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΙΣΕΣ

Διοτι την ψηφο σου,ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΡΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ.

Δεν ειναι ουτε ακυρη,ουτε λευκη.

Αυτο θελω να πω,οταν μιλαω για "ζημια"...


Υ.Γ: Και εννοειται οτι ΟΛΑ τα κομματα που αυτη τη στιγμη εχουν κοινοβουλευτικη εκπροσωπηση,για μενα ειναι τελειωμενα. Τους θεωρω ΟΛΟΥΣ,ΠΡΟΔΟΤΕΣ. ΟΛΟΥΣ...

kabano έγραψε:

ΑΝ όμως λέω ΑΝ είχαμε 100 ή 150 βουλευτές αντί για 300 και

Τα πράγματα είναι απλά ( προβλέπετε και στο Σύνταγμα ότι η Βουλή μπορεί να λειτουργεί με 150 έως 300 Βολευτές).

Γιατί άραγε οι ίδιοι δεν κάνουν τίποτα;

όχι μόνο δεν κάνουν ... αλλά αυξάνει κι ο ΓΑΠ τους υπουργούς του περισσότεροι πλέον από το 30% των βουλευτών της κυβέρνησης έχουν υπουργικό θώκο ..... και φυσικά οφίτσια και μισθούς και αυτοκίνητα και και και ...

https://www.youtube.com/watch?v=nFhCRm1bjtY&NR=1

Αν το αποφασίσει κάποιος, έχω μια πρόταση



Τουλάχιστον αυτός το παλεύει χρόνια ………….

Από φοιτητής τον θυμάμαι.

Για εκει προσανατολιζομαι. Χωρις πλακα.

Κατα 95% αυτο θα ριξω.

Εκτος αν βρεθει κατι ενδιαφερον την ωρα του παραβαν.

Στη Θεσσαλονίκη εμπορικός δρόμος της Εγνατίας φαίνεται να έχει πληγεί περισσότερο με το 15% των επιχειρήσεων να έχει βάλει λουκέτο, όχι μόνο από την οικονομική κρίση αλλά και από άλλους παράγοντες οι οποίοι έχουν επισημανθεί και στο παρελθόν όπως οι εργασίες διαμόρφωσης του Μετρό στην περιοχή.

Στο σύνολο των υπό εξέταση εμπορικών δρόμων τα κλειστά καταστήματα δεν ξεπερνούν το 10,1%, ποσοστό σαφώς μικρότερο από την περιοχή της Αθήνας. Παρ΄ όλα αυτά, θα πρέπει να επισημαίνουμε ότι η εικόνα του κέντρου της Θεσσαλονίκης είναι σαφώς καλύτερη από εμπορικές περιοχές όπως, Β. Όλγας, Μπότσαρη, Μαρτίου, Παπαναστασίου, η καταγραφή των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η εικόνα στην πόλη της Λάρισας παρόμοια με αυτήν της Θεσσαλονίκης με την αναλογία κλειστών καταστημάτων να φτάνει το 11,5%. Κρίσιμη παρουσιάζεται η κατάσταση στους εμπορικούς δρόμους Παπακυριαζή και Παπαναστασίου όπου συγκεντρώνονται τα περισσότερα καταστήματα και η αναλογία κλειστών/ανοιχτών καταστημάτων είναι 12,8% και 12,7% αντίστοιχα.

Στην πόλη της Καβάλας στο σύνολο των εμπορικών δρόμων που εξετάστηκαν, τα κλειστά καταστήματα αντιπροσωπεύουν το 10,4% των συνολικών καταστημάτων. Η κατάσταση σε κάθε εμπορικό δρόμο δεν είναι ίδια, ενώ οι μεγαλύτεροι -σε έκταση και συγκέντρωση επιχειρήσεων - δρόμοι σημειώνουν μεγαλύτερα ποσοστά κλειστών επιχειρήσεων. Για παράδειγμα στον πολυπληθέστερο σε καταστήματα εμπορικό δρόμο της Καβάλας (Ομονοίας) τα κλεισίματα καλύπτουν το 12,2% των καταστημάτων.

Το κέντρο της Κοζάνης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της καταγραφής, εμφανίζει υψηλή συγκέντρωση κλειστών επιχειρήσεων αναλογικά με το πλήθος των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στους εν λόγω εμπορικούς δρόμους. Αναλυτικά, στο σύνολο των υπό εξέταση εμπορικών δρόμων σχεδόν το 18% των επιχειρήσεων είναι κλειστές, ενώ ορισμένοι μεγάλοι σε έκταση εμπορικοί δρόμοι εμφανίζουν ποσοστό κλεισιμάτων από 22% έως 30%. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι γενικά ο νομός Κοζάνης έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση επιχειρήσεων σε σύγκριση με τους άλλους νομούς της Δυτικής Μακεδονίας.

Στην Έδεσσα στο σύνολο των υπό εξέταση εμπορικών δρόμων τα κλειστά καταστήματα προσεγγίζουν το 15,7%. Και στην περίπτωση της Έδεσσας, η συγκέντρωση των κλειστών επιχειρήσεων παρουσιάζει αυξητικές τάσεις σε συγκεκριμένους εμπορικούς δρόμους, όπως για παράδειγμα στην οδό Εγνατία, (22,3%), Παύλου Μελά (18,2%), Ηρώων Πολυτεχνείου (22,2%).

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

ΥΓ .... αυτοί τι κάνουν τώρα ??? ... ετοιμάζουν βαλίτσες για την ξενιτιά ? ... ή θα βγουν στο μεροκάματο?

Με αναρχικούς...
... και πόρνες ανάµεσα στους οπαδούς της που πίνουν και καπνίζουν, η Σεντ Πάουλι είναι το ροκ του ποδοσφαίρου. Βρίσκεται στον αντίποδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πουριτανισµού, που κάθε τόσο επιδίδεται υποκριτικά σε ανθρωποθυσίες, διεκδικώντας ένα ηθικό πρόσωπο που δεν έχει (µε τελευταίο θύµα τον «άτακτο» Γουέιν Ρούνεϊ). Σαν να µην είναι το ποδόσφαιρο στα µεγάλα σαλόνια µια µπίζνες δισεκατοµµυρίων, αλλά µια ηθικοπλαστική σταυροφορία.
Στην Μπουντεσλίγκα...
... φέτος, οι ιαχές των φιλάθλων θα είναι κάµποσα ντεσιµπέλ δυνατότερες, χάρη στους ενθουσιώδεις φιλάθλους της νεοφώτιστης Σεντ Πάουλι. Γιατί είναι αυτή η οµάδα αλλιώτικη από τις άλλες; Επειδή αντιπροσωπεύει τις κατώτερες τάξεις του Αµβούργου. Οι πρώτοι οπαδοί της ήταν λιµενεργάτες. Υστερα πήγαν κοντά τους οι µετανάστες. Και κατόπιν οι φοιτητές. Σε όλους αυτούς ήρθαν να προστεθούν οι µόνιµοι κάτοικοι της Ρέεπερµπαν, της γειτονιάς µε τα κόκκινα φανάρια. Και οι αναρχικοί, οι πανκ, οι αντιρατσιστές και οι αντιφασίστες, µαζί µε πολλές άλλες πολιτικοποιηµένες κοινωνικές οµάδες της περιοχής του Αµβούργου. Ο Κόρνι Λίτµαν, ο πρόεδρος της Σεντ Πάουλι που αποχώρησε φέτος, ένας θεατράνθρωπος και επικεφαλής του Σµιτ Τεάτερ, ήταν ένας από τους ελάχιστους στον ποδοσφαιρικό κόσµο που δεν έκρυψε ποτέ πως ήταν οµοφυλόφιλος. Ενας από τους τερµατοφύλακες της οµάδας, ο Φόλκερ Ιπινγκ, έµενε σε κτίριο που βρισκόταν υπό κατάληψη. Για ένα διάστηµα µάλιστα είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο για να προσφέρει εθελοντική εργασία στη Νικαράγουα, όταν αυτή σπαρασσόταν από τον εµφύλιο πόλεµο. Το κατάστηµα µε τα αναµνηστικά είδη της Σεντ Πάουλι µοιάζει πιο πολύ µε δισκάδικο. Και στο επίσηµο περιοδικό της βρίσκει κανείς να διαβάσει πιο πολλά για πολιτική, τέχνες και λογοτεχνία παρά για ποδόσφαιρο. Χάρη σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο, το γήπεδο της οµάδας είναι πάντα γεµάτο. Σε όλον τον κόσµο, η Σεντ Πάουλι διαθέτει περίπου 200 λέσχες οπαδών, οι οποίοι υπολογίζεται πως φτάνουν έως και τα 20 εκατοµµύρια. Οι φίλαθλοί της δεν πηγαίνουν στο γήπεδό της µόνο για το µατς, αλλά και για το «πάρτι». Η µπίρα και το κάπνισµα επιτρέπονται, κάτι που σπανίζει σήµερα στο ποδόσφαιρο. Και η ατµόσφαιρα εκεί γίνεται εκρηκτική µε την είσοδο της οµάδας, όταν αντηχούν οι «Πύλες της κολάσεως» των ΑC/DC.

Στην «υψηλή κοινωνία»...
... της Μπουντεσλίγκα, η Σεντ Πάουλι σίγουρα θα δυσκολευτεί πολύ να διατηρήσει την ταυτότητά της. Οµως οι φανατικοί και κοινωνικά συνειδητοί οπαδοί της υπόσχονται να την κρατήσουν µακριά από τους συµβιβασµούς και τις παραχωρήσεις που απαιτεί ένα ποδόσφαιρο - µπίζνες µε ποδοσφαιριστές - εµπορεύµατα.

Στα µεγάλα...
... σαλόνια του ποδοσφαίρου, θέλει κότσια για να φωνάζεις συνθήµατα κατά του συστήµατος (όπως οι οπαδοί ενός Αστέρα Εξαρχείων). Ή για να αλλάζεις το έµβληµα της οµάδας σου, ώστε να µη θυµίζει το καταραµένο πουλί της χούντας (όπως οι οπαδοί ενός Φωστήρα). Εκεί, ακόµη και η φανέλα µε το εθνόσηµο ξεπέφτει σε αξία, µπροστά στα εµπορικά σήµατα των χορηγών και τις προσφορές τους.

Ταγκιέφ κατά Νταν Μπράουν
Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Η συνωμοσιολογία και η συνωμοσιολαγνεία δεν είναι σημερινή υπόθεση, όμως συνδέονται άμεσα με προκαταλήψεις βαθιά ριζωμένες στο συλλογικό ασυνείδητο, γι' αυτό είναι διαχρονικές.

Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ Σ' αυτό το συμπέρασμα φθάνει ο 64χρονος Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ, Γάλλος πολιτικός, επιστήμονας και κοινωνιολόγος, ο οποίος αρέσκεται να ερευνά τη γένεση και τη μεταμόρφωση των συνωμοσιολογικών μύθων, στην εποχή της νεωτερικότητας.

Συγκεκριμένα, στο νέο, ογκώδες βιβλίο του, «Θεωρίες συνωμοσίας. Εσωτερισμός, εξτρεμισμός» (μτφρ.: Αναστασία Καραστάθη, «Πόλις»), που κυκλοφορεί και στα ελληνικά, αναζητεί τα μοτίβα τα οποία έπλασε η Ακρα Δεξιά, θρεμμένη με την κατασκευή ενός μεγάλου πολιτικού μύθου, τον οποίον χρωστάμε στους αντεπαναστάτες στοχαστές του 18ου αιώνα. Σ' αυτή βρίσκουμε διατυπωμένο τον μύθο της διεθνούς συνωμοσίας ενάντια στον χριστιανικό πολιτισμό. Οι ρίζες αυτού του πολιτικού μύθου εντοπίζονται στον θρύλο των «Ιλουμινάτι» της Βαυαρίας, τους οποίους ίδρυσε ο Αντάμ Βαϊσχάουπτ. Το τάγμα αυτό, το οποίο έδρασε από το 1776 έως το 1785 και, σύμφωνα με την «Συνωμοσία των Illuminati», αντιμετωπίστηκε ως επιχείρηση ανατροπής με στόχο την εγκαθίδρυση μίας «μοναδικής παγκόσμιας κυβέρνησης» - αυτοί βρίσκονταν στα παρασκήνια της Αμερικανικής και Γαλλικής Επανάστασης!

Ο Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ καταρρίπτει αυτή τη θεωρία, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται «για σκευωρία φανταστική, όπου οι εισηγητές, οι ηγέτες και οι φορείς της παρουσιάζονται ως τα μέλη μιας ισχυρής "μυστικής εταιρείας", ενώ στην πραγματικότητα είναι πλάσματα της φαντασίας και, πιο συγκεκριμένα, πλάσματα εκείνης της μυθοποιητικής ικανότητας που κλίνει προς την παραληρηματική ερμηνεία και την παρανοϊκή θέαση του κόσμου».

Συνεχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου, στεκόμαστε στην παρατήρηση ότι η αποδυνάμωση του χριστιανισμού που, μπολιασμένος με τις αξίες της Δύσης, κρατούσε τα σκήπτρα της θρησκευτικότητας στην πλειονότητα του πληθυσμού, άνοιξε τον δρόμο για άλλες μορφές αυτής της θρησκευτικότητας. Το νέο φαινόμενο αναδύθηκε στις δύο τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, με τη δημιουργία κοινοτήτων, που υποστηρίζουν το αίσθημα του ιερού, χωρίς θρησκευτικούς θεσμούς. «Σ' αυτά τα αναδυόμενα μορφώματα», παρατηρεί ο Γάλλος στοχαστής, «η σχέση με το ιερό συνδυάζεται με την καταφυγή σε πίστεις που χαρακτηρίζονται "εσωτεριστικές" και σε πρακτικές που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως "μαγικές" ή "απόκρυφες"».

Ενα άλλο «παιχνίδι» με τις θεωρίες συνωμοσίας έχει «εσωτεριστικά» χαρακτηριστικά, πάνω στα οποία «πατάει» και πάλι η Ακρα Δεξιά, για να ενεργοποιηθούν εκ νέου οι αντισημιτικοί μύθοι και διαδόσεις, με ιδιαίτερη προτίμηση στην καταγγελία της παντοδυναμίας των Ρότσιλντ ανά την υφήλιο. Σ' αυτά δεν είναι δύσκολο, όπως εκτιμά ο Ταγκιέφ, να ανιχνεύσουμε έναν δογματικό ρατσισμό, «κρυμμένο» πίσω από εσωτεριστικά ή αποκρυφιστικά στοιχεία.

Οι πρόγονοι αυτού του νέου ρατσισμού είναι προναζιστικοί και συγκεντρώθηκαν γύρω από την επιθεώρηση «Ostara» του αριοσοφιστή Γκέοργκ Λαντς φον Λίμπενφελντς. Περιστασιακός αναγνώστης αυτού του βιεννέζικου εντύπου, με παγγερμανικό προσανατολισμό, μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε ο Αδόλφος Χίτλερ. Εν τούτοις, ο δικτάτορας, όταν έγραφε το πολιτικό credo του, «Ο Αγών μου», εξέφραζε την περιφρόνησή του για τους συνωμοσιολογικούς κύκλους και τις αποκρυφορατσιστικές μελέτες, γιατί ο Φίρερ πρωτίστως ήταν λάτρης του ακτιβισμού.

Η κορύφωση στη μελέτη του Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ έρχεται προς τις τελευταίες σελίδες, οπότε και το υλικό γίνεται πιο διαβαστερό, διότι τα παραδείγματα προέρχονται από τα βιβλία του Νταν Μπράουν, του Πάολο Κοέλιο και την τηλεοπτική σειρά «Χ-Files», με πρωταγωνιστή τον πράκτορα Φοξ Μόλντερ.

«Ο Νταν Μπράουν, λοιπόν, έστησε το μυθιστόρημά του στηριζόμενος σε ορισμένες "επινοήσεις" και ιστορικά ψεύδη», αποκαθηλώνει τον ευπώλητο Αμερικανό συγγραφέα τού «Κώδικα Ντα Βίντσι». Ενός κακού μύρια έπονται, και ενός εμπορικού βιβλίου μύριοι οδηγοί έπονται. Αυτοί, λοιπόν, οι «οδηγοί» κριτικής ανάγνωσης δεν ξεφεύγουν από τις «ντανμπραουνικές» παρανοήσεις. «Τρέφουν το εσωτεριστικό - συνωμοσιολογικό φαντασιακό, νομιμοποιούν την πίστη σε ψευδοϊστορικές αφηγήσεις και ενισχύουν την ψευδαίσθηση του αναγνώστη ότι είναι και ο ίδιος μυημένος στα "μεγάλα μυστικά", όπως κάνουν και πολλά έργα για τις "μυστικές εταιρείες" και τις "αόρατες κυβερνήσεις", τα οποία παρουσιάζονται με τη μορφή ακαδημαϊκών συγγραμμάτων», βάζει ο Ταγκιέφ την «ταφόπλακα» στο φαινόμενο «Νταν Μπράουν».

INFO: Κυκλοφορούν στα ελληνικά: «Ο μύθος των "σοφών της Σιών"», «Jew. Η νέα εβραιοφοβία. Στο όνομα του άλλου» («Πόλις»), «Παγκοσμιοποίηση και δημοκρατία» («Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου»), Ο ρατσισμός («Τραυλός»). *

από τα ΝΕΑ

Τα «βρώµικα δίχτυα» του ελληνικού ποδοσφαίρου επιχειρεί να ξηλώσει το ΣΔΟΕ. Η έρευνα, µετά τις αποκαλύψεις των «ΝΕΩΝ» για τις δραστηριότητες µάνατζερ από τη Θεσσαλονίκη, οδηγεί ήδη σε διαιτητές ποδοσφαίρου και συγκεκριµένους παράγοντες που φέρονται να είχαν συναλλαγές µαζί του, ενώ στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ έχει µπει και δεύτερος ποδοσφαιρικός ατζέντης µε έδρα των δραστηριοτήτων του την Αθήνα.
Με εντολή του εισαγγελέα του ΣΔΟΕ οι λογαριασµοί του θεσσαλονικιού µάνατζερ µε το αστρονοµικό ποσό των 26 εκατοµµυρίων ευρώ δεσµεύθηκαν και άνοιξαν. Οι διαδροµές του χρήµατος προς τους συγκεκριµένους λογαριασµούς έδειξαν ήδη συναλλαγές του ελεγχόµενου µάνατζερ (ο οποίος, φυσικά, δεν είχε δηλώσει τα χρήµατα στην Εφορία) µε διαιτητές, εκτός από αθλητικούς παράγοντες και ποδοσφαιριστές. Στο µικροσκόπιο των ελεγκτών όµως µπήκαν κατά προτεραιότητα καταθέσεις και εµβάσµατα και από διαιτητές, που όπως προκύπτει από τον έλεγχο των λογαριασµών, διατηρούσαν «στενές επαφές» τα τελευταία χρόνια µε τον αθλητικό ατζέντη – κάτι που δηµιουργεί υπόνοιες για στηµένα παιχνίδια.

Τα έως τώρα αποτελέσµατα της έρευνας του ΣΔΟΕ οδηγούν, σύµφωνα µε πληροφορίες, και στον δεύτερο µάνατζερ, για τον οποίο προκύπτουν στοιχεία εµπλοκής σε παράνοµες δραστηριότητες. Ωστόσο για το συγκεκριµένο πρόσωπο οι αρχές τηρούν σιγήν ιχθύος, καθώς, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά χθες στελέχη του ΣΔΟΕ, η υπόθεση είναι ιδιαίτερα σοβαρή.

Οπως αποκάλυψαν «ΤΑ ΝΕΑ», στους λογαριασµούς του ποδοσφαιρικού µάνατζερ στη Θεσσαλονίκη εντοπίστηκαν 26 εκατ. ευρώ, ποσό που εµφανιζόταν να προέρχεται είτε από καταθέσεις αθλητικών παραγόντων είτε από κέρδη στο ποδοσφαιρικό στοίχηµα. Σύµφωνα µε πληροφορίες, ελεγκτές του ΣΔΟΕ έχουν ήδη καλέσει για κατάθεση τους πρώτους ποδοσφαιρικούς παράγοντες, που περιλαµβάνονται στον «αµαρτωλό» κατάλογο περίπου 100 προσώπων τα οποία εµφανίζονται να κατέθεταν χρήµατα στους λογαριασµούς. Οι περισσότεροι δήλωσαν ότι τα χρήµατα αφορούν αµοιβές για µετακινήσεις παικτών. Ωστόσο, στη λίστα υπάρχουν ακόµη και ονόµατα διαιτητών, κάποιοι από τους οποίους ισχυρίστηκαν ότι χορήγησαν προσωπικά δάνεια στον ατζέντη! Εκτός από τις διερευνόµενες φορολογικές παραβάσεις, οι διωκτικές αρχές καλούνται τώρα να εξετάσουν αν στοιχειοθετείται ξέπλυµα βρώµικου χρήµατος.

Αυτό, διότι µέρος των τραπεζικών καταθέσεων δικαιολογείται µε κερδισµένα δελτία στο ποδοσφαιρικό στοίχηµα. Στελέχη του ΣΔΟΕ επισηµαίνουν ότι το ύψος των χρηµάτων που αντιστοιχούν στα κερδισµένα δελτία του στοιχήµατος, αναγκάζει τις αρχές να εξετάσουν µεταξύ άλλων το ενδεχόµενο να πρόκειται για «καρπούς» στηµένων παιχνιδιών.

Το ύποπτο παιχνίδι
Προς το παρόν πάντως, το µοναδικό ύποπτο παιχνίδι που εξετάζεται από την Εισαγγελία Θεσσαλονίκης – χωρίς να προκύπτει σχέση µε τον µάνατζερ – είναι ο ποδοσφαιρικός αγώνας του Αγροτικού Αστέρα µε την Καβάλα, που έγινε τον Οκτώβριο του 2009 για το Κύπελλο Ελλάδας και έληξε µε σκορ 0-3.

Ο αγώνας περιλαµβάνεται µε την ένδειξη «χειραγωγηµένος» στη λίστα που παρέδωσε η UΕFΑ στον γενικό γραµµατέα Αθλητισµού Π. Μπιτσαξή. Τις υποψίες των Ευρωπαίων προκάλεσε το γεγονός ότι από το 46ο έως το 80ό λεπτό της αναµέτρησης, κι ενώ το σκορ ήταν 0-1, πονταρίστηκαν υπέρογκα ποσά στο ιντερνετικό στοίχηµα στο σηµείο «over», που σηµαίνει ότι θα σηµειωθούν τουλάχιστον τρία γκολ ώς το τέλος. Η «πρόβλεψη» επιβεβαιώθηκε µε τον αγώνα να λήγει 0-3.

Ο µάνατζερ που βρίσκεται στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ ασχολήθηκε από µικρή ηλικία µε το ποδόσφαιρο, καθώς αγωνίστηκε σε ερασιτεχνική οµάδα. Ηταν από τους πρώτους έλληνες µάνατζερ αναγνωρισµένους από την UΕFΑ και έφθασε να διαχειρίζεται τα συµβόλαια των πιο ακριβοπληρωµένων ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα.

Το όνοµά του συνδέθηκε δίχως να αποδειχθεί κάτι και στην υπόθεση των αδελφών Σάπινα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι έστηναν ποδοσφαιρικούς αγώνες. Τότε είχε γίνει λόγος για δύο καφετέριες στην περιοχή της οδού Κωνσταντινουπόλεως στη Ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου σύχναζαν διαιτητές και παράγοντες του ποδοσφαίρου και στις οποίες υποτίθεται ότι γίνονταν όλες οι συνεννοήσεις. Στη µία από τις δύο καφετέριες ο µάνατζερ είχε ένα ποσοστό ιδιοκτησίας.

Τον τελευταίο καιρό ασχολήθηκε µε τις οικοδοµικές επιχειρήσεις, κατασκευάζοντας πολυτελείς κατοικίες. Εκτός από ποδοσφαιριστές διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις και µε διαιτητές, ενώ «αδελφικοί» του φίλοι θεωρούνται στελέχη της ΕΠΟ. Κοινό µυστικό στη Θεσσαλονίκη είναι ότι µέλη της οικογένειάς του κέρδιζαν στο παρελθόν µεγάλα ποσά στο στοίχηµα.

Φτανει το λιβανιστηρι. Το εμπεδωσαμε πια. Αυτο απευθυνεται προς τους ελληνες δημοσιογραφους,που κανουν λες και ειναι γεννημα-θρεμμα καταλανοι...

Με το βαζελο παιζατε ρε τσακαλοι,τι περιμενατε δηλαδη;

Και να μην υποτιματε τη βασιλισσα της ευρωπης,που φετος εχει και Μουρινιο.

Και για να τελειωνουμε (με τους διαφορους "καταλανους" απ' τα σουρμενα),ΜΙΑ ειναι η ομαδα της Βαρκελωνης.

Η ενδοξη και ιστορικη ΡΕΑΛ ΕΣΠΑΝΙΟΛ...

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
«Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με σώσει από το τσιγάρο!»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αγγελική Καραγεώργου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
[Εκτύπωση] [Αποστολή με Email] [Μικρότερη Γραμματοσειρά] [Μεγαλύτερη Γραμματοσειρά]

Με τασάκια στο τραπέζι (από δεξιά προς τα αριστερά) ο μουσικοσυνθέτης Στ. Κραουνάκης, ο συγγραφέας Δ. Παπαχρήστου, ο εκπρόσωπος του ΕΕΑ Γ. Κουτρούλιας και ο μουσικοσυνθέτης Θ. Μικρούτσικος
«ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ είναι κουλτούρα, όχι πάθηση», «το τσιγάρο έγινε το εξιλαστήριο θύμα και του φορτώνουν όλα τα κακά», «δεν επιτρέπω σε κανέναν, ούτε στην κυβέρνηση, να με σώσει», ήταν μερικές από τις απόψεις που ακούστηκαν χθες το μεσημέρι στην ανοιχτή εκδήλωση ενάντια στην καθολική απαγόρευση του καπνίσματος που πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο Ιανός.

Εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας, επαγγελματίες εστιατορίων και μπαρ αλλά και πολίτες που αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους διαφωνούν με τον πρόσφατο νόμο της καπνοαπαγόρευσης στους στεγασμένους δημόσιους χώρους.

Μεταξύ των ομιλητών, ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος υποστήριξε ότι η έννοια του παθητικού καπνιστή δεν έχει εξακριβωθεί, ενώ πρόσθεσε ότι στη Γαλλία όταν εφαρμόστηκε η καθολική απαγόρευση ο τζίρος στους χώρους καφεστίασης μειώθηκε τα δύο πρώτα χρόνια κατά 39%. «Το να ζούμε σαν άρρωστοι για να πεθάνουμε υγιείς δεν βλέπω να έχει και πολύ νόημα» παρατήρησε η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη, ξεκαθαρίζοντας ότι το κάπνισμα είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Λίγο αργότερα, ο μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης έλεγε μεταξύ άλλων ότι «δεν μπορεί να κοπεί το τσιγάρο στον γέροντα που πάει στο καφενείο και το έχει ως μοναδική παρηγοριά», ενώ παράλληλα εξέφραζε την αντίθεσή του στους νόμους της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς, που «δεν μπορούν να εφαρμοστούν».

Μεταξύ άλλων στην εκδήλωση μίλησαν ο καθηγητής Εγκληματολογίας και μη καπνιστής Γιάννης Πανούσης, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι «η κοινωνία είναι αρκετά ώριμη ώστε να λύσει μόνη της το συγκεκριμένο ζήτημα», ενώ ο Δημήτρης Αρβανίτης, ιδιοκτήτης καφέ- μπαρ που συμμετέχει στο Συντονιστικό Επαγγελματιών Καφέ- Μπαρ- Εστιατορίων αναρωτήθηκε «πώς γίνεται να είναι παράνομος ο χρήστης και όχι το προϊόν;». Οι απόψεις των ομιλητών στο αθηναϊκό βιβλιοπωλείο μεταφέρονταν άμεσα σε ανάλογες εκδηλώσεις στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και τη Ρόδο μέσω Διαδικτύου.

Και ποδοσφαιριστής στα δίχτυα του ΣΔΟΕ
Kαι ποδοσφαιριστής εμπλέκεται στην υπόθεση "βρόμικο ποδόσφαιρο" που ερευνά το ΣΔΟΕ.
Ηδη εντοπίστηκαν 4 μάνατζερ: οι Α.Τ., Π.Π.,Ν.Λ. και Δ.Π.
Ελέγχονται ύποπτα εμβάσματα που ενδέχεται να έχουν σχέση με τα στημένα ματς, ενώ φαίνεται ότι ποδοσφαιροπαράγοντες με μηδενικές φορολογικές δηλώσεις έχουν πλήθος ακινήτων.
Ανάμεσα σε αυτούς και εν ενεργεία ποδοσφαιστής, ο οποίος έχει φορέσει τη φανέλα μεγάλης ομάδας.
Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής συνεργάζεται με μάνατζερ σε επιχειρηματικές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη.

Ετοιμη να δεχτεί αυτογκόλ η ΕΠΟ!
"Τίποτα δεν πρόκειται να προκαλέσει την ανάσχεση της επίμονης προσπάθειας εκ μέρους της ΕΠΟ να αναδειχτεί νικήτρια στον αγώνα της αξιοπιστίας. Ούτε το απευκταίο ενδεχόμενο να δεχτεί αυτογκόλ"
Η ΕΠΟ απαντά στις αποκαλύψεις του ΣΔΟΕ για εμπλοκή παραγόντων της στα ύποπτα εμβάσματα μάνατζερ.

Υπάλληλος της ΕΠΟ με "Πόρσε Καγιέν" στα δίχτυα του ΣΔΟΕ
Δεν υπάρχει μόνο το πρώην στέλεχος της ΕΠΟ, που "τσίμπησε" το ΣΔΟΕ να καταθέτει χρήματα στον μάνατζερ Α.Τ.
Η "ΔΙΚΗ" αποκαλύπτει την εμπλοκή υπαλλήλου της ΕΠΟ, ο οποίος συνεργαζόταν με τον μάνατζερ και το στέλεχος.
Μάλιστα "εξυπηρετούσε" πολλούς ποδοσφαιροπαράγοντες, λειτουργώντας ως "βαποράκι" στοιχηματισμού.
Ο μισθοσυντήρητος υπάλληλος της ομοσπονδίας διαθέτει "Πόρσε Καγιέν"!
Το ΣΔΟΕ προτίθεται να ανοίξει τους λογαριασμούς του.


όλα τα αρθράκια από το dikisports.blogspot.com



Για το σκάνδαλο των τελευταίων ημερών:

«Εδώ και 4 χρόνια με ονόματα και παιχνίδια έχω πει στις αρχές τα πάντα. Στο τέλος απελπίστηκα γιατί δεν γινόταν τίποτα, ενώ αυτοί οι παράγοντες πολεμούσαν τις ομάδες μου. Πριν από 6 μήνες μίλησα με τον κ.Μπιτσαξή και του εξήγησα το νομικό πλαίσιο που θα μπορεί να χρησιμοποιήσει η πολιτεία για να φτάσει εκεί που θέλει.

Υπήρχαν πυραμίδες κυκλωμάτων, κορυφαία στελέχη της ΕΠΟ συνεργαζόμενοι και με τον μάνατζερ αυτόν και με ιδιοκτήτες ΠΑΕ που ήταν παράνομοι και είχαν δυνατότητα να στήνουν διαιτητές και παιχνίδια και να προκαλέσουν το ενδιαφέρον ακόμη και της ΟΥΕΦΑ. Το να εξαφανιστεί η Ηλιούπολη ή η ομάδα που είναι μια γειτονιά στην Θεσσαλονίκη, δεν θα λείψουν από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για το εάν υπάρχουν στο κύκλωμα διαιτητές και παίκτες:

«Είναι όλοι μέλη του ίδιου κυκλώματος. Εμείς φτάσαμε στο σημείο όταν έρχεται ένας μάνατζερ να μας προτείνει έναν παίκτη, να ρωτάμε τις άλλες ομάδες να μάθουμε αν παίζει στοίχημα. Πέρσι χάσαμε τρία παιχνίδια από έναν παίκτη, έπειτα μάθαμε ότι έπαιζε στοίχημα. Υπάρχει η βούληση του Καπελέρη».

ΣΣ ...... από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια

Για την ΕΡΤ δεν υπάρχει ΔΝΤ
Ξέρετε πόσα θα πληρώσει η ΕΡΤ φέτος για τα δικαιώματα Ολυμπιακού, Ξάνθης και την παραγωγή της "Αθλητικής Κυριακής";

13 εκ.ευρώ!

Το ΔΝΤ το ξέρει;

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Ο µεγαλύτερος δολοφόνος
Του ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ mmitsos@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
[Εκτύπωση] [Αποστολή με Email] [Μικρότερη Γραμματοσειρά] [Μεγαλύτερη Γραμματοσειρά]

Ο πρόεδρος Μάο το 1958, όταν κήρυξε το Μεγάλο Αλµα προς τα Εµπρός
Ποιος είναι ο µεγαλύτερος σφαγέας του εικοστού αιώνα: ο Χίτλερ ή ο Στάλιν; Το ερώτηµα αυτό συζητήθηκε αρκετά τα τελευταία χρόνια και προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις.

Ενας ιστορικός δίνει τώρα τη δική του απάντηση: κανείς από τους δύο! Ο µεγαλύτερος κατά συρροήν δολοφόνος όχι µόνο του 20ού αιώνα, αλλά όλων των εποχών, είναι ο Μάο.

Ο Φρανκ Ντικέτερ είναι ένας ολλανδός ιστορικός που ζει και διδάσκει στο Χονγκ Κονγκ. Για τις ανάγκες του τελευταίου του βιβλίου, που έχει τίτλο «Ο Μεγάλος Λιµός του Μάο: Η ιστορία της µεγαλύτερης καταστροφής της Κίνας, 1958-62», ζήτησε και απέκτησε πρόσβαση στα κινεζικά αρχεία που αποχαρακτηρίστηκαν µόλις πριν από τέσσερα χρόνια. Και ο αριθµός στον οποίο κατέληξε η έρευνά του είναι εντυπωσιακός: τουλάχιστον 45 εκατοµµύρια άνθρωποι πέθαναν τα τέσσερα αυτά χρόνια στην Κίνα από την πείνα, τα βασανιστήρια ή τα καταναγκαστικά έργα. Για λόγους σύγκρισης, ο απολογισµός του Β Παγκοσµίου Πολέµου είναι 55 εκατοµµύρια νεκροί.

«Είναι σαν να πολλαπλασιάζεις τη γενοκτονία που οργάνωσε ο Πολ Ποτ επί είκοσι», είπε προχθές ο Ντικέτερ στο λογοτεχνικό φεστιβάλ της «Ιντιπέντεντ». Παρ όλο που αυτό το κοµµάτι της ιστορίας λείπει από την επίσηµη µνήµη της Λαϊκής Δηµοκρατίας της Κίνας, οι περιγραφές που περιλαµβάνονται στις εκθέσεις του Γραφείου Δηµόσιας Ασφάλειας τις οποίες µελέτησε ο συγγραφέας είναι άφθονες. Από εκεί προκύπτει ότι τα µέλη των αγροτικών κοινοτήτων αντιµετωπίζονταν από το κράτος ως απλοί αριθµοί. Οποιος τολµούσε να παρακούσει τις βασικές αρχές του Μεγάλου Αλµατος προς τα Εµπρός τιµωρούνταν παραδειγµατικά. Το σύστηµα της Δικαιοσύνης καταργήθηκε. Οι κοµµατικοί αξιωµατούχοι ανταγωνίζονταν ποιος θα εκτελέσει περισσότερους. Γονείς υποχρεώνονταν να θάψουν τα παιδιά τους ζωντανά, άλλους τους έλουζαν µε κόπρανα ή ούρα ή τους έκαιγαν ζωντανούς. Σε µια περιοχή 250.000 κατοίκων, απαγορεύτ ηκε στο 80% η πρόσβαση στην επίσηµη καντίνα επειδή ήταν ηλικιωµένοι ή άρρωστοι, µε αποτέλεσµα να πεθάνουν από την πείνα.

Καθώς η Κίνα βυθιζόταν στην καταστροφή, ο δεύτερος στην ιεραρχία του καθεστώτος Λιου Σαοτσί έπεισε τον Μάο να κάνει πίσω. Τέσσερα χρόνια αργότερα ξεκινούσε η Πολιτιστική Επανάσταση, ένα από τα γνωστότερα θύµατα της οποίας ήταν ο ίδιος ο Λιου. Ο Μεγάλος Τιµονιέρης ήξερε να εκδικείται.

karafatme έγραψε:

Για την ΕΡΤ δεν υπάρχει ΔΝΤ
Ξέρετε πόσα θα πληρώσει η ΕΡΤ φέτος για τα δικαιώματα Ολυμπιακού, Ξάνθης και την παραγωγή της "Αθλητικής Κυριακής";

13 εκ.ευρώ!

Το ΔΝΤ το ξέρει;

Σε λίγο θα μας ότι αυτό είναι Εγκλημα κατά της Ελλάδας.

Μαριδάκι....

Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει διαβάσει ούτε Μαρξ ούτε Γκράµσι. Παρ' όλα αυτά (ή µήπως ακριβώς γι' αυτό κατόρθωσε το ακατόρθωτο:
να ικανοποιήσει και τις τράπεζες και τους προλετάριους.

Ο Λούλα κυβέρνησε τη Βραζιλία από το 2002 µέχρι το 2010. Στο διάστηµα αυτό, οι τρεις µεγαλύτερες τράπεζες της χώρας αύξησαν τα κέρδη τους κατά 420%. Στο ίδιο διάστηµα, δηµιουργήθηκαν περισσότερες από 14 εκατοµµύρια θέσεις εργασίας, βγήκαν από τη φτώχεια 24 εκατοµµύρια άνθρωποι και πέρασαν στη µεσαία τάξη άλλα 31 εκατοµµύρια. Ποτέ στην ιστορία δεν έχει επιτευχθεί τόσο γρήγορα µια τόσο σηµαντική µείωση των ανισοτήτων. «Η ενσωµάτωση δεν έγινε µόνο στο επίπεδο των εισοδηµάτων και της αγοραστικής δύναµης, αλλά και της παιδείας και της υγείας», λέει στο περιοδικό «Μarianne» ο Στεφάν Μονκλέρ, καθηγητής Κοινωνικής Επιστήµης στη Σορβόννη και ειδικός για τη Βραζιλία. Επαναστάτης; Οχι αναγκαστικά.

Εντιµος, όµως. Συνεπής. Και ρεαλιστής. Χωρίς να παραβεί την υπόσχεση που είχε δώσει προεκλογικά στο µεγάλο κεφάλαιο να σεβαστεί τους κανόνες του παιχνιδιού, ο Λούλα έπεισε τους βιοµηχάνους που δίσταζαν να δώσουν αυξήσεις ότι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου εκατοµµυρίων Βραζιλιάνων τους µετατρέπει σε νέους καταναλωτές και βοηθά αποφασιστικά την οικονοµία. Ετσι εξηγείται η αντίσταση της Βραζιλίας στην οικονοµική κρίση που ξέσπασε το 2008. Παράλληλα, η κυβέρνηση προώθησε διάφορα προγράµµατα, όπως το «Βolsa Familia», που προέβλεπε την οικονοµική ενίσχυση των φτωχών οικογενειών µε τον όρο να εµβολιαστούν τα παιδιά και να πάνε σχολείο. Το «ΡroUni», χάρις στο οποίο σπούδασαν σε ιδιωτικά πανεπιστήµια 700.000 νέοι που προέρχονταν από χαµηλά στρώµατα. Η το «Βrasil sorridente» (χαµογελαστή Βραζιλία), που παρέσχε οδοντιατρική φροντίδα στους φτωχούς, µε αποτέλεσµα να αποκτήσουν καλύτερη εικόνα για τον εαυτό τους.

Ακόµη και άνθρωποι που διαφωνούν µε τον Λούλα αναγνωρίζουν τις πολιτικές του ικανότητες. «Είναι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν µαθαίνεις την πολιτική στα βιβλία», λέει ο πρώην βουλευτής του Κόµµατος των Εργαζοµένων Μίλτον Τέµερ, που βρόντηξε την πόρτα του κόµµατος το 2003. Η αγροτική µεταρρύθµιση, βέβαια, ξεχάστηκε ή µάλλον θυσιάστηκε στον βωµό των βιοκαυσίµων. Οι ακτήµονες δεν απέκτησαν γη, αλλά τουλάχιστον δεν τους σκοτώνει η αστυνοµία όπως στην εποχή του Καρντόσο. Και µπορεί να βελτιώθηκε η ζωή των µαύρων, των Ινδιάνων και των γυναικών, αλλά τους στρατιωτικούς δεν τολµά να τους πειράξει κανείς.

Οπως και να χει, η δηµοτικότητα του απερχόµενου προέδρου είναι απίστευτα υψηλή για έναν πολιτικό που ολοκληρώνει µια οκταετή θητεία:

80%. Σ αυτή θα στηριχθεί για να πείσει τους συµπατριώτες του να ψηφίσουν στις 3 Οκτωβρίου για διάδοχό του µια άγνωστη, την πρώην αντάρτισσα και στενή του συνεργάτιδα από το 2005 Ντίλµα Ρουσέφ. Απ ό,τι δείχνουν οι δηµοσκοπήσεις, θα πετύχει και σ αυτή την αποστολή.