Το μονο που εχω να πω εγω,ειναι ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.
Κοιτα ποιος μιλαει θα μου πεις,αλλα τελος παντων...
Τα πραγματα ειναι δυσκολα.
Αυτη τη στιγμη,παιζουμε τη χειροτερη μπαλα στην κατηγορια. Οσο κι αν ακουγεται σκληρο,ειναι περα για περα αληθινο.
Θελει μεγαλο αγωνα για να ειμαστε και του χρονου στη Β' Εθνικη.
Κυριως,διοτι οι ομαδες με τον ιδιο στοχο (αποφυγη των πλει-αουτ δηλαδη) εχουν να παρουσιασουν κατι. Εχουν ενα σχεδιο,εχουν εναν οσο γινεται ορθολογικο τροπο παιχνιδιου,εχουν μια καποια μεθοδο στο παιχνιδι τους,παιρνουν που και που και καμμια νικη μακρια απο την εδρα τους,εχουν απο καπου να κρατηθουν για να ελπιζουν...
Εμεις δεν εχουμε τιποτα απολυτως.
Μονο το ΔΑΚ μας εμεινε για να ελπιζουμε σε κατι καλο.
Και αυτη η κατασταση,εκτος του οτι εχει καιρο που υφισταται,δειχνει και οτι ειναι και δυσκολο να αλλαξει με το υπαρχον ροστερ.
Απλως χθες,βγηκε στην επιφανεια.
Και ξερετε γιατι;
Διοτι ηταν η πρωτη φορα,που Κουτσοπουλος και Ζησοπουλος,εκαναν τραγικο παιχνιδι ταυτοχρονα. Αυτοι μας κραταγανε μεχρι τωρα και δεν ειχαμε ξαναφαει τεσσερα. Μολις αυτοι επαιξαν οπως οι υπολοιποι,το καραβι βυθιστηκε.
Δεν ξερω τι εχει στο μυαλο του ο Θοδωρος,αλλα πιστευω οτι αν δε γινουν μεταγραφες,τοτε δεν ξερω που θα μας βγαλει το φετινο μας χαλι.
Και το λεω αυτο,διοτι ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ (και τιποτα περισσοτερο) οτι αυτες που ηδη καναμε,θα περασουν και δε θα ακουμπησουν.
Μακαρι να πεσω εξω,αλλα ειμαι υποχρεωμενος να το πω.
Με αυτο το ροστερ,στο δευτερο γυρο θα υποφερουμε.
Το προγραμμα ειναι ΠΑΓΙΔΑ.
Εχουμε μεσα ολες τις καλες ομαδες και εξω ολους σχεδον τους ανταγωνιστες μας.
Οτι χειροτερο δηλαδη.
Εμεις βεβαια θα στηριξουμε την ομαδα,θα προσπαθησουμε να τη βοηθησουμε οσο μπορει ο καθενας μας και ας ελπισουμε να βγουμε απ' αυτο το λουκι το συντομοτερο δυνατον.
Το θετικο ειναι,οτι οι βαθμοι που μαζεψαμε,μας δινουν ενα καποιο κουραγιο να συνεχισουμε.
Εικοσιενας βαθμοι,οταν αλλοι εχουν δεκα και δεκαπεντε.
Κατι ειναι κι αυτο...
Και μην ξεχνατε,οτι ενδεχομενη εισοδος της ομαδας στα πλει-αουτ,δε σημαινει οτι θα υποβιβαστει κιολας.
Εδω θα ειμαστε ολοι μας ομως,για να το ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ και να κερδισουμε την παραμονη.
Τουλαχιστον εγω,αυτο θα κανω,οσο μπορω κι απ' οπου μπορω.
Αυτη η ομαδα ειναι Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΑΣ,και ειμαστε αποφασισμενοι να ανασαινουμε μεχρι τελους.
ΘΟΔΩΡΕ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΛΟΓΟ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ...