τι να την κάνω την κοντή
δεν θέλω πια άλλη ψιλή
λαχταρησα μια δυνατή
τον "νου" μου να καρφώνει

Είσαστε για τον ασβέστη ρε.

Ρε μηνά κι εσύ ρε Ιωσήφ;

Αψεντη,πηγα να του βαλω μια πινελια απο λαικα ακουσματα και
ηρθε ο καραφατμυδης και το κανε κωλο....

μόνο το γκολ ζητήσαμε
σε τουτη εδώ την πλάση
μας γραφουν όμως σε απόκρυφη μεριά
κι ο νους μου πάει να σπάσει

Που θα πάει ρε , δεν θάρθεις Τρίκαλα, θα σε βάλω να διαβάσεις μισή ώρα δυνατά αντί για συνθήματα, ποιηματάκια της Κικίτσας.
Στον ασβέστη θα σε ρίξω ρε, στο λάκο με τα ...δάχτυλα , παναθεμά σε σάτυρε.

Εγώ φταίω που πάω να σας κάνω ...κουλτουριάρηδες, ρε λούμπεν ρεμάλια, του κερατά.

λούμπεν αστοί μικροαστοί
ρεμάλια άρχουσας κάστας
μην είμαστε και σαν τον Μάκη ?
Μπα ..ΔΕΝ το ΝΟΜΙΖΩ ΤΑΚΗ

Κικιτσα σε μελοποιηση Αστραχαν ...
ΠΑΝΘΡΑΞ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ!!
Και κει μπαινει το ακορντεον....ουουουοουουουλμερς...

Αυτός ο ρουφιάνος ο Νονός φταίει, αυτός σας χάλασε όλους εδώ μέσα, γαμώ τις μαγουλάδες του.
Τέλος πάντων, να είστε γεροί τουλάχιστον μέχρι τη Κυριακή στις 17.00, και μετά τσιμέντο να γίνει.

Συγκρούσεις ξέσπασαν και την Τρίτη στην Υεμένη, ανάμεσα σε διαδηλωτές που προσπαθούσαν να κατευθυνθούν προς το προεδρικό μέγαρο, στη Σαναά, και υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος.




Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν αργά το απόγευμα της Τρίτης στο κέντρο της Μανάμα, πρωτεύουσας του Μπαχρέιν, διαδηλώνοντας κατά του καθεστώτος.

ΥΓ.....αραβικός κόσμος "εν καμίνω"[

Πρωτόπαπας και Μπεγλίτης τα "άκουσαν" για τα καλά απο απλούς πολίτες.. Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις για τις συμφωνίες της κυβέρνησης με το ΔΝΤ, έχουν προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης. Δεν είναι τυχαίο που
οι πολιτικοί έχουν περιορίσει κατα πολύ τις δημόσιες εμφανίσεις τους.. Οι απολυθέντες συμβασιούχοι του Δήμου Ηλιούπολης, έκαναν σφοδρή λεκτική επίθεση μόλις είδαν τον Πρωτόπαπα να μπαίνει στην αίθουσα της εκδήλωσης που διοργανώσει ο Δήμος, με αφορμή την νίκη του στις δημοτικές εκλογές. Τα πνεύματα ηρέμησαν μόλις ο βουλευτής εγκατέλειψε τον χώρο.. Χειρότερη αντιμετώπιση είχε ο αναπληρωτής υπουργός Αθνικής Άμυνας, Πάνος Μπεγλίτης όταν εργαζόμενοι της Ελληνικής Αεροπορικής βιομηχανίας κατα την εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας, τον υποδέχθηκαν με συνθήματα, αυγά και πλαστικά μπουκάλια.

Τζιµπρίλ Σισέ


Η φούστα που άναψε το ντέρµπι των αιωνίων


Ο Ανδρας
της Χρονιάς ξεχωρίζει και εκτός αγωνιστικών χώρων



Αν η φούστα είναι φουστανέλα, µιλάµε για γενναία παλικάρια που τηρούν την παράδοση.
Αν η φούστα είναι του Γκοτιέ; Εξαρτάται από το χρώµα – κόκκινο ή πράσινο.


Η Τζουντ Σισέ, σύζυγος του ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Τζιµπρίλ Σισέ,
που προσήλθε αγέρωχος προχθές το βράδυ να παραλάβει το βραβείο του Ανδρα της
Χρονιάς φορώντας µπότες, φούστα, άσπρο σακάκι και σκούρο φανελάκι µέσα από το
οποίο διακρίνονταν τα πολύχρωµα τατουάζ στο µαύρο δέρµα του, είχε
προειδοποιήσει. «Η Ελλάδα δεν είναι έτοιµη γι’ αυτό που θα φορέσει ο Τζιµπρίλ»,
είχε γράψει στο twitter. Και όντως, αποδείχθηκε ότι µεγάλο µέρος του δηµόσιου
λόγου αναλώθηκε στη σηµειολογία των ενδυµατολογικών επιλογών του σταρ
ποδοσφαιριστή. Εγινε µέχρι και πρωτοσέλιδο σε αθλητικές εφηµερίδες – πρόσχηµα
για να ανεβούν οι τόνοι ενόψει του µατς Ολυµπιακού - Παναθηναϊκού το επόµενο
Σάββατο στο «Γ.

Καραϊσκάκης».

Βεβαίως, ο Σισέ είναι σταρ του
θεάµατος, του πιο ακριβού από όλα τα θεάµατα στη χώρα µας και στην Ευρώπη. Και
ως σταρ διεκδικεί το δικαίωµα στην εκκεντρικότητα, στον εντυπωσιασµό, στην
ανανέωση του ενδιαφέροντος του κοινού του.

Θα αναρωτηθείτε: Τι σηµασία
έχει η αµφίεση, όσο εκκεντρική και αν είναι, ενός ποδοσφαιριστή για ένα µατς,
ακόµη και αν το µατς είναι η παραδοσιακή αναµέτρηση των δύο αιωνίων αντιπάλων;
Εχει και παραέχει όταν αίφνης, όπως έλεγαν παλιά οι κινηµατογραφικοί κριτικοί, η
φόρµα ορίζει το περιεχόµενο. Και για τους σηµειολόγους του ποδοσφαίρου, η φούστα
είναι αφορµή να ξυπνήσει ο σεξιστικός τρόπος της σύγχρονης «φίλαθλης»
κουλτούρας. Ιδού πώς καταγράφεται στην πρώτη σελίδα δύο ηµερήσιων αθλητικών
φύλλων, εκ των οποίων το ένα είναι οπαδική εφηµερίδα του Ολυµπιακού, το άλλο του
Παναθηναϊκού.

«Αρχισε τις... πρόβες ο Σισέ. Ελα µε το φουστάκι και στο
Καραϊσκάκη», κράζει πρωτοσέλιδα ο κόκκινος «Πρωταθλητής». Η απάντηση βρίσκεται
σε άλλο πρωτοσέλιδο, της «Πράσινης» (όνοµα και χρώµα). «Ο “εραστής” του
Ολυµπιακού αέρισε τα... φρύδια του λίγο πριν από το Φάληρο. Τά ‘δειξε!»
Επιστήµονες, θεατρόφιλοι, τώρα και σηµειολόγοι, οι Ολυµπιακοί άρπαξαν την
ευκαιρία να ειρωνευτούν. Φοράει φουστάνι, άρα προετοιµάζεται γι’ αυτό που θα
πάθουν το Σάββατο αυτός και η οµάδα του. Η γλώσσα των οπαδών είναι ταυτόσηµη µε
τα κλισέ της ανδρικής επιθετικότητας στο σεξ. Κάθε σουτ και αποπλάνηση, κάθε
γκολ και διείσδυση. Αλλωστε, το πρωτοσέλιδο της κόκκινης εφηµερίδας ήδη έγινε
σύνθηµα: «Βάλε το µαύρο το φουστάνι / και έλα στο λιµάνι κ.λπ.». Η επικράτηση,
στην οπαδική γλώσσα, ισοδυναµεί µε βιασµό. Η ίδια γλώσσα µε τα ίδια ακριβώς
κλισέ χρησιµοποιείται και από τον αντίπαλο. Η διαφορά είναι, και εδώ,
σηµειολογικής τάξης – η σηµειολογία είναι η καινούργια κατάκτηση όλου του
φίλαθλου κόσµου. Γιατί τη φοράµε τη φούστα; Θυµηθείτε το σύνθηµα του
Πανευρωπαϊκού Κυπέλλου του 2004: «Είναι βαριά η φούστα του τσολιά». Οι
υπαινιγµοί, οι µεταφορές και οι παροµοιώσεις γύρω από µια λίµπιντο που
χρειάζεται επειγόντως ξόδεµα κινούνται στα ίδια, µε µικρές παραλλαγές.


Εξαρτάται πάντοτε από την οπαδική οπτική γωνία. Οπως καταλαβαίνει
κανείς, από αυτή τη γωνία τα πράγµατα είναι ιδιαζόντως απόλυτα. Οι αποχρώσεις
απαγορεύονται. Τα σύµβολα εξυπηρετούν µόνο τη δική µας οπτική των πραγµάτων.


Τα υπόλοιπα, οι αποχρώσεις, δεν έχουν θέση στο ποδόσφαιρο.

Η Τζουντ Σισέ το είχε µαρτυρήσει πως ο Τζιµπρίλ
θα προκαλέσει µε την εµφάνισή του

ΤΟ ΠΑΡΕΟ ΤΟΥ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΕΚΑΜ



Ηταν γύρω στα µέσα της δεκαετίας του
1990 όταν ο νεαρός, τότε, Ντέιβιντ Μπέκαµ φόρεσε το ευφάνταστο παρεό της
συλλογής Voyage και άνοιξε τη συζήτηση για τον άνδρα metrosexual. Η νέα
αρρενωπότητα ήταν ένας συνδυασµός αδρεναλίνης, τεστοστερόνης και µαταιοδοξίας.
Ετη πολλά µετά ο γάλλος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Τζιµπρίλ Σισέ προκαλεί
στην Αθήνα συζήτηση εξαιτίας της ενδυµατολογικής επιλογής του σε µία κοσµικών
απολήξεων βράβευσή του:άσπρο σακάκι µε µαύρο γιακά σµόκιν και µαύρη φούστα µε
φαρδιές πιέτες, µπότες Doc Martens (δάνειο από την πανκ αισθητική), µεγάλα και
πολλά ασηµένια δαχτυλίδια στα χέρια, βραχιόλια βουδιστών µοναχών στον καρπό,
έθνικ µενταγιόν στον λαιµό. Αχός βαρύς ακούστηκε από τους σχολιαστές, οι
συνειρµοί οδήγησαν στη φούστα Valentino του Σάκη Ρουβά, της ανωνύµου µετρ του
Γιώργου Μαζωνάκη. Και για να βάλουµε όριο στην κουτσοµπολοκατάσταση, ας πούµε
ότι ο Σισέ µε τις γαλλικές καταβολές του είναι σε θέση να επιβάλει το «µετά
σµόκιν» επίσηµο ένδυµα.

Ανυπομονω να δω τι καζουρα τον περιμενει στο Καραισκακη....

Με τόνο χιουμοριστικό ή σοβαρό, ο βελγικός Τύπος «γιόρτασε» σήμερα, με πρωτοσέλιδους τίτλους, την ισοφάριση από το Βέλγιο του παγκόσμιου «ρεκόρ» της πιο μακράς πολιτικής κρίσης, καθώς η χώρα βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στους Φλαμανδούς και τους γαλλόφωνους πολίτες της.

Το Βέλγιο ξεπέρασε σήμερα τις 249 ημέρες χωρίς να έχει μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010. Αυτό ήταν το χρονικό διάστημα που είχαν χρειαστεί οι Ιρακινοί, κάτοχοι ως τώρα του «ρεκόρ» ακυβερνησίας, για να φτάσουν πέρυσι σε μια συμφωνία κατανομής της εξουσίας ανάμεσα στους Κούρδους, τους σουνίτες και τους σιίτες.

«Επιτέλους πρωταθλητές κόσμου!», είναι ο τίτλος της εφημερίδας της Φλάνδρας, De Standaard. Η πρώτη σελίδα της καλύπτεται από φωτογραφία που δείχνει Βέλγους ποδοσφαιρικούς οπαδούς να πανηγυρίζουν έπειτα από μια νίκη.


ΥΓ ... μια χαρά περνάνε όμως οι Βέλγοι .... φανταστείτε να μην έιχαμε 249 μερες τον ΓΑΠ και τον Παπακωνσταντίνου ....

ΑΠΑΙΧΤΟ !!!!

η επαναστάσεις στον Αραβικό κόσμο έχουν πλεόν και όνομα .... Al Jazeera REVOLUTIONS ..... λέγετε ότι υποκινητής τους είναι έμμεσα το κανάλι παναραβικής εμβέλειας

Ο Αμερικανός συγγραφέας του «εγχειριδίου των επαναστάσεων»




The New York Times
Στην άλλη άκρη του κόσμου από την πλατεία Ταχρίρ, ένας ηλικιωμένος
Αμερικανός διανοούμενος, που ζει σε παλιό σπίτι εργατικής συνοικίας της
Βοστώνης, συμβάλλει τα μάλα στις επαναστάσεις του αραβικού κόσμου.Ελάχιστοι
Αμερικανοί έχουν ακούσει για τον Τζιν Σαρπ. Εδώ και δεκαετίες, όμως, οι
πρακτικές του συμβουλές γύρω από την ειρηνική επανάσταση και ειδικότερα
το εγχειρίδιό του 93 σελίδων με τίτλο «Από τη Δικτατορία στη
Δημοκρατία» είναι πραγματικός οδηγός ανατροπής δικτατοριών. Εχει
μεταφραστεί σε 24 γλώσσες και διατίθεται μέσω του Διαδικτύου. Το
βιβλιαράκι αυτό έχει επηρεάσει ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο, από τη
Βιρμανία και την Εσθονία έως τη Ζιμπάμπουε και την Αίγυπτο.Το
αιγυπτιακό αντιπολιτευτικό κίνημα ανακάλυψε τον κ. Σαρπ το 2005, όταν
μελέτησε το σερβικό κίνημα Otpor, που είχε επηρεασθεί από τις συμβουλές
του Σαρπ. Μεταξύ των συμβουλών του κ. Σαρπ ξεχωρίζουν οι απεργίες
πείνας, το συμβολικό ξεγύμνωμα διαμαρτυρίας και η αποκάλυψη της
ταυτότητας μυστικών πρακτόρων του καθεστώτος.Ο Τζιν Σαρπ
αποφεύγει, όμως, να διεκδικήσει δάφνες. Παρότι στα νιάτα του συμμετείχε
σε συμβολικές καταλήψεις εστιατορίων που αρνούνταν να σερβίρουν
Αφροαμερικανούς και κλείστηκε για εννέα μήνες σε ομοσπονδιακή φυλακή του
Κονέκτικατ ως αρνητής στράτευσης στον πόλεμο της Κορέας, ο κ. Σαρπ
αρνείται ότι συνέβαλε στην ανατροπή του Μουμπάρακ, παρότι το εγχειρίδιό
του βρίσκεται σε περίοπτη θέση στην ιστοσελίδα της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας. «Ο αιγυπτιακός λαός το πέτυχε. Οχι εγώ», λέει.Βασισμένος
στη μελέτη επαναστατών, όπως ο Γκάντι, αλλά και ειρηνικών κινημάτων,
εκστρατειών ανυπακοής και οικονομικών μποϊκοτάζ, ο Σαρπ καταλήγει ότι η
προώθηση της δημοκρατίας απαιτεί προσεκτική στρατηγική και σχεδιασμό. Οι
ειρηνικές διαμαρτυρίες είναι η καλύτερη μέθοδος, όχι για ηθικούς
λόγους, αλλά γιατί η βία επιφέρει κρατική καταστολή. Από τη μεριά τους,
οι δικτάτορες απεχθάνονται τον κ. Σαρπ. Ο πρόεδρος Τσάβες της
Βενεζουέλας τον έχει καταγγείλει, όπως έχει κάνει και το Ιράν, η Συρία
και η Μιανμάρ.Παρότι ο Τζιν Σαρπ εμφανίζεται ως ένας απλός
πανεπιστημιακός, δεν είναι ξένος με τη δράση. Το 1989 ταξίδεψε στην Κίνα
για να παρακολουθήσει τις διαδηλώσεις στην πλατεία Τιενανμέν, ενώ στις
αρχές της δεκαετίας του 1990 μπήκε κρυφά στη Μιανμάρ για να συναντηθεί
με στελέχη της αντιπολίτευσης.Ο Λιβανέζος πολιτικός επιστήμονας
Ασάντ Αμπουχαλίλ εκφράζει, ωστόσο, την οργή του για μία αναφορά των New
York Times στον κ. Σαρπ τη Δευτέρα. Ο κ. Αμπουχαλίλ διαμαρτύρεται ότι οι
Δυτικοί δημοσιογράφοι αναζητούν μια φιγούρα σαν του «Λόρενς της
Αραβίας» για να ερμηνεύσουν την επιτυχία του κινήματος στην Αίγυπτο,
καταγγέλλοντας νεοαποικιακή απόπειρα υποτίμησης του ρόλου των Αιγυπτίων.Στη
δύση της ζωής του, ο κ. Σαρπ κουράζεται εύκολα. Παρά ταύτα, επιμένει
ότι το έργο του δεν έχει ολοκληρωθεί. Διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του
για τη Μέση Ανατολή και εκφράζει την έκπληξή του για την πειθαρχία και
το θάρρος των Αιγύπτιων διαδηλωτών, λέγοντας: «Ηταν σαν να έβλεπα τον
Γκάντι. Οταν ο λαός παύει να φοβάται τη δικτατορία, το καθεστώς έχει
σοβαρό πρόβλημα».

Από την πίσω πόρτα ο Παπανδρέου για να αποφύγει τους διαδηλωτές

«Ιστορική» χαρακτήρισε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κομοτηνή ο περιφερειάρχης Αρης Γιαννακίδης. Θα μπορούσε όντως να ήταν, εάν απουσίαζε η φιλοδοξία κάποιων τοπικών πολιτικών της Ροδόπης και ο «οίστρος» των υπηρεσιακών ιθυνόντων, οι οποίοι μετέτρεψαν με τις λανθασμένες πράξεις και αποφάσεις την επίσκεψη σε «ανιστόρητη».

Συγκεκριμένα:

1 Δεν πρόβλεψαν ότι ο οικισμός Δημάριο, στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο, είναι σε σημαντικό υψόμετρο και ότι πιθανώς να υπάρχει, όπως υπήρχε, ομίχλη και να μην μπορέσει να προσγειωθεί το ελικόπτερο, όπως και δεν προσγειώθηκε. Ο πρωθυπουργός και η συνοδεία του καθυστέρησαν να φτάσουν στην Κομοτηνή 4 ώρες, με αποτέλεσμα να εισπράξει την αγανάκτηση των παρισταμένων.

2 Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από την είσοδο του ξενοδοχείου 90 οπαδοί του ΠΑΜΕ διαμαρτύρονταν για το Μνημόνιο και την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Απέναντί τους, 50 αστυνομικοί. Κάποια στιγμή θέλησαν να διασπάσουν τους αστυνομικούς, οπότε κάποιοι έδωσαν διαταγή και αμέσως έπεσαν τέσσερα δακρυγόνα σε απόσταση μισού μέτρου, με αποτέλεσμα να λιποθυμήσουν γυναίκες και άτομα μεγάλης ηλικίας.

3 Απέναντι από την είσοδο του ξενοδοχείου και μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο υπήρχαν διαμαρτυρόμενοι απολυμένοι των Ελληνικών Κλωστηρίων, οι οποίοι δικαίως «φώναζαν», αφού όλες οι κυβερνήσεις τούς «έχουν τάξει λαγούς με πετραχήλια» ότι θα λάβουν τα δεδουλευμένα. Κάποιος φωστήρας όμως έδωσε διαταγή και έφερε τρεις κλούβες μπροστά τους για να «προφυλάξουν», δήθεν, τον πρωθυπουργό.

Αποτέλεσμα ήταν οι απολυμένοι να αρχίσουν να πετάνε πέτρες και αβγά , οπότε οι αστυνομικοί τούς πέταξαν ένα δακρυγόνο, το οποίο τους το ξαναπέταξαν πίσω, για να βρεθεί τελικά μπροστά στους δημοσιογράφους. Και τότε άρχισαν οι βρισιές κατά του Αρη Γιαννακίδη και του Γιώργου Πεταλωτή: «Κλέφτες», «ψεύτες», «τα φάγατε» κ.λπ.

4 Μέσα σε αυτό το πανδαιμόνιο ακούγεται ότι φτάνει ο Γιώργος Παπανδρέου. Βγαίνουν στην είσοδο του ξενοδοχείου υπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχης, δήμαρχοι και στελέχη. Επειτα από μισή ώρα αναμονής, γυρνάνε την πλάτη τους και ξαναμπαίνουν μέσα. Ο πρωθυπουργός πέρασε στον κήπο του ξενοδοχείου με αυτοκίνητο της Ασφάλειας με συμβατικές πινακίδες και μπήκε από την πίσω πόρτα.

5 Αναρωτήθηκαν όλοι ποιοι ήταν αυτοί που αποφάσισαν να «φυγαδεύσουν» τον πρωθυπουργό της χώρας από 200 άτομα, τα οποία είχαν μπροστά τους σύρμα, κλούβες και αστυνομικές δυνάμεις και διέθεταν μόνο «φωνή, αγανάκτηση, αβγά και πέτρες».

άσε που ήθελε να κάνιε μπανιο στην Σαμοθράκη ...... και δεν τον άφησαν ...... κρίμα έπρεπε να κάνει να τον ορμήξει κανένα σκυλόψαρο να τελειώνουμε

Γερόλυκε έχεις εκπαιδεύσει κανένα σκυλόψαρο για αυτή την περίπτωση ??

O Τζέφρυ δεν τρώγεται με τίποτα διευθυντά μου.

gerolykos έγραψε:

O Τζέφρυ δεν τρώγεται με τίποτα διευθυντά μου.

ρε συ μόνο ΜΠΟΥ να τον κάνει να πάθει κανένα έμφραγμα ... μην πάει ο νους σου στα αίματα και στο JAWS

Τον χρειάζονται οι Αμερικάνοι για Γεν.Γραμματέα του ΟΗΕ, ποιός στη χάρη μας.
Θα πάρει και για μάγειρα (σπεσιαλίστα στα κοντοσούβλια ) τον Κωστάρα.

Τζαμπατζήδες μόνιμοι και περιστασιακοί
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ

Ελεεινολογεί, σε όλους τους τόνους, ο υπουργός Υποδομών Δημ. Ρέππας τους οργισμένους πολίτες, που είτε σήκωσαν και χθες τις μπάρες των διοδίων είτε αρνήθηκαν ομαδικά να πληρώσουν τα ανατιμημένα (ώς και 40%!) εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς.

«Προέχει η απαξίωση του τζαμπατζή» διακηρύσσει ο συμπαθής, κατά τα άλλα (και όσο πια είναι αυτό δυνατό για τους διαχειριστές της εξουσίας), υπουργός, επικουρούμενος από τους καλοθρεμμένους πρετεντέρηδες των καναλιών.

Για τους εξεγερμένους αυθόρμητα πολίτες, ωστόσο, κάποια άλλα, προφανώς, προέχουν:

* Να πάψει, επιτέλους, αυτή η δύσμοιρη χώρα να αποτελεί ανοχύρωτο πεδίον αυθαιρεσίας και άπληστης κερδοσκοπίας των εργολάβων (εξαπλάσια απ' όσο σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου μάς κοστίζουν οι δρόμοι, κατά πώς λένε οι ειδικοί. Και το κόστος κατασκευής τους υπερδιπλασιάστηκε μετά τις Συμβάσεις Παραχώρησης).

* Να πάψει, επιτέλους, η αθλιότητα να συναγωνίζονται οι εργολάβοι (και δη εκνόμως) τους πολιτικούς σε ποινική ασυλία και ασυδοσία. Για τις εκατόμβες των εποχουμένων στο πέταλο του Μαλιακού και στη λαιμητόμο Πατρών-Κορίνθου κάποιοι έχουν βαρύτατες ευθύνες και έπρεπε να πληρώνουν. Αλλά ουδείς, ουδέποτε βρέθηκε στη φυλακή. Για τις κατολισθήσεις στα Τέμπτη, που σκότωσαν έναν τεχνικό και έκοψαν επί μήνες στη μέση τη χώρα, με ανυπολόγιστες ζημιές, ουδείς κάθισε στο σκαμνί - και τα λαλίστατα κανάλια έκαναν μόκο, αφού στην υπεύθυνη κοινοπραξία μετέχουν και καναλάρχες!

* Να πάψει, επιτέλους, ο εξευτελισμός ενός κράτους, που θέτει δουλοπρεπώς τα ΜΑΤ στην τρομοκρατική υπηρεσία των εργολάβων (στην επί δίμηνο υπό αστυνομική κατοχή Κερατέα, στα διόδια του Μπόμπολα, παλαιότερα στα αυθαίρετα του Βωβού και πάει λέγοντας...).

Για την κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση των δρόμων ο πολίτης φορολογείται γενικά, αλλά και επιβαρύνεται ειδικά με τα τέλη κυκλοφορίας, με το φόρο στην τιμή των καυσίμων και με τα διόδια. Δικαιούται, συνεπώς:

1. Να αξιώνει τη λειτουργία κρατικών μηχανισμών, που θα ελέγχουν σχολαστικά και αυστηρά τους εργολάβους για τα πάντα: τη συνήθη φάμπρικα του ράβε-ξήλωνε, τα κλεμμένα και ακατάλληλα υλικά, τις κακοτεχνίες, τις υπερτιμολογήσεις, την αισχροκέρδεια, τα λαδώματα κ.τ.λ.

2. Να αξιώνει λεόντειες συμβάσεις εις βάρος των εργολάβων (αυστηρές αστικές και ποινικές ρήτρες) και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει ώς τώρα (δες και τις αρπαχτές με την υποθαλάσσια σήραγγα της Θεσσαλονίκης).

3. Να αξιώνει τα διόδια να λειτουργούν κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα (σε όποιες χώρες υπάρχουν): υποχρεωτικός παράδρομος κατά μήκος (ως εναλλακτικός) της εθνικής οδού, πουθενά βεβαίως... παράπλευρα διόδια, αναλογικές με τις διανυόμενες αποστάσεις τιμές και επιβολή διοδίων μετά την αποπεράτωση των δρόμων. Και

4. Να αξιώνει πλήρη διαφάνεια στην οικονομική λειτουργία των αυτοκινητοδρόμων και εξονυχιστικό έλεγχο από κρατικούς μηχανισμούς, υπό διακομματική κοινοβουλευτική εποπτεία. Για να μην ξανακουστεί από υπουργικά χείλη το άνω ποταμών πως τον έλεγχο και τη διαπίστωση ότι η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ Α.Ε. δεν έχει ακόμη αποσβέσει το κόστος της, συν τα συμβατικά κέρδη, ώστε να περιέλθει στο κράτος, τα έκανε η... Εθνική Τράπεζα! Ελεος πια στο δούλεμα...

Κι ενώ το νέο χαράτσωμα των εποχουμένων πολιτών (κατά 20% και 30% αυξάνονται τα διόδια τον Μάρτιο και τον Ιούνιο στις Αφίδνες και την Ελευσίνα) πυροδοτεί και άλλες εκρήξεις οργής, σίγουρα χρειάζεται απύθμενο θράσος να παριστάνουν τους άτεγκτους κήνσορες και να στηλιτεύουν τους πολίτες, που εξεγείρονται και αρνούνται να πληρώνουν, οι κατά σύστημα μόνιμοι τζαμπατζήδες!

Από πότε, αλήθεια, έχουν να πληρώσουν διόδια ο Δημ. Ρέππας και οι καμιά πενηνταριά ακόμη υπουργοί μας;

Με έναν από τους πρώτους νόμους του ΠΑΣΟΚ (ν. 1799/82) δεν πληρώνουν (ούτε) διόδια όλοι οι πατενταρισμένοι τζαμπατζήδες, που βολεύουν τα οπίσθιά τους σε κρατικά αυτοκίνητα. Δεν ξέρω πόσοι ήταν τότε, αλλά περίπου τρεις δεκαετίες αργότερα (Οκτώβριος 2009) ο αρμόδιος υπουργός Γ. Ραγκούσης έφριξε όταν ανακάλυψε ότι ξεπερνούν τους 57.000 (!) και μας διαβεβαίωσε ότι τάχιστα θα τους αποδεκατίσει -και δεν έκανε τίποτε, παρ' ότι η κρίση απαιτεί περιστολή με το μαχαίρι των κρατικών δαπανών. Το ίδιο καθεστώς εξακολουθεί να ισχύει όπου τα διόδια παραμένουν υπό κρατικό έλεγχο (Ακτιον και Μάλγαρα) και δεν ξέρω αν σε όλα τα άλλα διαφοροποιήθηκε με τις Συμβάσεις Παραχώρησης (2008).

Ελάχιστη σημασία έχει, άλλωστε. Πρωταθλητές στο σπορ τού κατά σύστημα τζαμπατζή, εις βάρος, βεβαίως, των φορολογουμένων, είναι οι 300 του Κοινοβουλίου -και αρκετοί «πρώην»: Δεν πληρώνουν ταχυδρομικά, τηλεγραφικά και τηλεφωνικά τέλη. Αποκτούν δικαίωμα συνταξιοδότησης με τη συμπλήρωση μόλις μιας τετραετίας! Φορολογείται μόνο κατά το ήμισι η «αποζημίωσή» τους. Τώρα που κόβονται τα επιδόματα, δεν αγγίζονται βεβαίως των βουλευτών. Και άλλα πολλά που νομοθετούν οι ίδιοι, κατά το «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»...

Ας βγάλουν, λοιπόν, τη σκούφια τους οι ταρτούφοι τιμητές των «τζαμπατζήδων».

Πολιτεία, που χαλκεύει νόμους για να διασφαλίζονται συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών, αυταποδείκτως δεν είναι δίκαιη.

Πολιτεία, όπου οι νομοθετούντες επιδαψιλεύουν στους εαυτούς τους προνόμια, που τα κατοχυρώνουν με νόμους σαν δικαιώματα, προφανέστατα δεν είναι δημοκρατική, αφού δεν εδράζεται στην ισονομία και την ισοπολιτεία.

Αλίμονο στον πολίτη και την κοινωνία που δεν αντιστέκονται σε αυτά...

Βαζω την αγγελια στα παγκοσμια για παρτη του Glykoy...
[img][/img]

Το 'εχετε χάσει ομαδικώς ρεεεεεεε....